Omdat ik in het Neven & Nichten weekend die foto had gewonnen kwam ik op het idee om allerlei foto’s op te hangen in het trappengat. Dus op naar de kringloopwinkel om allemaal verschillende lijstjes te scoren. Hier in het verzorgingshuis is een kringloopwinkel die een paar uurtjes per week open is, we scoorde daar meteen 11 lijstjes in verschillende kleuren en formaten. Een hele zaterdag bezig geweest om foto’s uit te zoeken en te printen. We hebben zelf ook nog verschillende lijstje met oude foto’s erin. We hebben allerlei foto’s verzameld van familie, vrienden, de camper, de beestenboel en…..van alle mensen die hier op bezoek geweest zijn. Die komen apart te hangen aan de Wall of Visitors 😉.
Op zondag gaan we de lijstjes ophangen, dat is nog een heel gepuzzel maar we vinden het resultaat erg leuk geworden. Het is nog niet af dus als we nog wat lijstje tegen komen dan zal het steeds verder uitbreiden. 😊
Ik lees op facebook dat de Valdresflye weer open is. Dit is een toeristische weg die in de wintermaanden afgesloten is. We besluiten om naar deze weg te rijden. Het begin van deze route is ongeveer 1 1/2 uur rijden van ons vandaan. We nemen een rugzak met broodjes en drinken mee en wat lekkers voor de hondjes.
Het weer is helaas niet opperbest maar het zou in de loop van de dag beter worden. We houden een stop in Fagerness en lopen daar wat rond zodat ook de honden de pootjes even kunnen strekken. We vervolgen onze weg en komen nog langs het hotel van Marco in Heggenes. Marco deed mee met het programma B&B vol liefde de wintereditie. Het weer is nog steeds niet best maar we kunnen een gedeelte van de route afleggen, de rest is weer afgesloten omdat er boven op de berg erg slecht zicht is. Dus we rijden tot zover als we kunnen en draaien daarna om. We maken in stop in Beitostølen, dit is een toeristisch dorp, vooral geliefd bij de skiërs. Het schijnt een prachtig skigebied te zijn. Ook komt daar de zon te voorschijn, het ziet er prachtig uit.
De route is mooi met hoge sneeuwmuren. Ik heb een paar filmpjes proberen te maken. We zijn rond 16.30 uur weer thuis en hebben ruim 200 km gereden. We kunnen weer een ✔️ zetten achter deze Norwegian Scenic route. Afgelopen zomer hebben we ook al verschillende van deze routes gereden, echt een aanrader.
Bert is woensdag al vrij dus we kunnen al een dagje eerder weg dan gepland, ik werk op school dus heb alle schoolvakanties vrij, dus ook deze week met Pasen. Bert had vorig weekend de camper al uit zijn winterstalling gehaald, dat was nog een hele klus omdat er nog heel veel sneeuw op het pad lag. Maar hij heeft dat toch maar weer geklaard. 💪
We hebben 2 nachten op een CP in Fredrikstad gereserveerd. Dat was het laatste plekje wat nog beschikbaar was. Dit lange weekend is erg populair bij de Noren om er op uit te trekken. We hebben een leuk plekje aan het water. Fredrikstad is een leuke stad maar omdat het weer niet heel geweldig was ziet het er een beetje somber uit. We laten er ons niet door weerhouden en gaan met het bootje naar de oude stadsdeel. We wandelen daar wat en doen meteen wat labcaches, zo kom je op leuke plekjes waar je anders niet zo snel zal komen. Ook hebben we een middag met een elektrische step rond getoerd, deze staan op verschillende plaatsen in de stad en die kan je met een app activeren. Super handig. We vinden het hier beide erg leuk en willen graag nog eens terug als het weer beter is.
Op vrijdag rijden we richting Zweden om wat boodschappen te doen. Het weer is daar nog veel slechter en besluiten om na het boodschappen doen maar weer terug naar Noorwegen te rijden. We belanden in Moss ook deze keer weer aan het water. Het weer is niet geweldig maar het is in ieder geval droog. We eten lekker bij Peppes pizza, ons favoriete pizzarestaurant. De volgende dag fietsen we nog rond door Moss en zoeken nog enkele caches en labcaches. Ook nu weer leuke plekjes gezien.
We zien dat het thuis beter weer is dus we besluiten om zondag al richting huis te rijden. We ruimen de camper leeg, zetten de wasmachine aan en relaxen de rest van het paasweekend.
Voordat ik naar Gardermoen zal rijden breng ik eerst de honden naar Heidi, daar blijven ze voor een nachtje, Bert zal ze vrijdagavond weer ophalen. Hopelijk gaat dit goed, al heb ik er alle vertrouwen in Heidi. Ik hoor later dat ze zelfs op bed hebben mogen slapen.
Ik vlieg rond 18 uur naar Nederland. Dit is de eerste keer dat ik naar Eindhoven kan vliegen. Dat is de helft goedkoper dan dat je naar Schiphol moet vliegen. Transavia vliegt sinds februari dit jaar van Oslo naar Eindhoven, echt een uitkomst voor ons. Een retour kostte me 82 euro dat is ook nog eens incl. een handtas en een klein koffertje. TOP 🎉.
Stefanie en Sander halen mij op in Eindhoven. De eerste nacht zal ik bij hun slapen. Nu heb ik er wel aan gedacht om wat foto’s te maken van het huis 😉. We kletsen gezellig bij en ik ga rond middernacht naar bed. De volgende ochtend ontbijten we gezamenlijk, Sander moet gaan werken en Stefanie en ik gaan nog even naar de winkel. Om 13.30 uur wordt ik verwacht in Schaijk bij Hendri. Stefanie zet mij daar af en nemen afscheid. Hopelijk zien we ze snel bij ons in Noorwegen.
We rijden naar de Graaf om Ilse op te halen en rijden meteen door naar Geesteren. Daar verblijven we in een groepsaccommodatie voor de rest van het weekend. Op vrijdag is er geen activiteit en sommige komen ook pas op zaterdag. We laten eten komen en kletsen de hele avond.
Zaterdag komen de laatste nog aan zo tussen 10 en 11 uur. We lunchen en vertrekken daarna in groepjes voor een autopuzzelrit. Leuke route langs verschillende kastelen in het mooie Gelderse Land. Het diner bestaat uit Chinees. Heerlijk gegeten, natuurlijk veel te veel nog over maar Carlo eet de volgende Chinees als ontbijt, ook dit is een traditie geworden. 🤭
In de avond is er een enveloppenspel, dit spel wordt door niemand minder dan Mirjam gepresenteerd. Chapeau voor Mirjam dat ze dit toch maar weer doet, zeker met zo’n luidsprekende (lees: schreeuwende) mensen en ongeduldige types. Ze blijft uiterst kalm en weet de boel in goede banen te leiden. Het is een afwisselend spel met vragen, opdrachten, raadsels etc. De prijzen liegen er niet om dus iedereen is fanatiek. Ik ga met een foto, waar alle neven en nichten en kouwe kant opstaan, naar huis. Deze zal een mooi plaatsje krijgen in ons huis. Rond middernacht gaan de eerste naar bed.
De volgende dag ontbijten we met zijn allen en ruimen we alles weer netjes op. We vertrekken richting Zeddam om daar in Restaurant Ruimzicht te lunchen. De bestelling is al doorgegeven dus dat was makkelijk. Na de lunch nemen we weer afscheid van elkaar. Hannie en Gerard brengen mij naar Eindhoven Airport. Hopelijk kunnen we er volgend jaar weer bij zijn.
Op dinsdag 19 maart krijg ik een telefoontje van Bert dat hij van de weg gegleden is met de vrachtwagen. Hij mankeert niks maar hij blokkeert de hele weg zodat niemand er meer door kan. Hij staat op de doorgaande weg van Dokka naar Gjøvik. Het was glad en hij raakte eerst rechts de vangrail om daarna links in de berm in een berg sneeuw tot stilstand te komen. De deuren gingen niet meer open i.v.m. de grote hoeveelheid sneeuw waar hij ingereden was. Al snel kwam er iemand naar hem toe die vroeg of alles oké was. Bert belt als eerst zijn baas en die verteld dat hij rustig moet blijven en moet wachten op hulp. Inmiddels arriveert de politie waarvan er 1 meteen onderuit gleed. O het is hier glad. Ja dat kun je wel zeggen. Ook was er een verslaggever van de regionale krant snel aanwezig. Het was best groot nieuws omdat dit een weg is die veel gebruikt wordt door mensen die moeten gaan werken, kinderen die naar school moeten etc. etc.
Rond 9.00 uur is hij er uitgesleept door een bergingsbedrijf. Door de politie wordt hij nog ondervraagd en moet hij blazen. De banden worden bekeken maar alles is tip top in orde. De wagen is ook nog splinternieuw, nu dus niet meer. 🤭
Rond half 10 kan hij zijn weg weer vervolgen. De baas vroeg nog wel of hij verder wilde rijden maar Bert liet zich niet kennen. 💪
De schade viel mee maar het blijft een rotgevoel omdat dit de eerste keer is in 35 jaar dat hij van de weg geraakt is. Ach, dit had iedereen kunnen gebeuren.
Na het weekend in Nederland vertel ik Elin over de PS4 en het leuke spel Beat Saber. Ook zij is meteen verkocht. We mogen de PS4 van Emil lenen en op de Noorse marktplaats Finn.no scoren we een vr bril met 2 controllers. Een goede training voor ons beide 🤣. Al snel komen we (Bert en ik) er achter dat de PS4 van Emil behoorlijk vol staat, ik wil niet iets verwijderen dus we kijken zelf op Finn.no om er zelf 1 te kopen. Hier een half uurtje vandaan staat er 1 te koop die nog als nieuw is. Inmiddels is de PS5 er ook al maar die zijn nu nog veel te duur voor ons. We rijden op zaterdag naar die man en zijn een Playstation 4 rijker. De vr bril is er inmiddels ook al en die ziet er ook nog als nieuw uit. Alles bij elkaar een koopje 😁. Dus op onze oude dag worden we nog gamers. Inmiddels al meer spellen gedownload en zijn we lid van de Playstation club. Super leuk tijdverdrijf.
Mijn leidinggevende had een nieuwe werkplek voor mij met vaste uren, wel nog met een invalcontract. Op 3 januari zou ik kunnen beginnen op de school in Hov. De school ligt net buiten het centrum en is 2,2 km van ons vandaag. Ik zag er heel erg tegen op, dit mede omdat ik om 5.00 uur moet beginnen, dat is dus bijna midden in de nacht 🤭.
Met zware tegenzin vertrek ik de eerste dag naar de school, dit betekend trouwens ook dat ik niet meer naar de Noorse les kan. Hopelijk leer ik de taal van mijn nieuwe collega’s. Het team bestaat uit 7 personen, voorheen met 8 personen maar er is er al 1 met pensioen gegaan. De tweede zal snel volgen om met pensioen te gaan, daarom werken Pinatikan en ik nu op deze plek. We zullen na 25 januari met 6 personen de school schoon gaan maken. De dag begint met een half uur koffie drinken. Monica is de voorwerkster en legt mij uit wat de bedoeling is. De school is verdeeld in de lagere school en de jongere school, dat is voor jongere tussen de 12 en 16 jaar ongeveer, die 3 jaar op deze “tussen” school zitten. Ik word ingedeeld op de jongere school en maak de klaslokalen, de gangen, de wc’s, de garderobes en douches van het zwembad, de gymzaal schoon. De eerste dag is me alles meegevallen, super leuke collega’s, van de 6 zijn er 3 Noors en zijn mijn leeftijd. Ze kletsen gezellig en vinden het reuze interessant om weer nieuwe collega’s te hebben. We werken 2 uur en hebben dan een pauze van bijna een uur 😱. Daarna werken we nog even om daarna zitten we nog een uur te wachten totdat het 10 uur is om naar huis te gaan. Daar heb ik wel wat moeite mee, ik werk liever gewoon de hele tijd, maar ja….ik ben een buitenlander en moet me aanpassen.
Al met al heb ik het goed naar mijn zin. We kletsen veel samen en hebben het ook erg gezellig en lachen veel.
Het regent een aantal dagen, niet extreem hard maar wel constant. Hier wordt het in het nieuws omschreven als extreem weer genaamd Hans. In Nederland hebben ze het over een storm in Noorwegen, dit omdat het weer een naam gekregen heeft, maar het waait helemaal niet, het is juist windstil.
Over het zuidelijk gedeelte van het land hebben ze te maken met extreem veel neerslag. Er zijn veel overstromingen, caravans worden meegesleurd, wegen worden weggespoeld, mensen moeten geëvacueerd worden, ook hier in de gemeente is het raak. De stroming (waterval) van Trevatn, hier in het naastgelegen dorp, loopt van, zo’n 400 m hoger gelegen naar het Randsfjord, het grote meer waar onze gemeente aan ligt. De mensen die daar naast wonen worden uit voorzorg geëvacueerd. Dat is een hele onderneming, voor de omwonende, de brandweer, het rode kruis, het zorgpersoneel en nog veel meer mensen. Het gaat om zo’n 250 mensen. Ze worden uit voorzorg geëvacueerd omdat ze bij Trevatn de sluis moeten open zetten, dit is in geen 50 jaar gebeurd maar is noodzakelijk omdat ander Trevatn zal overstromen met alle huizen die daar naast gebouwd zijn. Het is super spannend maar we worden via verschillende kanalen op de hoogte gehouden. Wij zelf hebben weinig hinder van het extreme weer. De tuin staat blank en we hebben een eigen waterval maar verder valt het gelukkig mee.
Na 3 dagen neemt de regen af en keert de rust weer terug. Dan zijn de gevolgen pas goed te zien. Verschillende paden hebben geulen waar het water nog door heen stroomt. Veel materiële schade maar gelukkig geen mensen overleden of gewond. Zelfs de Noren hebben dit nog nooit meegemaakt.
Ook Bert heeft veel last van het weer. Hij komt vast te staan op een punt waar de weg is weggeslagen. Hij kan niet voor of achteruit. Hij krijgt wat contact met de andere chauffeurs en sommige moeten blijven wachten van de baas. Bert mag zelf bepalen wat hij doet. Er zijn steeds meer wagens die omkeren zodat Bert ook kan draaien en na 24 uur besluit hij om te rijden, dat omrijden is dan wel meteen zo’n 300 km, maar ja….rijden is beter dan stil staan. Zo hebben veel mensen met het extreme weer te maken op wat voor manier dan ook.
Gerard heeft met de drone wat filmpjes gemaakt van onze tuin en de waterval in Fall. Ook heeft iemand met een drone over de hele stroom gefilmd.
Toen ik zag dat Robbie Williams naar Noorwegen zou komen en in Oslo een concert zou geven was ik er als de kippen bij om kaartjes te kopen, eerst nog even Bert overtuigen maar met een goede tip van ons Mia was dat zo gebeurd 😁. De tip was: Zeg maar tegen Bert dat Mark ook een beetje sceptisch was maar die was uiteindelijk ook meegegaan en die vond het geweldig.
Op zaterdag vertrekken we al vroeg, het is prachtig weer en zo kunnen we op ons gemak richting Oslo rijden. De honden worden door Heidi en Elin uitgelaten. Echt super blij mee.
Daar aangekomen is het al best druk, we kunnen onze auto echt heel dichtbij de Telenor Arena parkeren. We eten en drinken daar nog wat en wachten totdat we naar binnen mogen. Het wachten is geen straf, leuk om mensen te kijken, we spreken zelfs nog met een stel uit Nederland die speciaal naar Oslo gekomen zijn voor het concert.
Eindelijk mogen we naar binnen, we hebben staanplaatsen en we moeten nog best even wachten totdat het concert begint dus gewoon maar even op de grond gezeten. We staan redelijk vooraan bij een hek, dus niemand direct voor ons. TOP. Alleen de Golden Cirkle is nog voor ons.
Het voorprogramma was Lufthaus, niet echt onze muziek maar ach….Na lang wachten is hij er dan toch echt. Wat kan hij er een geweldige show van maken. Let me entertain you…..En dat heeft hij gedaan. Dit was voor mij de derde keer en het was weer geweldig. Ook Bert vond het fantastisch. Hij zei zelfs, als hij weer een keer komt dan gaan we weer. 👍😀
Tot 23.30 uur heeft het geduurd, het was warm maar het was het alles waard. We hebben beide genoten. De sfeer was goed dus toen iedereen weer naar buiten moest was de stemming opperbest.
00.15 uur zaten we in de auto, fijn dat het dan nog gewoon licht is. Wel nog even bij de Mac gestopt om iets te eten, we hadden beide trek. Rond 02.00 uur waren we thuis. Moe maar voldaan. Hopelijk komt hij in de toekomst nog eens vaker naar Oslo.
Het laatste bezoek is nog maar net weg of dinsdag 13 juni komen Peter en Isabelle op bezoek. Peter gaat aan de Styrkeprøven 2023 meedoen. Dat is een fietstocht van Trondheim naar Oslo, zo’n 540 km. Deze tocht zal zijn op zaterdag 17 juni. Erg leuk dat ze ons komen bezoeken, ze arriveren zo rond 16.30 uur. Ze bekijken het huis en we eten nasi die ik gemaakt heb. Bert komt helaas die dag niet naar huis. We kletsen veel en het is echt super gezellig.
Woensdag moet ik al om 9.15 uur bij de tandarts zijn, Peter en Isabelle gaan mee en maken een wandeling vanaf de tandarts naar het centrum. Ik pik hun daar later weer op. We bekijken nog even de Fjellhall en rijden daarna eerst nog even naar de Odnesberg om te genieten van het prachtige uitzicht voordat we weer naar huis gaan. We doen wat boodschappen en relaxen vooral, dit ook omdat het erg warm is. 🥵☀️
Donderdag vertrekken ze weer richting Trondheim om zich voor te bereiden op de zware tocht.
Zaterdag spreken we met Isabelle af om elkaar te zien in Lillehammer. Daar zal Peter voorbij komen 🚴♀️. We eten eerst lekker bij Peppes Pizza en gaan dan langs de route staan. Peter zou rond 20 uur in Lillehammer zijn maar we moesten nog nog even wachten voordat hij voorbij kwam. Maar daar kwam hij aan…. 🚵♀️Tjonge jonge wat een beproeving en hij moet nog zo’n 175 km. Net daarvoor had hij een flinke regenbui gehad en hij wilde graag andere kleding aandoen, even wat drinken en een kus voor Isabelle en weer verder. RESPECT! Via de app hebben wij hem toch een beetje kunnen volgen. Na 23 uur, 26 minuten en 54 seconde was hij in Oslo. Wat een prestatie 🚴♀️💪en wij vonden het erg leuk om er een heel klein beetje van gezien te hebben.
Op woensdag 7 juni om 21 uur komt Hennie aan op het vliegveld van Gardermoen. Ze komt helemaal alleen en vliegt voor de eerste keer. Hoe stoer is dat 💪👊. Ik vind het dan ook echt super leuk dat ze komt. Gelukkig is de reis goed gegaan maar ze is blij dat ze er is. Dat begrijp ik helemaal.
We kletsen de hele weg naar huis en dat gaat door totdat we naar bed gaan. 🤭
De volgende dag doen we boodschappen en gaan een wandeling met Elin maken in het bos. Verder doen we deze dag niet veel als heel veel kletsen. 😉
Vrijdag rijden we naar Jevnaker naar de glasblazerij. Beide vinden het erg leuk om de glasblazers aan het werk te zien. We bekijken alle winkeltjes en kopen een souvenir. Heel mooi dat glaswerk maar ver boven ons budget. Kijken, kijken maar niet kopen. Tja…we blijven Nederlanders 😂
Ook rijden we nog naar de Odnesberg om van het prachtige uitzicht te genieten. We lopen ook nog een klein stukje naar het andere uitkijkpunt en dat was voor iemand met hoogtevrees een ware beproeving, maar zoals ze zelf zegt, deze dagen zijn sowieso grensverleggend. 💪 Maar het uitzicht maakt veel goed.
Op zaterdag gaan we naar Gjøvik, we maken een wandeling langs het Mjøsameer, we bezoeken de Fjellhall en relaxen vooral. Gewoon thuis heel gezellig. Zondag moeten we rond 11 uur vertrekken om op tijd op het vliegveld te zijn. Het koffer wordt ingepakt en ik geef uitleg over wat ze hier bij de security kan verwachten. Ook deze keer gaat het helemaal goed. We zwaaien nog een keer en daar gaat ze weer. Super bedankt Hennie dat je dit voor ons over hebt gehad. Heel erg stoer. We kijken terug op een paar geslaagde dagen.
Bert heeft een Mega geocache event gevonden, dat wordt gehouden in het pinksterweekend in Horten. Dus we hebben een doel om weer te vertrekken. Bert zijn vrachtwagen moet naar de garage op vrijdag dus hij is al mooi vrij. We vertrekken zo rond 10 uur en rijden richting Horten waar we voor 2 dagen een camping gereserveerd hebben. Onderweg lunchen we nog op een parkeerplaats. Het is prachtig weer dus dat geluk hebben we. 🌞
Als we op de camping aankomen weten ze niet van onze reservering af, die ik via de website heb gemaakt, ik heb zelfs een bevestiging die ik kan laten zien. Helaas, de camping is vol. De eigenaar wordt gebeld en hij maakt voor ons een uitzondering en we mogen tussen 2 hutjes staan. Voor ons geen probleem omdat we toch veel weg zullen zijn. Fijn dat dit toch nog geregeld kon worden. 👍
De zelfde avond fietsen we naar een groot park in Horten waar de Meet & Greet zal zijn voor het Mega Event. Het is er best druk en we horen dan ook verschillende talen. De mensen komen hier van heinde en verre op af. Voor ons onvoorstelbaar, maar ja…. Het is wel gezellig we maken nog een praatje met een paar Nederlanders en fietsen daarna nog naar wat geocaches, o.a. naar een duikboot. Leuke route gefietst om tegen 22 uur weer terug op de camping te zijn.
De volgende dag is het echte event. We fietsen daar naar toe en bezoeken wat standjes en lopen wat rond. Heel bijzonder is het niet en we besluiten om de vele labcaches te doen die daar in de buurt liggen. We fietsen ruim 20 kilometer om daarna weer terug op het event uit te komen. We doen nog een paar grappige spelletjes en hebben dan genoeg gezien. Op de camping vragen we of we een extra nacht kunnen blijven omdat het hier erg mooi is, zeker ook om te fietsen. Gelukkig is dat geen probleem.
Zondag fietsen we daar nog verschillende kilometers en vinden de overgebleven labcaches. De honden in de veewagen, ze hebben het weer geweldig goed gedaan. Soms even los omdat we met de kar ergens niet door konden. Dus het was een route met obstakels. 🤭🤣 We eindigen op het terras met een pilsje.
Het is alweer maandag en weer tijd om richting huis te gaan. In de haven van Oslo ligt het grootste vliegdekschip van de wereld en ik zou dat graag willen zien dus onze route loopt via Oslo. Op internet had ik gevonden waar het voor anker zou liggen. We rijden naar Oslo en bij een bushalte zien we een aantal mensen staan te kijken naar het water, snel parkeren we de camper, half op de stoep en half op de bushalte. We nemen de verrekijker mee en zien het gigantische schip.
USS Gerald R Ford:
337 m lang
41 m breed (waterlijn)
78 m breed (vliegdek)
76 m hoog
25 dekken
75 vliegtuigen
+- 4500 man bemanning
101.600 ton waterverplaatsing
Aangedreven door 2 kernreactoren
We vervolgen onze weg naar huis en kunnen terug kijken op een heerlijk lang weekend.
Het weer in Noorwegen kan heel onvoorspelbaar zijn in Noorwegen. De laatste sneeuw is “net” verdwenen of het zal 24 april weer gaan sneeuwen. Er valt zo’n 30 tot 40 cm. Gelukkig is het hele natte sneeuw en is dan ook na een paar dagen weer verdwenen. Ik vind sneeuw heel leuk maar niet meer in april 😉. Ik heb vanaf 1 februari bijna elke dag een foto gemaakt, geprobeerd om dit vanaf hetzelfde standpunt te doen.
Op vrijdag 28 april komen Joey en Erna voor een lang weekend. Kei gezellig. Ik ga ze ophalen op het vliegveld zo rond 15 uur. Bert is helaas werken en komt deze avond ook niet thuis. Ik heb in de ochtend al Moussaka gemaakt zodat ik dit alleen nog maar hoef op te warmen. Zoals bijna elk bezoek hebben ze kaas meegebracht, maar liefst 4 stukken. Heerlijk 🧀🧀🧀🧀.
Zaterdag gaan we naar de winkel, maken ze kennis met Elin, wandelen we door het dorp en kletsen veel, we proberen ook nog op de Odnesberg te komen maar door de sneeuw van de laatste dagen is dit niet mogelijk. Jammer. We sluiten de dag af bij Peppes Pizza in Gjøvik en thuis nog met een spelletje 30 Seconds en heel veel lachen.
Zondag gaan we met zijn vieren naar het Kistefos museum. Ook Bert is hier nog nooit geweest. We vermaken ons prima, zeker ook omdat het weer ons goed gezind is.
We sluiten de dag af met heerlijke noedels gemaakt door Joey en Erna. Wat een verwennerij, zeker als je zelf niet hoeft te koken. De volgende dag is het alweer voorbij. We brengen samen ze naar het vliegveld en kijken terug op een heerlijk weekend, veel gelachen en veel gekletst. We zijn weer helemaal bij met wat er in Nederland gebeurd is. 👍
Bert is onverwacht 2 dagen vrij dus we pakken de camper in en gaan richting Zweden om weer frikandellen in te slaan. 😊 De zon schijnt en we kennen de weg inmiddels dus we zijn in een paar uur bij de winkels in Zweden.
We doen onze inkopen, gelukkig hebben we een grote koelkast en vriezer in de camper 🤣, en rijden weer terug richting de grens. Op de grens is een mooie parkeerplaats tegen een bos aan waar je gratis kan overnachten. We lopen dan ook heerlijk nog in de bossen met de honden en vinden ook nog wat caches.
De volgende dag rijden we naar Magnor net over de grens in Noorwegen, waar een glasblazerij is. Leuke winkeltjes maar helaas staken de glasblazers. We horen later dat er meerdere sectoren staken. Jammer maar helaas.
We rijden door naar Kongsvinger, een redelijke plaats op onze route. We parkeren bij de grote vestiging boven op de “berg”. Hier mogen we het geen berg noemen als er nog bomen groeien 😉🫣🤭maar wij als Nederlanders vinden het al snel een hele hoge berg. We bekijken de vestiging en lopen daarna door naar de oude binnenstad. Verrassend mooi stadje met een heerlijk terras waar we lunchen. Er staat een oude telefooncel wat nu als mini bieb dienst doet, ik neem nog een Noors puzzelwoordenboek mee.
Naar een heerlijk lunch en wandeling vervolgen we onze weg weer naar huis. Waar we als diner frikandellen eten. 😊
1 april hadden we afgesproken dat we de camper weer op zouden halen. Het heeft nog gesneeuwd en de laatste keer dat we daar waren was de oprit er naar toe nog spekglad. Op hoop van zegen komen we daar weg.
We komen daar om 10 uur aan en de oprit ziet er redelijk uit. We moeten eerst nog de banden wisselen en de accu er weer in zetten. Deze was leeg en hebben we een paar weken geleden opgehaald om op te laden. Bert is druk met de piggdekks, lees: spijkerbanden en ik loop daar een beetje verloren rond. Het is daar zo koud 🥶dat ik af en toe in de zon 🌞ga staan om op te warmen.
Om 12 uur waren we klaar om te vertrekken. De spijkerbanden doen zijn werk en Bert reed zo naar boven. Gelukkig, weer een zorg minder. Nu kunnen we de camper klaar maken zodat we met Pasen weer weg kunnen. 😀
Het ticket is al lang geleden geboekt om dit jaar er weer bij te zijn bij het altijd gezellige Neven & Nichten weekend.
Ik vertrek thuis zo rond 12.30 uur richting het vliegveld. 1 uur en 15 minuten later ben ik bij Dalen parkering. Deze parkeerplek had ik thuis al gereserveerd. Het werkt heel makkelijk. Je parkeert je auto, onthoudt de kilometerstand, je meld je bij het loket, je betaalt en geef de laatste 3 cijfers door van de kilometerstand en in welke rij je geparkeerd staat. Je levert je sleutels in en stapt in het busje wat je naar de vertrekhal brengt. De goedkoopste en makkelijkste manier hier om te parkeren.
Mooi op tijd kom ik op het vliegveld aan. Al snel blijkt dat we een half uur vertraging hebben, pfff dat is altijd balen want ik wil om 19.02 uur de trein halen. Uiteindelijk vertrekken we ruim 40 minuten later dan gepland. Eenmaal op Schiphol heb ik 12 minuten om bij de trein 🚅 te komen. God weet hoe ver ik moet lopen dus ik besluit te gaan rennen. Met het zweet op de kop 🥵kom ik om 19.01 uur aan op het perron waar de trein staat te wachten. Gelukkig…..ik heb het gered.
De treinreis verloopt verder heel voorspoedig en ik kom om 22.00 uur aan op het station in Maastricht. Hendri en Jeroen staan me op te wachten.
We komen net voor 22.20 uur aan bij de groepsaccommodatie. Het wordt een gezellige avond waar we heerlijk weer kunnen bijkletsen.
Op zaterdag komen de laatste nog aan, ook Stefanie en Sander zijn van de partij. Jeroen en ik gaan nog even naar de Lidl voor wat boodschappen en ik koop nog hagelslag, want tja….die is in Noorwegen niet te krijgen. We lunchen gezamenlijk en vertrekken daarna naar Maastricht voor de activiteit. We gaan in groepjes door de stad lopen en het is de bedoeling dat we al wandelend de vragen goed beantwoorden. We eindigen op het terras in het zonnetje. 🌞
We nemen afscheid van Stefanie en Sander en gaan weer terug naar Sint Geertruid. We hebben heerlijk eten van Kippie. Echt een aanrader.
De avond staat in het teken van oude spelshows die helemaal verzorgd is door Mirjam. Hilarisch was het, we hebben veel gelachen, hard geroepen, nagedacht en heel vaak, o ja… gezegd. Mirjam heeft haar creativiteit weer helemaal kunnen loslaten op deze leuk in elkaar gezette avond. Ze had o.a. een echt lopende band gemaakt zoals bij 1 van de 8, een caviabak met echt lopende cavia’s zoals bij de Weekendquiz. Complimenten.
De zondagochtend werden we al om 10.30 uur verwacht bij de grotten van Kanne. We kregen een rondleiding en mochten zelf ook nog wat van de mergelsteen maken. Heel interessante rondleiding door een zeer bevlogen gids.
Toen was het voor mij alweer tijd om naar het station te vertrekken. Ons Mia, Hannie en Gerard brachten mij naar het station waar ik om 13.30 uur weer op de trein stapte. Ook deze treinreis verliep heel goed. Ook weer mooi op tijd op Schiphol en deze keer vertrok het vliegtuig ✈️wel op tijd. Om 21.45 uur was ik weer thuis. Heel moe maar het was het zeker waard.
Bert zou vandaag vroeg thuis zijn, dat is altijd fijn op een vrijdag. Maar helaas liep deze dag helemaal anders. Hij moest lossen op een plek waar het best lastig te komen was gezien de vele sneeuw. Maar hij had het gered. Hij vroeg daar nog of hij dezelfde weg terug moest maar dat was niet zo. Hij kreeg uitleg over welke weg hij terug moest nemen. 👍
Eenmaal op weg is er geen weg naar rechts dus hij rijdt door. Meteen merkt hij dat dit niet goed is. Hij wil terug uit maar glijdt langzaam naar beneden richting de afgrond. Hij is alle controle over de vrachtwagen kwijt. Gelukkig stond er een boom 🌳die het hele spul tegen hield zodat hij niet een meter of 10 naar beneden zou glijden de afgrond in. Deze boom heeft alles gered.
Maar dan…… bellen, nog eens bellen, wachten, heel lang wachten. Maar eindelijk na een aantal uren kwam er een Vikingwagen om te helpen, ook deze had het moeilijk om daar te komen. Het eerste wat Bert moest doen was sneeuwkettingen leggen, anders zou hij er nooit weg komen. Na kleine stukjes vooruit getrokken te worden en heel geduldig te werk te gaan was hij zover dat hij zijn weg kon vervolgen.
Dit alles heeft zo’n 4 – 5 uur geduurd. Achteraf was er dus wel een weg naar rechts maar daar stonden auto’s geparkeerd en het was dus heel lastig te zien met veel verse sneeuw dat daar dus nog een weg was.
Gelukkig is het allemaal goed afgelopen en was er heel weinig schade.
Op zaterdag 28 januari was er een Kulturfest in de Frivilligersentralen, dit werd georganiseerd door het Rode Kruis en de gemeente. Allerlei culturen bij elkaar, zowel het eten als de muziek. De burgemeester was er ook en deed eerst een woordje waarna 1 van elke nationaliteit naar voren moest komen om in zijn of haar moedertaal de mensen moest verwelkomen. En ja…..wij waren de enige Nederlanders dus ik moest naar voren. Later op de avond hoorde we dat er toch nog een Nederlander meer was. Er was namelijk ook een Duitse vrouw op het podium die met een Nederlander getrouwd is.
Het eten was heerlijk. Iedereen kon wat maken, op een afgesproken tijd kon je met het Rode Kruis boodschappen doen voor je gerechten, zodat je niet zelf voor de kosten hoefde te zorgen. Heel goed geregeld, aangezien ik beter in het eten ben dan het bereiden daarvan, hebben wij het aan de andere overgelaten 🤣🤭.
Uiteindelijk waren er 17 verschillende landen vertegenwoordigd.
Noorwegen
Duitsland
Nederland
Kongo
Turkije
Iritrea
Syrie
India
Mexico
Somalië
Egypte
China
Roemenië
Oekraïne
en nog een aantal die ik niet meer weet.
Het was een geslaagde avond met heerlijk eten. Na afloop is een jongstel uit Oekraïne nog mee naar ons geweest. Ze miste haar hond heel erg, die is namelijk bij haar moeder in Oekraïne achtergebleven. Flex en Soof vinden het altijd leuk als ze aandacht krijgen, dus iedereen blij 🧍♂️🧍♀️🐶🐶 .
De winters in Noorwegen zijn prachtig, althans, dat vinden wij. De eerste sneeuw viel 21 november en het blijft wit tot??? ergens in maart of april. Geen regen, geen wind, wel temperaturen van – 20 graden gehad. Maar het voelt totaal niet zo koud, dit ook omdat het maar zelden waait.
Als je voor langere tijd naar buiten gaat dan is het normaal dat je wol onder je kleding draagt. Eerst wilde ik dat niet omdat ik dacht dat dit prikt en daar kan ik niet tegen, maar niets is minder waar. Je koopt een broek en shirt van 100 % Merinowol 🐏, dat voelt totaal niet als wol zoals wij die kennen maar is zacht en draagt heel prettig. Verder draag je buiten Wollen handschoenen, wollen sokken en goede warme schoenen, een gewone winterjas is dan voldoende, op hele koude dagen kun je er dan nog een fleece vest onderdoen. Maar dit hebben we eigenlijk nooit nodig. Het enige wat koud is, is je neus 🐽🤣🤣. AL met al heerlijk gezond weer.
Sneeuwen doet het zo af en toe. Ook soms weken niet. In januari is er in 3 dagen bijna een meter gevallen, tja….dan moet je aan de bak om te ruimen want anders sneeuw je in. Ook in de tuin moeten we dan een loopgraaf graven voor de honden. We hebben in de tuin een schapennet zodat de honden los kunnen lopen, op het laatst was dat net niet meer te zien. Helemaal onder de sneeuw.
We verwarmen hier alles met elektrische paneelkachels en we hebben in de woonkamer een airco/verwarming. De rest van de kamer wordt bijverwarmd met de openhaard. We verbruiken, denken we, zo rond de 6 m3 hout. We verbruiken dan ook nogal wat elektra. In december hebben we bv. 2252 kWt verbruikt ⚡. Dit komt neer op 760 euro die maand. We betalen hier wat je verbruikt hebt, dus geen voorschot of zo. Als de stroom duur is, ongeveer boven de 40 ct dan krijgen we geld terug van het netwerkbedrijf. Dit was in december zo’n kleine 400 euro. Dit was tot nu toe de duurste maand. In november hebben we 1165 kWt verbruikt ⚡ en moesten we 188 euro betalen, maar dan krijg je ook niets terug. Op de app kunnen we precies per uur zien wat de stroom kost die dag.
Mijn auto stond in Dokka bij Bert’s werk, ik ging die daar ophalen, ik zag alleen nog het nummerbord de rest was sneeuw. Omdat het alleen sneeuw was en geen ijs is de auto in nog geen 5 minuten helemaal schoon. 🚗❄️ Ook sommige vrachtwagens waren behoorlijk in gesneeuwd. Wel leuk om te zien.
Voor Flex hebben we sokken gekocht omdat de sneeuw soms heel erg plakt en hij heeft dan meteen hele klonten ijs aan zijn poten hangen. Dat vindt hij niet fijn want hij gaat dan de hele tijd er aan zitten bijten dus van lopen komt dan niet veel. Eerst moest hij even wennen aan zijn sokken, zie filmpje. 🤣🤣🤣 Maar nu loopt hij er gewoon mee.
Zolang het niet gaat dooien is er niets aan de hand, je kan gewoon lopen, auto rijden zonder dat het glad is. Maar o wee als het dooit overdag en ’s nachts vriest dan is het glad. Ze strooien hier dan zand of heel fijn grind op de weg. Sommige wegen worden gestrooid met zout, maar dat is niet gebruikelijk. Nadat het gesneeuwd heeft dan rijden vrachtwagens met grote schuivers dag en nacht om de wegen begaanbaar te houden.
Al het werk buiten gaat ook gewoon door, daar zijn ze hier helemaal op berekend. Moeten ze in de grond graven dan komt er een speciaal bedrijf die de grond een paar dagen gaat verwarmen door gewoon hout te stoken onder stalen platen. Dan kunnen ze daarna gewoon graven. Ook in de bouw wordt gewoon de hele winter doorgewerkt. 👷🏗️
Veranda met uitzicht, hier minder ivm mistOnze opritFlex met sokkenOnderwegHet schapennet nog net te zienDe containersEen laagje sneeuw op de autoSneeuwruimenSchapennet gedeeltelijk wegJa dat is de mijne …ParelmoerluchtGetagd: emigreren / hetroerom / ikvertrek / Noorwegen / spannend / winterinnoorwegen
Het kan maar niet op met al die verrassingen in de post. Vandaag een pakketje van Rob & Wendy gekregen. Hoe lief is dat…. Super leuk met allerlei lekkere Nederlandse dingen o.a. pindakaas, drop, een mooi Delftsblauw tegeltje en klompjes en ook nog wat lekkers voor de honden. TOP. Helaas vergeten om een foto te maken maar wel een foto van het tegeltje en de klompjes. De rest is al op 🤭🤣. Het was heerlijk. Nogmaals super bedankt 😘👍.
Ik heb me opgegeven voor 2 kerstmarkten. Daar hoop ik mijn bedrijfje, Theas Personlige Gaver, wat te kunnen promoten, en hopelijk ook wat te verkopen. De eerste markt is op 19 en 20 november in het buurthuis van Lausgarda. Lausgarda is een soort wijk, achteraf, van Hov. De tweede markt is in Hov in het gemeentehuis op 10 december.
De markt in Lausgarda is klein maar wel gezellig. Elin en haar zus staan er ook met hun zelfgemaakte spullen. Ik krijg een paar opdrachten om een kerstbal met foto te maken en een t-shirt te voorzien van een foto. Super leuk. 🎊👕
De markt in Hov is veel groter, er staan zelfs kraampjes buiten, ben blij dat ik binnen stond want het was die dag ijskoud 🥶. Elin had ook een kraam en we stonden naast elkaar, wel zo fijn als ik er qua taal er niet uit zou komen, maar alles is gelukt. Soms met wat Engels er tussendoor 🤭. Op het eind van de dag had ik 9 bestellingen, vooral voor kerstballen met foto, tekst of naam. Nu maar hopen dat de mensen tevreden zijn en terug komen als ze weer een cadeautje zoeken.
Voordat we gaan wordt de camper natuurlijk eerst grondig schoont gemaakt. Hij ziet er perfect en schoon uit maar je wil toch even alles schoon hebben. Bij het schoonmaken zie ik iets zitten tussen een bovenkastje en de cassette van het rolgordijn. Het blijken 2 kogels te zijn 😱, met veel gepiel krijgen we deze er toch uit gefriemeld. We hopen dat deze voor de jacht bedoeld waren en niet voor andere doeleinden 🤔😧. Niet dat we zo’n voorstanders zijn van de jacht hoor. Maar jagen is hier heel gewoon.
Dit weekend staat in het teken van de camper uitproberen en shoppen. We willen naar Zweden om wat inkopen te doen, oftewel, we willen frikandellen kopen 🤣🤣. Je moet toch een doel hebben.
We stoppen eerst nog bij de Ikea en de Panduro hobby winkel in Hamar om daarna door te rijden naar Charlottenberg in Zweden. Het is een mooie rit en de de camper rijdt geweldig, volgens Bert.
Daar aangekomen gaan we eerst naar het winkelcentrum, we kijken wat rond en kopen frikandellen, een rugzak en beide een lekker fleece vest. 🛍️
Weer net terug over de grens in Noorwegen gaan we naar een camping. Dat is zo’n 5 km vanaf het winkelcentrum. We wandelen daar nog wat met de honden en zitten de rest van de avond in de camper. De stoelen en het bankje zitten goed. 👍😁
We waren bang dat, vooral Flex, op het bed zou springen maar dat heeft hij niet gedaan. We hebben ook goed geslapen. Tot nu toe is alles prima, het is vooral even wennen waar alles ligt. We rijden nog even terug naar het winkelcentrum om ook nog even bij de Lidl te kijken.
We vervolgen onze weg daarna richting huis. Het is een mindere dag qua weer maar ja….het is ook al eind oktober.
Dit zal onze laatste trip zijn voor dit seizoen. We hebben inmiddels een stalling gevonden waar de camper zal staan in de winter. We kunnen niet wachten om met Pasen de camper weer te gaan halen. 😁😍
We rijden al vroeg naar Gjøvik om de oude camper op te halen. De vrouw en zoon komen om 13 uur aan op het vliegveld. We stoppen onderweg nog even om wat te drinken te kopen en de watertank van de camper te vullen. We hebben wat oude spullen achter gelaten in de camper zodat ze de eerste dagen vooruit kunnen. Zo gezegd zo gedaan. Bert vult de tank en ik kijk op de meter hoe vol hij zit, dan hoor ik water stromen. Waar komt dat nou vandaan?? Ik stap de camper uit en zie een waterval van water uit de bodem van de camper stromen. Shit 💩, wat is dit nou weer??? We raken lichtelijk in paniek. Dit hebben we nog nooit aan de hand gehad. We checken eerst de vriesstop, die lijkt goed te staan. Dan denken we dat er ergens een waterslang gesprongen is maar waar??? Je kan nergens bij omdat alles is ingebouwd.
We besluiten naar een camperzaak te rijden niet ver van waar we staan. We hebben niet zoveel tijd omdat we op tijd op het vliegveld willen zijn. Daar aan gekomen is er een vriendelijk man die ons helpt en de vriesstop er in duwt. Jezus mina, wat zijn we een stelletje amateurs🙃. Tuurlijk wisten we dat er een vriesstop op zat maar we dachten allebei zeker dat deze goed stond. Er was ook geen mogelijkheid om deze te verzetten. Achteraf denken we dat het te koud was om deze te verzetten, onderweg hebben we flink gestookt in de camper zodat het warmer zou zijn. Dat heeft dus wel geholpen. Gelukkig maar ik had al allerlei doom scenario’s in mijn hoofd dat zij helemaal voor niks naar Noorwegen zouden komen en daarom de camper niet zouden willen en dat soort dingen. Maar gelukkig liep het met een sisser af.
Eenmaal op Gardermoen was het wachten op een vrouw, zoon en een hondje. En ja hoor, daar waren ze. Ook dat had al door mijn hoofd gespookt dat ze niet zouden komen. 😧
Ze bekijken de camper van binnen en van buiten en stellen honderden vragen. Uiteindelijk wordt online de camper op haar gezet en kunnen ze vertrekken.
Wat een avontuur, ik zou zelf op deze manier nooit een camper gekocht hebben maar voor ons heel fijn dat het wel gelukt is. Hopelijk hebben ze er net zoveel plezier mee dan dat wij gehad hebben.
Er gebeurd niet zoveel nu. De natuur wordt wel prachtig met allemaal rode en gele kleuren. Ik bak nog een keer worstenbroodjes en ik probeer, voor de eerste keer in mijn leven, om oliebollen en een appeltaart te bakken. Beide waren best goed gelukt. De appeltaart was voor mijn verjaardag. Ik nodig een paar vriendinnen uit voor de avond. Het was super gezellig. Bert als enige man heeft zich ook prima vermaakt.
Flex en Soof hebben er een nieuwe vriendin bij. Het is de dochter Aurora van Hegran. Hegran ken ik van het breicafe en woont hier tegenover. Aurora vindt de honden geweldig en loopt regelmatig een rondje mee. Ik kan met haar Noors praten op een gelijk niveau 🤭. Ik leer van haar en zij leert van mij de Nederlandse commando’s voor de honden. Echt grappig dat ze het leuk vindt om ook Nederlands te leren.
We gaan vandaag eerst Sonja naar het vliegveld brengen. We nemen afscheid en kijken terug op een gezellige week.
Meteen daarna rijden Elin en ik door naar Oslo. We parkeren de auto bij de moeder van Elin en gaan met de bus naar het begin van de route. De route loopt van Frysja tot aan het centrum van Oslo, helemaal langs de rivier de Akerselva. De hele route is verlicht met fakkels, en naast het voetpad zijn lichtshows, muziek, kaarsen etc etc. Echt heel mooi om te zien. Onderweg eten en drinken we nog wat om onze wandeltocht te vervolgen. 🚶♀️🚶♀️ Het is een erg mooie tocht, ik denk dat deze ook leuk is als het licht is. Dus weer iets om een keer naar terug te gaan 😁. We lopen uiteindelijk zo’n 18 km. Pfff was wel wat veel maar het was de moeite waard.
Sonja komt naar ons voor een weekje. Ze is met de trein naar Eemshaven gegaan, daar op de boot naar Kristiansand, van daaruit met de bus naar Oslo om vandaaruit met de trein naar Gjøvik te gaan. Een hele onderneming van ruim 24 uur. Maar het was een mooie reis. Ik haal haar op 16 september om 18 uur op, op het station van Gjøvik. Ondanks dat het een vermoeiende reis was gaan we toch de volgende dag naar Oslo. Dit omdat Bert dan op de honden kan passen.
Het wordt een leuke dag, we parkeren de auto bij Holmenkollen, daar kan je gratis parkeren en ben je met de metro in zo’n 20 minuten midden in de stad. We huren zo af en toe een elektrisch stepje zodat we niet alles hoeven te lopen, echt ideaal, in het begin even wennen maar later scheurden we dwars door de stad.
We gaan naar het Akershus Festning, we lunchen in de Mathallen en gaan naar het Vigelandspark, waar we natuurlijk Sinnataggen moeten zien. Het bekendste beeldje uit het park. Moe maar voldaan komen we rond 20.30 uur weer thuis.
Op zondag staat de Odnesberg op het programma, hier moet je naar toe als het mooi helder weer is, want dan heb je het beste uitzicht. Dit is een vaste plek waar we met het bezoek naar toe gaan. Is een klein half uurtje rijden.
Ook gaan we naar Hadeland Glassverk. De bekendste glasfabriek van Noorwegen. Altijd leuk om te zien hoe de echte vakmensen het glas blazen. Daarna wilde we nog naar Kistefos maar dat was gesloten op maandag 😶 en dat hadden we niet eerst bekeken. Dan maar weer terug naar huis.
Dinsdag is altijd de dag dat ik naar het Strikkekafe ga, dus ook vandaag. We blijven maar een uurtje, het is maar dat Sonja even gezien heeft wat het precies is. In de middag gaan we naar Elin op visite omdat het vandaag haar verjaardag is. Dat was gezellig!!
We gaan toch nog een poging wagen om naar Kistefos te gaan, dit is zo’n mooi museum, daar moet je geweest zijn. 😃👍We rijden daarna nog even door naar Hønefoss omdat daar een mooie waterval is. We gaan in het park zitten om te genieten van het mooie weer en de prachtige waterval.
Omdat het weer nog zo mooi is gaan we een lang weekend naar het bekende Flåm. Het is bekend om zijn prachtige Flåmsbana. Dat is een treintraject dat in 20 km 865,5 m stijgt. Het is 1 van de steilste trajecten van de wereld. Ook kun je daar een boottocht over het fjord nemen. Maar…….eerst hebben ze gisteren 3 m3 hout gebracht wat nog naar binnen en/of onder de overkapping gelegd moet worden. Pfff goede timing, maar ja, het is niet anders. De camper is al gepakt dus na het hout sjouwen, wat we in een uur weg gewerkt hebben 💪🥵, kunnen we rond 10 uur vertrekken. Het is een mooie route met vele afwisselende vergezichten.
Ook rijden we door de Lærdaltunnel , volgens wiki is dit de langste wegtunnel ter wereld met zo’n 24.509 meter. 3x in deze tunnel is er blauw/groen licht, zodat het een beetje interessant wordt en je niet in slaapt valt. Zo rond half 3 komen we aan op de camping in Flåm, we kiezen ervoor om deze camping te nemen omdat deze op loopafstand van de Flåmsbana 🚃is. Het is een grote camping met mooi uitzicht. Het weer is nog zo mooi dat we buiten kunnen zitten.
Een aantal keren per dag vertrekt de trein naar Myrdal en omdat het vandaag zo’n mooie dag is gaan we laat in de middag nog met de trein mee. Het is een heel bijzondere ervaring. Halverwege stopt de trein zodat je de Kjosfossen kan zien. Iedereen kan dan even de trein uit om de waterval te bekijken. Omdat het najaar is is de waterval niet echt om naar huis te schrijven. Maar ja…je kan niet alles hebben. Er schijnt daar soms ook een vrouw staan te zingen, ze moet een soort van elf voorstellen maar die was nu met vakantie of ze was ziek 🤭.
Eenmaal boven op de top is er niet heel veel te beleven. We eten en drinken wat en wachten totdat we weer met de trein terug kunnen. Je kan hier ook met de fiets 🚴♀️ terug maar met de honden is dit voor nu geen optie. Het was een prachtige reis, blij dat we dit gezien hebben 😁.
Zaterdag 10 september gaan we al vroeg, zo rond 9.30 uur met de boot 🚢mee. Deze brengt je van Flåm naar Gudvangen en weer terug. In Gudvangen kan je even wat rondkijken maar we hebben daar niet veel tijd omdat we weer met die zelfde boot terug moeten. Je kan ook met de shuttlebus terug maar daar mogen geen honden in dus wij gaan gewoon weer met de boot terug. Dat was zeker geen straf want het was een prachtige tocht.
De rest van de middag verkennen we Flåm met allerlei winkeltjes, eet- en drinktenten, musea en de haven waar meestal wel een groot cruiseschip ligt. Deze vertrekt ’s avonds en dat is indrukwekkend om te zien.
De volgende dag gaan we onze weg vervolgen. We besluiten om de bekende route Aurlandsfjellet te rijden. Met als 1 van de hoogtepunten, het uitkijkpunt Stegastein te zien. De hele route bestaat uit hoogtepunten, het is soms smal maar met Bert achter het stuur is dat geen probleem. De uitzichten zijn wijds, adembenemend en indrukwekkend. In een grot zien we een kunstwerk, een dode beer op een berg afval. Mooi gemaakt maar tegelijkertijd ook heel bizar. We rijden verder totdat we bij Lærdalsøyri komen, daar nemen we een stukje weg 5 en gaan met de ferry richting Sogndalsfjøra om daar de 55 te nemen tot aan Lom met de mooie staafkerk.
We overnachten op een parkeerplaats aan het water met een prachtig uitzicht. In het water ligt een hutje, dat blijkt een sauna te zijn. Je kan er met een voetpontje naar toe. Grappig om te zien dat een stel meiden een feestje bouwen boven op de sauna. We slapen er heerlijk omdat het zo stil is.
Maandag is het alweer en we maken ons klaar voor de laatste etappe naar huis. We komen langs de brug in Tretten (dat betekend 13) die een paar weken geleden is ingestort. Bert was daar die week nog overgereden met de vrachtwagen 😱.
Het houdt maar niet op met de pakketjes uit Nederland 😁. Wat zal het deze keer zijn? Weer iets wat we totaal niet verwacht hadden. Na de vakantie van Piet en Naomi hebben ze een puzzel laten maken van allerlei foto’s die ze hier gemaakt hebben. Met ook nog wat leuke tekst erbij. Hoe leuk is dat!! En ook nog de Esterse Minipers met op de cover niemand minder dan de enige echte Naomi 😃, wat een knapperd! Ook deze keer weer Hartelijk Bedankt voor dit leuke cadeau. 👌👏👍
We hoorde dat er op een klein uurtje rijden een mooie waterval zou zijn dus op een mooie zonnige zondag vertrekken we richting Torpa, een stukje boven Dokka.
Het is een warme dag en het is een stevige wandeling. Maar dat mag de pret niet drukken. Het pad brengt ons bij een bijzondere brug, de Skolmen Bro 🌉 . Deze is oorspronkelijk gebouwd in 1867, opgeblazen in 1940 en is pas vrij recent in 2020 weer gereconstrueerd aan de hand van 2 oude foto’s.
We lopen de brug over en komen uit bij een parkeerplaats o dat wisten we niet. We hebben de auto helemaal aan de andere kant staan. Zo’n 5 kilometer verderop. Dus van deze parkeerplaats is het maar een korte weg naar de brug en een stuk dichterbij van waaruit je de steile weg naar de waterval loopt. Dus weer een leer voor de volgende keer. 😁 De laatste 100 meter naar de waterval is best pittig, het is er smal, nat dus glibberig en je kan bijna niet aan de kant als er tegenliggers aankomen. Maar het is ons gelukt, zelfs met de honden. Ook zagen we nog een auto, die lang geleden in de ravijn is gestort, liggen. Heel bizar.
Als we er eenmaal zijn is het een mooi stil plekje. Je hoort alleen het water van de waterval. 🧘Op de terugweg hebben we de toeristische route gereden zodat we met de ferry terug naar de overkant van het Randsfjord konden. Leuke bijkomstigheid is dat de kleine ferry’s gratis zijn. Tja….we blijven toch echte Nederlanders 😂.
Mijn eerste echte opdracht gekregen om 2 T-shirts te bedrukken. Kei leuk! 😁 Ook wel spannend want ik kan het niet verpesten. Ook heb ik een kinderstoel mogen maken voor de doop van Nils Kristian. Nils Kristian is het zoontje van een vrouw die ook bij het breicafé komt. Daarom heb ik als cadeautje een truitje voor hem gemaakt. 🤗 Maar het eindresultaat mag er zijn. Ook maak ik nu onderzetters, mokken en kinderstoelen dus het assortiment breidt zich uit. 👍
En als klap op de 🎇 (vuurpijl) 🥁🥁 (tromgeroffel) heb ik een sticker gemaakt voor mijn auto zodat iedereen kan zien dat Theas Personlige Gaver bestaat. 🦚(trots als een pauw) 😂
Flex is weer naar de kapper geweest in Raufoss. Helaas spreken ze allen Russisch en wat Noors. Dus moeilijke communicatie. Maar ik zei: Kort. En we kregen hem kort terug. Ik vind het geweldig, hij lijkt nu net een puppy, hij is super zacht en iedereen ziet nu dat hij helemaal niet dik is.
Op 8 juli vertrekken we voor 3 weken naar Nederland. We gaan daar samen met ons Mia rond trekken met de camper. Dit verslag kun je vinden op www.polarsteps.com/TheaMegens
We hebben een mooi voorjaar gehad, hopelijk gaat de zomer ook goed worden. Onze huisbaas komt om te kijken hoe het gesteld is met de veranda omdat daar een rotte balk in zou zitten, inderdaad een beetje rot maar het valt nog alles mee dus deze gaat nog niet vervangen worden. Ik vraag hem wanneer ze de bomen zouden snoeien want dat hadden ze al eerder aangegeven. Bij de oprit staat een hele grote den 🌲die eigenlijk gruwelijk in de weg staat. Hij vraagt, zullen we deze boom omkappen dan heb je meer plek voor de camper, en hij wijst naar de lelijke grote den. Ik helemaal blij 😁. Vanmiddag om 4 uur kom ik terug om hem neer te halen. En inderdaad om 4 uur was hij terug met een vriend die een motorzaag heeft. De stronk blijft nog zitten, das jammer maar Bert heeft ook een motorzaag gekocht en werkt de stronk nog wat bij 👍😀. Wij 2x blij, 1 omdat de camper nu beter kan staan en 2 omdat we weer gratis stookhout hebben. 🔥
Ook de planten in mijn kas groeien als kool. Paprika, tomaten, kattengras, sla en courgette. Dat is allemaal leuk maar we moeten wel iets verzinnen als we straks 3 weken op vakantie zijn. Wie geeft ze water?? Maar daar hebben we iets op gevonden. Een fles op zijn kop in de pot en dan druppelt die leeg. Hopelijk werkt het. Ook Elin zal het een beetje in de gaten houden. Dat is fijn.
Mijn bedrijfje Theas Personlige Gaver gaat ook steeds meer vorm krijgen. Ik sta inmiddels ingeschreven bij de Noorse KvK. Ik bedruk sleutelhangers, tassen, gymtassen enz. Het is nog niet zo makkelijk om de juiste kleuren te krijgen maar toen het eenmaal gelukt was, was het resultaat dan ook prachtig. 👍😄
Vandaag zijn we op roadtrip geweest. Via de Facebookpagina Passie voor Noorwegen is er een Nedernorenkaart met allerlei leuke bezienswaardigheden en daar staan de mensen uit Nederland op die in Noorwegen wonen, dan kan je ook nog eens op de koffie als je wilt. 😁👍
We vertrekken zo rond 10 uur met een rugzak met drinken en wat te eten. We rijden richting Fagernes, onderweg houd ik goed de Nedernorenkaart in de gaten om te zien of we langs leuke plekjes komen. Het eerste bijzondere plekje is de Lunde Bru Etnedal. Een hele oude stenen boogbrug uit 1827 met een leuke picknickplek erbij met beelden gehouwen uit steen. Er is hier niemand zo de honden kunnen lekker even los.
We vervolgen onze reis naar Fagernes, ik heb van de week wat oude afleveringen zitten kijken van Ik Vertrek en daar was een gezin met 2 kinderen verhuisd naar Fagernes om daar een schoenmaker en kledingreparatiewinkel te beginnen. We rijden er even langs. Natuurlijk is er niemand want het is zondag. Ik herken het huis/winkel meteen.
Ook zoeken we nog in Fagernes naar de camping waar we 9 jaar geleden overnacht hebben, deze hebben we niet gevonden. 🤔☹️
De volgende stop is Einangsteinen. Hier staat boven op een berg een hele oude steen, hij wordt beschermt door glas. Het is een Runestone en er wordt gedacht dat hij uit het jaar 300 stamt. Dus je mag wel zeggen: Een hele oude steen. Het uitzicht is prachtig, jammer dat het weer niet helemaal meewerkt. De temperatuur is goed, de bewolking wat minder.
Omdat het weer niet echt mee wil werken, rijden we een mooie route met prachtige uitkijkpunten.
We hebben een wereldkaart van hout besteld. Deze is eindelijk aangekomen. Deze moest uit Letland komen en i.v.m. de oorlog in Ukraine was dit allemaal vertraagd. We klagen niet want er zijn veel ergere dingen in de wereld.
Het wordt een heel project om dit tegen de muur te krijgen maar na een kleine 3 uur is het ons dan toch gelukt. Het eindresultaat mag er wezen. 😁
De natuur is inmiddels ontploft. Alles is groen en staat mooi in bloei. Wie had dat ooit gedacht dat we Lupine in eigen tuin zouden hebben 😁.
De maandagavondwandelingen gaan ook gewoon door. Heel bijzonder om steeds weer nieuwe plekjes te ontdekken. Ook is het goed voor de sociale contacten en natuurlijk voor de taal.
Via Facebook had ik contact met een oude vriendin. Ze wilde mijn adres zodat ze wat kon opsturen. Een week of 2 later vond ik een kookboek in de brievenbus. Wat leuk!!! Het waren oorspronkelijk 2 boeken maar er is er 1 kwijtgeraakt bij de post, deze is later nog een keer opnieuw opgestuurd en toen wel ontvangen. Wat een verrassing. Je denkt niet meteen aan 2 kookboeken als iemand je wat wil opsturen maar eerder aan een kaartje of zo. Echt super bedankt. En….. de kip ovenschotel is heerlijk. 🍜🍛
Op dinsdag 17 mei besluit ik om een ticket naar Nederland te boeken. Op zaterdag 21 mei wordt de as van Mark begraven op de natuurbegraafplaats. Ik was al langer met die gedachten aan het spelen om te gaan maar ik weet dat ik dan alleen moet gaan i.v.m. de beesten. Toen hoorde ik dat Monique uit Italië er niet bij kon zijn door familieomstandigheden en dat de moeder van Mark wegens gezondheidsklachten er ook niet bij kon zijn toen was de knoop voor mij zo doorgehakt. Ik wil er bij zijn, dan maar alleen. Bert vond het meteen goed.
Omdat Bert op vrijdag gewoon moet werken en de honden niet de hele dag alleen kunnen zijn, boek ik een vlucht later in de middag, dat zou inhouden dat ik zo rond 13 uur thuis moet vertrekken en dat ik iets voor 21 uur in Oss ben.
De reis gaat voorspoedig, het is de eerste keer dat ik alleen vlieg, maar ik weet wat je moet doen dus het was een makkie.
Ons Mia stond mij bij het station al op te wachten. 😀 Stefanie en Sander wisten niet dat ik in Nederland was dus ik videobel hun op. Ze zegt: O we zijn net op visite bij een colllega van Sander. Ik zeg: Ik ben ook op visite en laat ons Mia in beeld zien. 😲🤔😀 Het was even denken…..OOO ben je in Nederland!! Dat was wel grappig.
De zaterdag halen we bloemen, doen wat boodschappen en zorgen dat alles klaar is voor in de avond, omdat we met zijn allen bij ons Mia eten. Zo rond 15.30 uur vertrekken we richting de natuurbegraafplaats. We worden hartelijk welkom geheten. Ons Mia heeft er voor gekozen om Gerard een woordje tot ons te richten namens ons Mia. Dat heeft hij super gedaan. Ook luisteren we nog naar 2 nummers die ook op de uitvaart te horen waren. Deze zijn door Mark zelf gekozen. We begraven met zijn alle de as en leggen de gedenkplaat erop en we leggen nog bloemen rond het gedenkplaat💓.
De rest van de avond zitten we met zijn alle bij ons Mia na te kletsen.
Zondag moet ons Mia al weer vroeg weg dus zet zij mij af bij Stefanie en Sander. We gaan even naar de bouw kijken of de werkzaamheden al gevorderd zijn. Het ziet er inderdaad al weer anders uit dan in februari. We lunchen bij Pan & Zo, lopen nog een rondje over Den Heuvel en drinken wat op een terras. Dan is het al weer tijd om naar het station te gaan. We nemen afscheid en mijn terug reis is in gang gezet. Op Schiphol is het druk maar alles loopt in goede banen. Eenmaal in het vliegtuig moeten we nog wachten op 9 mensen omdat ze er niet zijn 😣met als gevolg dat we ruim een half uur te laat vertrekken. Uiteindelijk kom ik 10 minuten later aan dan gepland. Dus dat valt nog mee. Nog de auto oppikken en dan nog ander half uur rijden naar huis. Om 23 uur ben ik moe maar voldaan weer thuis 🏡.
17 mei is DE feestdag in Noorwegen. Ze vieren dan de dag in 1814 dat de grondwet getekend werd. Ze gaan helemaal los. Al weken ervoor zijn ze bezig om de straten te vegen en het afval op te ruimen zodat alles er goed uitziet. Om 7 uur worden we wakker van een vrachtwagen 🚛met een paar speakers erop. Nou ja….een paar?? De muziek is oorverdovend en dat al om 7 uur 🤔. Misschien is dat wel elk jaar zo?? Geen idee, we zullen het volgend jaar weten. Om 8 uur wordt de vlag gehesen, daarna volgt een dienst in de kerk. Daarna is er een optocht van kinderen uitgedost in traditionele kleding (bunads). De (groot)ouders lopen mee met de kinderen. Er is muziek, je ziet heel veel Noorse vlaggen en blije gezichten, zeker omdat het door corona 2 jaar niet heel uitbundig is gevierd. Het weer is prachtig en dat helpt ook nog extra mee aan een geslaagde dag.
Na de middag zijn we uitgenodigd bij Elin, ze hebben met de buurt een feest in hun buurthuis. Iedereen is welkom, het enige wat ze vragen is of je een taart of cake of zo iets wil meebrengen. 👍🍰 Ik bak voor deze gelegenheid een stol met amandelspijs. Het is hartstikke druk en een tafel helemaal vol met eten 😲. We kletsen wat, eten wat en doen mee aan een loterij. Helaas geen prijs 😉. Om 15 uur is het alweer afgelopen want de meeste mensen willen de optocht van auto’s zien.
Rond 17 uur komt langs ons huis een optocht van allerlei soorten auto’s, versierd met muziek en weer heel veel Noorse vlaggen. (helaas geen foto’s hiervan)
We sluiten deze dag af met een BBQ gewoon bij ons thuis met zijn tweeën 🍴.
Je kan aan alles merken dat het voorjaar begint. De knoppen aan de struiken/bomen worden met de dag groter. Het gras wordt voorzichtig aan weer wat groener. De sneeuw is bijna overal weg, althans, hier in het dorp. Wat hoger gelegen gebieden daar is nog wel sneeuw en ijs te zien.
Er zijn geen hele bijzondere dingen gebeurd. Ik kook Tjap Tjoy, die erg lekker was. Ik ga nog steeds de maandagavond wandelen maar ik lees ook weer veel in mijn albums van de fietstocht met de 3 heren in 2007. Dit omdat we natuurlijk nu wonen waar we toen waren. We stonden bv in de krant toen we in Gjøvik overnachten. Dat is nu een klein half uurtje rijden. Die krant is hier DE krant, ik heb deze meegenomen naar het Strikkekafe. De dames vonden het erg leuk om te zien dat ik hier dus al in de krant gestaan had. 😀
Voor diegene die het niet weten waar ik het over heb. In 2007 kwam Henri met het idee om een fietstocht van Oss naar de Noordkaap te maken. Willem en Ruud sloten zich bij hem aan en ik werd gevraagd om de bezemwagen te rijden. Ook verzorgde ik de overnachtingen, de boodschappen, de was, het eten en alles wat er nog meer bij komt kijken. Het was een heel bijzondere tocht. We hebben toen veel van Noorwegen gezien en toen is het dromen over Noorwegen begonnen. Omdat de 3 heren bij de brandweer zaten, had ik een brandweerwagenbusje 🚒. Dat viel goed op. Ook werd het een sponsortocht voor het goede doel, de Brandwondenstichting. Ruim €10.000 opgehaald voor het goede doel. Het was de eerste keer dat ik zolang van huis was. Stefanie was net klaar met haar examens en werkte fulltime, ze had een zomerbaantje bij BrabantZorg, waar ik ook destijds werkte. Ze was dus de hele dag onder de pannen en ze kende Sander toen al, dus daar over hoefde ik me geen zorgen te maken. De tocht heeft in totaal 6 weken geduurd. Een ervaring om nooit meer te vergeten. Ik zal hiervan ook wat foto’s plaatsen.
Afgelopen vrijdag heeft Elin me meegenomen naar een winkel waar je wol kunt kopen, om te breien of haken. Ik vertelde dat ik nieuwe wandelschoenen 🥾wilde en ze vertelde me dat er in Dokka een goede winkel zit met ook goede service. Kom op…zegt ze, heb je tijd dan rijden we er even naar toe. Oké, prima. Gezellig ook. In Dokka heb ik eindelijk goede schoenen kunnen scoren. Ook laat ze me nog andere winkels zien die misschien interessant zijn voor mij. Ik heb het maar getroffen met haar. Ben er ook erg blij en dankbaar voor dat ze die allemaal voor mij doet. Ook koop ik nog een echte Noorse wafel machine. Heerlijk zijn die wafels en heel makkelijk en snel om te maken. Met wat room en jam erop zijn ze traditioneel.
O ja… we hebben afgelopen zaterdag de camper 🚐 opgehaald in Fenstad. We gaan met Pasen lekker een lang weekend naar Lillehammer. Gelukkig startte de camper meteen en hebben er geen muizen 🐭 in gezeten. Dat is toch altijd maar afwachten als de camper in zo’n vrij open schuur staat. Omdat de camper nu bij huis staat moesten we de garage opruimen zodat mijn auto binnen kan staan. En dat opruimen is best goed gelukt, al zeg ik het zelf. 😉
Dus zo meteen de camper schoonmaken en weer klaar maken zodat we morgen kunnen gaan. Witte donderdag en Goede vrijdag zijn hier ook vrije dagen dus een lekker lang weekend. Op Polarsteps maak ik een verslag van al onze campertripjes. Wie het leuk vind om ons daar ook te volgen…www.polarsteps.com/TheaMegens.
We zijn weer 4 weken terug in Noorwegen. De eerste week voelde dit heel erg dubbel maar ik was heel druk met alles op zijn plek te zetten. We hadden die donderdag hier alles in de gang gezet, dus het was een enorme puinhoop. Bert is ’s maandag weer gaan werken, hij was meteen de hele week van huis, in eerste instantie zag ik hier heel erg tegenop maar dat viel gelukkig allemaal mee. Zoals ik al zei, ik had genoeg afleiding.
Deze 4 weken zijn om gevlogen. Bij ons Mia heeft Bert veel koffie gedronken ☕☕☕, het is heerlijke koffie, schijnbaar. Het is ook een koffiebonen machine. Dus ik op pad naar Gjøvik om voor hem ook zo’n apparaat te scoren. Kom ik bij de balie om af te rekenen ziet de verkoopster (we hebben een account bij hun, is hier bij heel veel winkels, kan je sparen voor korting. Dan zijn en blijven we toch weer echte Nederlanders 🤭) dat we in Hov wonen. Zij woont daar ook. Dan hoort ze ook nog dat ik uit Nederland kom (dat heeft iets te maken met mijn gebrekkig Engels, denk ik 😁). Ze verteld dat haar vriend half Nederlands half Noors is. Zijn vader is Nederlands en moeder Noors en die wonen ook in Hov, naast hun. Wat toevallig!!! Ze schrijft hun adres op en zijn altijd welkom om een keer op de koffie te komen. Nou….dat gaan we zeker een keer doen. (tekst gaat verder onder de foto(‘s))
Als ik met de honden ga wandelen dan kom ik altijd langs de frivilligsentral. Ik dacht: Misschien kunnen hun iets voor mij betekenen of ik voor hun. Ik trek de stoute 👞👞aan en stuur via Messenger een bericht. Dit doe ik in mijn beste Noors, een beetje van Google translate en een beetje van mezelf. Ik krijg vrij snel een bericht terug dat ik altijd welkom ben om op de koffie te komen. Ze verteld ook nog dat ze op maandagavond altijd gaan wandelen en dat ik van harte welkom ben om mee te gaan. Omdat ik hier niet op gerekend had qua eten kon ik niet meteen die dag mee. Ik ben wel naar de ontmoetingsplek gelopen tijdens het honden uitlaten. Daar zag ik al een paar vrouwen staan te wachten en heb hun aangesproken. Ik werd hartelijk ontvangen en mocht meteen mee. Ik vertelde dat ik volgende week mee zou gaan. Het was meteen gezellig. Ook vertelde ze dat ze op dinsdagmiddag van 12 tot 14 uur een strikkekafe (breicafé) hebben bij de frivilligsentral. Ook daar was ik van harte welkom. Ondanks dat ik niet brei mocht ik toch komen. 😁🧶 De volgende dag ben ik daar maar meteen naar toe gegaan met mijn haakwerk. Er zijn dan zo’n 10 vrouwen van allerlei leeftijden gezellig aan het kletsen onder het genot van koffie of thee. Ik werd meteen opgenomen en het was gezellig. Op woensdagmiddag is er steeds iets anders te doen. Ook hier ben ik al een keer naar de bingo geweest. Dat is goed voor mijn Noorse taal, ik kon mijn bordjes met nummertjes zelf goed bijhouden, ik had zelfs 2x prijs. 🏆 2 bossen tulpen. En nee, geen tulpen uit Amsterdam maar uit Fall. Dat is een dorpje naast Hov, die is de grootste tulpenkweker van Noord Europa. Dus nu ga ik elke maandagavond wandelen en elke dinsdagmiddag handwerken. Goed voor de sociale contacten en goed voor mijn taal. (tekst gaat door onder de foto’s)
De rest van de tijd vermaak ik me prima. Het is een groot huis wat gepoetst moet worden, 4x per dag met de honden lopen, mijn hobby’s bijhouden, soms wat tv kijken en huiswerk maken voor de Noorse les. Ik haal nu elke dag mijn 10.000 stappen. 🏆😁🚶♀️🥾 Ook ben ik alweer naar de schoonheidsspecialiste geweest voor mijn wenkbrauwen, en een nieuwe afspraak gemaakt voor de kapper. Flex is ook al naar de hundefrisør geweest. Lekker kort want die lange haren onderaan zijn buik waren altijd nat als we gelopen hadden, en moesten elke keer weer afgedroogd worden. Nu is het kort en is dat niet elke keer meer nodig. Gelukkig. Ik heb frikandellen gemaakt, nou ja…..het smaakt maar om nou te zeggen dat ze echt naar frikandel smaken?!? We zijn ook nog naar de kringloopwinkel geweest, vinden we altijd leuk om daar een beetje rond te kijken. Ook daar hebben we iets leuks gescoord. Een geborduurde wanddoek (ik weet niet hoe je zo iets noemt) met daarop Velkommen til Oss. Voor de mensen die net als ik uit Oss komen is dat grappig. Althans dat vind ik 🤣😀😉🤭. Zaterdag 12 maart hebben we nog meegedaan aan de pubquiz van het Neven & Nichten weekend. Was erg leuk om op afstand toch mee te kunnen doen. Afgelopen week hebben we beide een nieuwe fiets gekocht. In de winter kun je hier niet echt fietsen maar nu het weer hopelijk beter wordt willen we weer wat gaan fietsen. Hier heb je niet zoals in Nederland zoveel fietswinkels. Je besteld een fiets online, die laat je in de sportzaak aankomen en dan kan je je fiets proberen en eventueel meteen meenemen. Die hebben we dus ook gedaan. Vrijdag de fietsen opgehaald, in de nacht de accu opgeladen om zaterdag een stukje te gaan fietsen. Hier de berg af en trappen maar….maar dat trappen lukte mij niet. Wat bleek, lag de ketting eraf. 😔 en met geen mogelijkheid er meer op te krijgen. Dus de fiets weer in de auto om deze naar XXL in Gjøvik te brengen. Die jongens wisten er ook geen raad mee en we moeten dus wachten op de echte fietsenmaker die er maandag pas weer is. Dus al met al. Twee prachtige fietsen gekocht maar nog geen meter gefietst. Dan maar weer een wandeling maken. Er is een app waar je alle wandelingen op kunt zien. Das lekker makkelijk. We kiezen wel altijd de eenvoudige wandelingen want die zijn voor ons Nederlanders al best uitdagend soms. Het is een wandeling met veel hoogte verschil en soms ligt er nog wat sneeuw of ijs. Dus opletten geblazen. Maar we hebben het gered!! 🚶♀️🚶🐶🐶
Hieronder nog wat foto’s van de afgelopen weken. Tot snel weer 👋
En dan krijg je een telefoontje waarvan de wereld even stil staat. Mijn ergste nachtmerrie werd die woensdag werkelijkheid. Om 18.16 uur krijg ik een telefoontje van ons Hannie dat Mark van ons Mia is overleden. Wat??? Ja, ik hoor het goed. Hij is op 61 jarige leeftijd plotseling overleden. 😥 Ik kon maar aan één ding denken en dat was: Hoe kom ik zo snel mogelijk in Nederland. Dan voelt Noorwegen ineens heel ver weg.
Toen we de keuze maakte om naar Noorwegen te gaan was dit één van de dingen die we ons goed hadden gerealiseerd, er kan een keer een telefoontje komen, maar zo snel al en Mark…. Dit hadden we nooit gedacht.
Ik bel met Bert en met Stefanie om dit gruwelijk nieuws te vertellen. Iedereen is ontdaan en kan het niet bevatten. Stefanie en Sander gaan die avond nog naar ons Mia. Gelukkig dat zij ons Mia kunnen bijstaan. Ons Hannie was gelukkig al die tijd al bij haar. Ook goede vrienden steunen haar meteen.
Als Bert thuis komt dan zegt hij meteen: We gaan gewoon met de auto, dan kunnen alle beesten mee. Want ja…dat is een praktisch probleem wat dan om de hoek komt kijken. Stefanie en Sander bieden ook meteen aan dat we bij hun kunnen blijven incl. alle beesten. Hoe fijn is dat…
Piet en Naomi zouden vrijdag komen maar ook die moet ik bellen dat dit helaas niet door kan gaan. Verder kijken hoe we het beste kunnen rijden. De beste optie met de beestenboel is om naar Gotenburg te rijden, daar de nachtboot te nemen naar Kiel en van Kiel naar Oss te rijden. Dit is zo’n 1050 km rijden, verdeeld over 2 dagen. Dat moet gaan lukken. Op de boot boeken we een hut waar huisdieren zijn toegestaan.
We pakken die zelfde avond nog alle spullen bij elkaar in ons oude huis. Het plan is om donderdag om 8 uur te vertrekken naar ons nieuwe huis. Dit omdat de meeste spullen daar liggen. De auto helemaal vol geladen vertrekken we donderdag om precies 8.00 uur naar Hov. 9.45 uur komen we daar aan. We laden de auto uit en pakken ons koffer en allerlei andere spullen weer in de auto. Om 12 uur vertrekken we richting Gotenburg. De boot vertrekt daar om 18.45 uur. We zijn ruim op tijd en geven ons over aan de rust op de boot. We kunnen immers dan niet anders als wachten/slapen totdat we de volgende ochtend om 9.15 uur in Kiel aankomen. Om 9.30 uur rijden we van de boot af. De laatste etappe gaat in. Om 15.30 uur komen we in Oss aan bij Stefanie en Sander. Al met al is het niet tegen gevallen hoe snel we in Nederland kunnen zijn. We laden de auto uit en rijden meteen door naar ons Mia.
Heftig….. maar we zijn er voor haar. We kunnen meteen beginnen met er voor te zorgen dat de kaarten op tijd weg zijn. Dan volgen er dagen van verdriet/regelen/praten/elkaar steunen etc.
Dinsdag om 12 uur is de uitvaart in Uden. Omdat Mark al heel lang lid was van de motorclub hadden zo’n 16 motoren zich verzameld om Mark zijn laatste rit te begeleiden. Heel indrukwekkend. De afscheidsdienst was heel “mooi”, indrukwekkend en ook fijn dat we dit met z’n allen hebben kunnen doen. Een afscheid wat hij verdiende. ❤️
Gelukkig hebben we na de uitvaart nog een paar dagen. De boot is geboekt voor zaterdagavond. We komen veel samen, eten gezamenlijk en vieren ook nog een beetje Stefanie haar 33e verjaardag.
Zaterdagochtend is het weer tijd om afscheid te nemen van de familie. We hebben naast de familie weinig andere mensen gezien. Dit is een bewuste keuze geweest. Het afscheid valt wederom zwaar. De hele terug reis is dan ook emotioneel. Mijn gedachte gaan steeds weer naar mijn lieve, sterke zus. Ze heeft gelukkig heel veel lieve mensen om haar heen. Lieve buren waar ze terecht kan, hele lieve vrienden die dichtbij wonen, zelfs een paar op loopafstand. En natuurlijk ons Hannie en Gerard, Stefanie en Sander en de familie van Mark. En ik…..ik probeer er op afstand voor haar te zijn. Altijd in mijn gedachten, een appje sturen en om haar te bellen. ❤️❤️
Na een korte nacht lopen we al om 6.45 uur buiten met de honden. We doen meteen wat boodschappen, gelukkig is hier de winkel al om 7 uur open. Vandaag (donderdag) staat in het teken van dozen uitpakken. We hebben, ik geloof, iets meer dan 50 dozen. Bij het inpakken hebben de verhuizers sommige grotere dingen die wij los hadden staan, ook nog in een grote doos gedaan. Dus alles bij elkaar zullen het zo’n ruim 60 dozen zijn. We hebben er dan ook een hele kluif aan. ‘S avonds zijn we dan ook weer doodop en liggen weer om 22 uur op bed.
Vrijdag besluiten we om net voor de middag nog te vertrekken naar Ikea. Ook brengen we nog de gekochte gordijnen terug omdat we besloten hebben om geen gordijnen te hangen in de kamer. Bij de Ikea kopen we nog 2 nachtkastjes, pootjes voor onder de tv kast en opbergboxen. De rest van de dag en ook de zaterdag besteden we aan het uitpakken van dozen en het inruimen van de slaapkamers, keuken, kamer en de garage. We hangen nog wat lampen op, zetten de wasmachine en droger op zijn plaats, hangen hier en daar al wat aan de muur en lopen ook nog tussendoor met de honden buiten. 🐶🐶
Uiteindelijk hebben zijn we zaterdagavond een heel eind klaar. Dit was ook de bedoeling omdat we zondag weer terug moeten naar Fenstad. Dit omdat Bert nog een week vanuit Oslo moet werken. Wat hij daarna moet doen is nog afwachten. Hij kreeg namelijk al de planning door voor de komende 2 weken maar hij heeft daar meteen op geantwoord dat hij de 2e week niet meer daar zal werken. Daar werd op geantwoord dat ze de beste oplossing daarvoor zullen zoeken. Wat dit betekend weten we nog niet maar dat zullen we nog wel horen. We zijn benieuwd.
Via Pieter van Jacobs Verhuizingen horen we dat de verhuizers met onze container op woensdagmiddag bij ons nieuwe huis zijn. Yes, dat is mooi. Bert moet die woensdag nog werken maar heeft donderdag en vrijdag wel vrij gevraagd en ook gekregen.
Omdat mijn auto onderweg nog een keer moet laden, ga ik al vroeg weg in Fenstad. Op de helft van de route kan ik bij de Kiwi de auto opladen 🚗. Dit duurt dan zo’n klein half uurtje. We kunnen meteen even de benen en poten strekken.
We vervolgen onze weg voor het tweede gedeelte, dit gaat wat moeizamer omdat op deze weg niet gestrooid is. Maar uiteindelijk komen we mooi op tijd aan bij ons nieuwe huis, maar dan zie ik dat op de oprit zo’n 40 cm sneeuw ligt. Ik waag het er niet op om zo de oprit naar boven op te rijden. Ik zet de auto aan het begin van de straat bij de winkel neer en loop zo naar ons huis.
Er is veel sneeuw gevallen dus ik begin met de oprit sneeuwvrij te maken. Dat is nog een heel karwei. Gelukkig hebben de vorige bewoners een sneeuwfrees laten staan. Deze gebruik ik en dat gaat boven verwachting goed. Het is een beetje als grasmaaien maar dan frees je de sneeuw weg. Na een uur hard werken en het zweet op de rug is de oprit mooi begaanbaar. 😁👍
Ik ga de auto halen zodat ik de spullen eruit kan halen, maar helaas, ik kan niet boven bij ons huis komen, de oprit is veel te glad. Dan maar de auto onderaan de oprit laten staan en dan maar lopen met de spullen. Inde tussentijd krijg ik een telefoontje van Pascal van Jacobs verhuizingen dat ze er zo rond 15 uur zullen zijn. Dan moet ik natuurlijk zorgen dat mijn auto weer weg is zodat hun er goed bij kunnen. Dan dient zich het volgende probleem aan…..mijn auto loopt vast. Hij zit met zijn buik vast op een berg ijs. Ik kan niet voor of achteruit. 😱🤬😡
Ik probeer met van alles om het ijs weg te bikken. We hebben nog niet veel aan gereedschap dus mijn oog valt op de pook van de openhaard. Die gebruik ik om het ijs onder de auto weg te halen. Na een uur lukt het me om de auto weer weg te rijden, en met weer zweet op de rug en….op de kop.. 😰
Rond 16 uur is er dan de verhuiswagen, maar goed dat ze wat later waren want anders was mijn auto nog niet van de oprit geweest.
Al snel wordt het duidelijk dat de vrachtwagen ook niet achteruit de oprit op kan, dit allemaal door de sneeuw. Ook hun moeten dus de wagen onder laten staan en alles lopend naar het huis dragen of rollen. Dit is een hels karwei, ik heb medelijden met ze. Maar hun zeggen: Tja….het is winter en dan kan dat gebeuren. Gelukkig pakken hun het goed op. Ze sjouwen alles naar binnen en ik heb de verantwoordelijke taak om te zeggen waar iets moet komen te staan en/of het naar boven, de garage of in de kamer/keuken moet komen te staan. 😁 Ook zorg ik voor wat te eten en te drinken. 🥐🍲☕🧋
Alles loopt voorspoedig totdat ik zeg dat we ook een piano hebben. Dat is dus een probleem, die krijgen ze de oprit niet op omdat het veel te glad is. De oprit is inmiddels door het vele op en neer lopen veel gladder geworden. Zo’n piano weegt al gauw zo’n 200 kg en dat is dus niet te doen. Na overleg met Jacobs Verhuizingen wordt er besloten dat de piano na geleverd wordt. Jammer maar het is niet anders, dit is beter dan dat er ongelukken gebeuren.
Om 21 uur staat alles binnen. Nadat de verhuizers vertrokken zijn, eten wij nog wat en gaan om 22 uur naar bed. Moe maar voldaan.
Zaterdag 12 februari krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis. Omdat de eigenaar pas 12 uur bij de overdracht kon zijn besluiten we om de plannen te wijzigen. We hebben een aanhanger gehuurd om eerst naar de Ikea te gaan en dan meteen door te rijden naar het huis. Eigenlijk hadden we bedacht om vroeg de sleuteloverdracht te hebben, in Hov een aanhanger te huren en dan die middag naar Ikea te gaan. Maar we huren nu een aanhanger in de buurt van Fenstad en rijden naar Oslo omdat ze daar alles op voorraad hebben wat op ons lijstje staat. 🛏️🪑
Om 8 uur hebben we de aanhanger gereserveerd, om hopelijk om 9 uur bij de Ikea voor de deur te staan. Tot dan toe verloopt alles heel soepel. We sjezen door de Ikea met ons briefje, er zijn een paar dingen die we bij de infobalie moeten bespreken, helaas gaat het hier mis. Ik geef de verkoper mijn lijstje maar hij vergeet 1 artikel, hier komen we pas later achter. De rest gaat van een leien dakje. We rekenen alles af waarna we eerst nog naar het tegenoverliggend gebouw moeten, waar ook nog een zelfbedieningsmagazijn is. Daarna naar een Ikea afhaalpunt een paar kilometer verderop. Daar komen we er dus achter dat we dat ene artikel van het bed niet hebben. 💩💩💩 Gelukkig was die man heel vriendelijk en vertelde ons dat we het hier wel kunnen ophalen maar dat we het in de winkel of dat andere zelfbedieningsmagazijn moeten betalen. Wat een gedoe…..Maar goed, hij maakt de bestelling, wij weer met die bon een paar kilometer verderop naar het zelfbedieningsmagazijn om te betalen om daarna weer terug te gaan naar het afhaalpunt bij diezelfde man. Na 1 1/2 uur hadden we alles compleet en konden we onze reis vervolgen naar Hov.
We hadden tegen Ejdin al gezegd dat we er tussen 12 uur en 12.30 uur daar zouden zijn, dat hebben we bijna gehaald. Om 12.35 uur kwamen we aan met een aanhanger vol spullen. Trouwens…. ook de auto was goed vol geladen. 🤭😁
We nemen nog even de meterstand op, hij laat nog even het een en ander zien en om 13.00 uur krijgen we dan officieel de sleutel 🗝️😁.
We laden eerst alles uit de aanhanger en auto. Daarna loop ik even naar de winkel voor wat boodschappen voor de lunch.
Na de lunch gaan we aan de slag. We beginnen met het bed, want we willen daar blijven slapen voor 1 nacht. Dat lukt aardig, alleen de lattenbodem is wel wat werk maar uiteindelijk staat het bed er. 👍 Inclusief 2 nachtkastjes.
Ook schroeven we de poten onder de 2 fauteuils, de 2 eethoekstoelen, het eethoekbankje, het bankje voor in de hal en de 3 bijzettafeltjes. We leggen de karpetten uit zodat ze goed recht kunnen trekken. Hangen op onze slaapkamer al de gordijnen neer. Ze moeten nog wel ingekort worden maar dat is voor later. We hangen nog 2 jaloezieën op en halen de oude gordijnroedes weg.
Wat dan overblijft is een grote berg karton. In de grootste doos gooien we al het karton en zetten deze doos in de garage, zodat we elke keer de papiercontainer kunnen vullen met karton.
Al deze taken hebben we wel over 2 dagen verdeeld. We hebben voor de eerste keer daar geslapen, wel niet zo best maar dat zullen de spanningen van de laatste dagen wel zijn. 🙃
Ik had vrijdag spaghetti gemaakt zodat we in Hov op zaterdag konden opeten, maar ja…..aan de spaghetti hadden we wel gedacht maar niet aan de magnetron die in mijn auto staat. Ook geen pan of iets bij waar we het in op konden warmen. Dan maar de plaatselijke horeca gesteund. 🍔🍟 Was erg lekker dus voor herhaling vatbaar.
We hadden gordijnen gekocht voor boven en beneden maar we zien er toch vanaf om beneden overgordijnen neer te hangen. We vinden het zonder eigenlijk ook wel prima. Scheelt ook weer een hoop werk. 😁
Zo rond 15 uur vertrekken we weer op zondag om de aanhangwagen terug te brengen. Alles is nu zover klaar zodat woensdagmiddag de verhuizers onze spullen uit Nederland kunnen komen brengen. YES!
Ik ben nu vooral druk met voorbereidingen voor de verhuizing. De adreswijziging is gemaakt, verschillende winkels bezocht, adreswijziging doorgegeven aan instanties etc. etc.
Ook zijn we nog naar Hov gereden om nog even naar het huis te kijken. Ze zijn al een heel eind met opknappen. Er staat ook al een fornuis met inductie kookplaat, met dat laatste word ik wel heel blij 😁✔️👍. We koken nu op elektrisch en daar kan ik moeilijk aan wennen.
Verder gebeurd er weer niet zo veel dus zet ik hier maar eens wat mooie foto’s.
O ja, ik was van de week nog naar de schoonheidsspecialiste geweest voor een pedicurebehandeling. Kost maar liefst 70 euro. Maar nu weet ik precies wat ze hier onder zo’n behandeling verstaan. Ik hoop dat ik in ons nieuwe huis dit weer kan oppakken, want ze doen veel en veel minder dan dat ik gewend was. Dus in mijn ogen, makkelijk verdiend.
Ook hier hebben ze verschillende bevolkingsonderzoeken. 2 weken geleden kreeg ik een oproep voor een borstonderzoek. 1 februari om 18.50 uur in Lillestrøm. Dat is fijn, dat betekend dat ik hier goed geregistreerd ben, niet dat ik daar heel erg aan twijfelde maar toch…
Lillestrøm ligt hier zo’n kleine 50 km vandaan. Mijn auto kan in de winter maar een kleine 100 km rijden zonder te laden. Dan zou je zeggen: dat moet net kunnen, maar helaas, theoretisch zou dat moeten kunnen maar in de praktijk werkt dit vaak niet. Het is koud dus ik wil de verwarming aan, soms even de airco als de raam beslaat. Dan gaan er van het bereik meteen 5 a 10 km af. We hoopte nog dat Bert op tijd thuis zou zijn maar ook dat was niet het geval.
Om 17.00 uur ben ik thuis vertrokken. Veel te vroeg maar het sneeuwt weer vandaag dus dan ben ik toch wat voorzichtiger met rijden. Na 15 km stond ik al stil, een ongeluk gebeurd. Gelukkig dat ik op tijd vertrokken ben. Vlakbij het ziekenhuis waar ik moet zijn is een parkeergarage waar ik de auto kan opladen. 🚗
Zo rond 18.10 uur ben ik bij de garage. De auto aan de stekker en op zoek naar het ziekenhuis. Ook dat is maar een stukje lopen. Al met al zat ik 18.30 uur in de wachtkamer. Best een vreemde tijd maar het is op deze afdeling druk. Na een kwartiertje mag ik al naar binnen. Het onderzoek is snel gebeurd en kan ik me weer aankleden. Over 6 weken komt de uitslag.
Omdat ik weer snel terug ben bij de auto is deze niet genoeg opgeladen. Ik zoek op mijn telefoon naar een snellader en rijd daar naar toe. Dit zal ongeveer een half uurtje duren, in tussen tijd bel ik even met ons Hannie.
Om 20.00 uur kan ik aan de terugreis beginnen. Wat een toestand en dan te bedenken dat ik in Nederland op de fiets naar Boxmeer ging en binnen het uur alweer thuis was. Maar ja….het is voor een goed doel. En blij dat er dit soort onderzoeken zijn. Het volgende onderzoek heb ik volgende week alweer. Maar dan ben ik er voorlopig weer vanaf.
In november vorig jaar, tipte Conny Venhuizen ons dat De Gelderlander mensen zochten die het roer omgegooid hadden. Misschien wel iets voor jullie, zei ze. Inderdaad, best leuk 👍😁. Ik heb een mailtje gestuurd en er verder nooit meer aan gedacht, totdat ik op 22 januari een mailtje kreeg van een reporter van De Gelderlander. Ze had me al vaker gemaild maar dat mailtje is hoogstwaarschijnlijk in de spam terecht gekomen en daarna meteen verwijderd.
Er werd gevraagd of we nog interesse hadden om in de rubriek Het Roer Om te komen. Ja, dat vinden we eigenlijk wel leuk. Het enige wat we moesten doen is zelf een leuke foto aanleveren. Nou, dat zal wel lukken.
Op woensdagavond 26 februari was het online interview. Het was een leuk gesprek. Wij waren nog bang dat ons verhaal niet interessant genoeg zou zijn. Maar ze was heel enthousiast over ons verhaal. Dit was het makkelijkste gedeelte.😉
Het moeilijkste gedeelte was de foto, jonge jonge, wat een ellende om ons beide goed op de foto te krijgen. Van Bert weten we dat zijn ogen altijd gek erop staan. Dus hier moest hij extra op letten, maar als hij op zijn ogen let, kan hij niet meer goed lachen 🤭. Ik moet altijd opletten dat ik geen 3 dubbele onderkin heb en dat mijn haar goed zit, dat laatste was snel opgelost door gewoon een muts op te zetten. 🤣
Het liefst had ik een foto van ons samen met de honden er bij maar dat was helemaal niet te doen. Ook moest de zon schijnen en de lucht moest wel spectaculair zijn. Met zoveel wensen is het gedoemd om te mislukken. Hieronder zie je een aantal foto’s die het niet gehaald hebben.
De laatste tijd gebeurd er eigenlijk niet zo veel. Het is voor mij vooral wachten totdat we de sleutel krijgen van ons nieuwe huis. 🏠 Bert houdt zich bezig met zijn werk.
We hebben inmiddels een huisarts, deze krijg je hier toegewezen. Hopelijk hoeven we er niet naar toe. Maar wel goed dat we er 1 hebben, indien nodig. Ook ben ik opgeroepen voor het borstonderzoek. Ook fijn om te weten dat dit hier ook gewoon allemaal blijft doorgaan. In Nederland heb ik dit 1x gehad en ik fietste toen naar de bus. Hier moet ik 50 km rijden. 🤭😁 Wat een verschil maar ja…. verschil moet er zijn. 😉
Maandag ben ik voor de 1e keer naar de kapper geweest. Heel gezellige vrouw die mij geholpen heeft. Totdat ik moest betalen. 😱 Ik moest maar liefst 1800 kr. betalen. Dat is zo’n 180 euro. Ik moet wel zeggen dat ik ruim 2 1/2 uur in de stoel heb gezeten, het is geverfd met high en low lights en het is geknipt. Dit zijn schijnbaar hele normale prijzen. Gelukkig dat Bert niet naar de kapper hoeft. 🤭 Bij het afrekenen werkte mijn Nederlandse pas niet en op mijn Noorse pas stond niet genoeg op. Shit 💩, het zweet brak me uit. Gelukkig was zij zo aardig dat ze het zelf betaalde en dat we via Vipps, tikkie, het mochten betalen. Bert heeft meteen nadat hij thuis kwam het betaald. Voelde me wel heel vervelend. Weer een ervaring rijker.
Afgelopen week heb ik me vooral bezig gehouden met het oriënteren van gordijnen. We hebben van Nathalie, onze Noorse les juf, veel goede tips gekregen in welke winkel we wat kunnen kopen. Ik heb inmiddels weer veel nieuws ontdekt. De gordijnen zijn deze week in de aanbieding dus moeten we beslissen wat we willen. Moeten, moeten….het is toch 40% korting. Is toch de moeite.
Zaterdag zijn we in ons nieuwe huis geweest om de ramen op te meten en om te kijken of we de veranda kunnen afzetten voor de honden. Ze zijn er nog druk in bezig om het op te knappen. Er hangen al wat lampen, niet bepaald onze smaak maar we kijken wel. Er hangt tenminste iets. Het was weer leuk om daar te zijn. We kregen ook al een sleutel zodat we altijd konden komen kijken. De vader van Ejdin was er nu om ons binnen te laten. Ik denk niet dat we veel vaker zullen gaan kijken want het is toch een kleine 2 uur rijden.
Daarna zijn we in Gjøvik geweest om de gordijnen te kopen. Het was de laatste dag van de aanbieding. Dus dit hebben we al mooi binnen. Overal, op 2 ramen en 2 deuren na, hangen er luxaflex. Prima maar we willen er graag nog overgordijnen hangen.
Zondag hebben we weer ons huiswerk gemaakt, want maandagavond weer een zoom les. We hebben ook een mailtje geweest van een reporter van De Gelderlander. We hebben ons een half jaar geleden aangemeld na een oproep voor de rubriek Het roer om. Nooit meer aan gedacht totdat we in het weekend een mailtje kregen. Leuk!! 😁👍
Woensdagavond hebben we een Google meeting, waar we geïnterviewd worden. We moeten zelf voor mooie foto’s zorgen. Of het ook echt in de krant komt weten we natuurlijk niet. Misschien is ons verhaal wel helemaal niet spannend of leuk genoeg. We zullen het zien. Wordt vervolgd.
Afgelopen week is er van alles gebeurd. Zondag hebben we het huurcontract getekend 🏠🎉🖊️. Was een leuk moment omdat het nu vastgelegd is. Het is gewoon nu echt ons huis, nou ja…ons huis. We gaan het huren maar het voelt nu al als ons huis.
Maandag ga ik aan de gang met de adreswijzigingen. We hebben nog een paar dingen in Nederland, zoals de bank, camperverzekering, telefoon en natuurlijk de belastingdienst. Dit hebben we per 14 februari aan laten passen. Ook de Noorse belastingdienst is al op de hoogte. Je kan ook meteen bij de Post je adres laten wijzigen en je post wordt dan nog gratis 2 maanden doorgestuurd. Das lekker makkelijk 😁. Je krijgt dan ook meteen een sticker met je naam voor op je nieuwe brievenbus. We komen er achter dat er best wel al veel instanties, bedrijven e.d. ons adres al heeft, dus ook die moeten allemaal veranderd worden. Ach dan heb ik wat te doen 🤭🤣.
Dinsdag is een stomme dag. Ze zijn nog steeds bezig om meer capaciteit aan stroom te realiseren. Vandaag wordt dan ook de stroom afgesloten zodat ze het kunnen koppelen of zo iets. Dit duurt van 9.00 uur tot uiteindelijk 15 uur. Jeetje….dan kom je er pas achter dat je werkelijk niets kunt zonder stroom. Op een gegeven moment werd het natuurlijk ook koud, dus met 2 dekens op de bank maar een boek gelezen. Het weer was slecht dus je liep ook niet even lekker naar buiten. Het regent en het waait.
Donderdag is Bert uitgegleden op een stuk ijs op de weg. Hij beland op zijn stuitje waar hij nu nog steeds last van heeft. Het was donker dus hij zag niet dat er ijs op de weg lag. We hebben van die mooie snowsteps gekregen van Peter en Ingeborg maar die had hij niet aan. Snowsteps zijn van die rubberen dingen die je onder je schoenen kan vast klemmen met ijzeren pinnetjes eraan. Is niet nodig, zei hij steeds. Eigenwijs is ook wijs….. Gelukkig heeft hij het er nog goed van afgebracht. Voor hetzelfde geld breekt hij iets. Sindsdien gebruikt hij ze wel. 😁👍
Vrijdag ga ik naar Jessheim met de honden naar de dierenwinkel, dat is altijd een feest. Feest voor de honden en niet voor mij want ik moet weer diep in de buidel tasten voor een zak voer. Gelukkig kreeg ik die ochtend een SMS met een code voor 20% korting, en dat scheelt natuurlijk weer. 👍 Ook heb ik nog een poging gewaagd om worstenbroodjes te bakken. Ze zijn beter gelukt dan de eerste keer maar…..zijn nog steeds niet perfect. Hopelijk gaat het me toch nog ooit lukken. Bijna de hele dag is het water afgesloten, waarom?? Geen idee. Is best lastig als je aan het bakken bent en je hebt vieze handen om dan geen water te hebben. Maar ja… ook dat lost zich weer vanzelf op.
Zaterdag….eerst gingen we vaak op zaterdag naar huizen kijken maar dat hoeft natuurlijk nu niet meer. En wat ga je dan doen?? Precies, naar de Ikea. 😉🤣 We hebben nog van alles nodig voor in het nieuwe huis. We doen wat inspiratie op en nemen nog iets lekkers in het restaurant. We hebben inmiddels een lijstje gemaakt wat we nog moeten hebben voor in het nieuwe huis. We hebben veel weg gedaan omdat het niet goed meer was of dat we het niet meer mooi vonden. Veel dingen hebben we al zo lang dat het ook eens tijd werd om eens iets anders te kopen. We kopen nu nog niets want dat moet allemaal weer verhuisd worden. In Hamar is ook een Ikea dus tegen die tijd gaan we daar nog een keer terug.
Als klap op de vuurpijl zien we ’s avonds nog het Aurora Borealis oftewel het Noorderlicht. Bert ging het laatste rondje lopen met de honden en kwam binnen en zegt dat we weer naar buiten moeten omdat hij het Noorderlicht gezien had. Dus ik vlug weer wat kleren aangetrokken en weer naar buiten. Met het blote oog is het lastig te zien maar op je telefoon door de camera zie je het veel beter. Prachtig 🥰🎉. Het was minimaal maar toch was het overduidelijk het Noorderlicht. ✔️ Iets met een bucketlist. 🤭😉
Zondag of het weekend staat altijd in het teken van huiswerk maken en leren. We zijn natuurlijk nog steeds op Noorse les. Op maandagavond hebben we de Zoom les met Nathalie. Altijd heel erg leerzaam maar ook heel moeilijk. Soms denk ik weleens, ik leer het nooit. Maar we blijven volhouden. 💪
Bert was weer onverwacht vrij. Lekker, weer een lang weekend. We besluiten om vandaag naar een huis te gaan kijken waar een leuk vakantiehuisje bij zit. We hebben gisteren nog de makelaar een bericht gestuurd of het goed was dat we zouden komen kijken. Niks gehoord dus we rijden er gewoon naar toe en dan zien we wel. We zijn net 10 minuten onderweg als ik een bericht krijg dat er een bod is gedaan op dat huis. Nou…daar hoeven we dus niet meer naar toe.
Zondag hebben we een afspraak staan om het huis te gaan bekijken waar we 1e kerstdag zijn langs gereden. We vragen of die afspraak verzet kan worden naar vandaag. En dat kan. Wonderbaarlijk kregen we binnen een paar minuten antwoord op dus de route werd gewijzigd.
Daar aangekomen hebben we het hele huis mogen bekijken. Er is een badkamer en keuken die oke zijn. Een mooie huiskamer en 2 slaapkamers op de begane grond. Hier noemen ze dat de 1e etasje. Is ook weer ff wennen want in een groot winkelcentrum staan wij steeds een etage te hoog 🤣.
Boven is het laag en Bert kan alleen in het midden staan. Dit wordt vooral als opslag gebruikt. Ook staan er nog 2 bedden voor als er iemand komt slapen.
Het terras wat aan de huiskamer grenst is echt geweldig. De tuin is 7 hectare en bestaat gedeeltelijk uit een stuk bos. In de tuin staat nog een hondenren, kippenhok en schuurtje. Ook is er nog een grote garage bij.
Het uitzicht is mooi weids en de zon komt er in de winter ook goed bij. Wat ik wel heel belangrijk vindt. Het enige minpunt is dat er geen vakantiehuisje bij staat. Er is wel plaats genoeg om dit eventueel zelf nog te plaatsen.
Het gevoel is goed. We vragen dan ook of er een mogelijkheid is om het huis eerst te huren. Dit omdat we nog niet weten hoe het zit met een hypotheek. Bert zal eerst zijn eerste salaris moeten hebben voordat we met de bank kunnen praten. Ze staat hier niet verkeerd tegenover omdat ze hun nieuwe huis ook eerst kunnen huren. Ze gaat het met haar vriend overleggen en komt hier bij ons op terug.
Er staat ook een huis te koop wat er heel mooi uitziet, zowel van binnen als van buiten. Maar het ligt afgelegen, met heel veel grond. Omdat we relatief in de buurt zijn gaan we er toch even kijken.
Het ligt zo’n 700 meter van de doorgaande weg af. Er ligt veel sneeuw maar er is wel een spoor in de sneeuw. Bert durft het aan om er in de rijden. Na zo’n 500 meter zitten we bijna vast in de sneeuw. Ik vind het doodeng, maar Bert stuurt vakkundig de auto uit de sneeuw weer in het spoor. Toch durven we niet verder te rijden. Het spoor wat er nu ligt is al wat ouder en er ligt weer verse sneeuw op. We zakken zo’n 40 cm diep de sneeuw in. Dus de hele weg weer terug in zijn achteruit. Dit gaat hem dus niet worden. Wat een ellende. Als het hier sneeuwt dan zit je echt met een probleem. Dan zal je zelf een tractor moeten hebben om de weg vrij te maken. Nee, helaas. Hoe mooi het huis ook is.
Hierna rijden we terug naar huis. We gaan lekker voor de tv zitten om iets leuks te kijken zodat we niet in slaap vallen voordat het 12 uur is. 😉🤣
Om 12 uur gaan we even naar buiten om de rest Godt Nyttår te wensen. We drinken een drankje met Jeremy, Erly, Gabriella, Andreas, Nadège (zo heet ze niet maar we kunnen haar naam niet onthouden. Ze poetst hier de cabines en verzorgd ook het ontbijt. Ze zegt heel vaak, That is a catastrophe. Dat zegt Nadège uit de serie Chateau Meiland ook altijd, dus daarom heet ze voor ons Nadège 🤭) en nog een paar mensen die we niet kennen.
Gezellig, maar na een half uur is het te koud om buiten te blijven staan. We gaan naar binnen, kletsen nog even na en gaan dan ook maar naar bed. Op naar het nieuwe jaar. Hopelijk brengt dat ons ook weer veel goeds.
Vandaag eerst naar de winkel geweest, dat betekend eerst je auto uitgraven. Haha, maar dat was toch redelijk snel gedaan. Goede workout zo in de ochtend. Boodschappen doen dat blijft een hele onderneming. Meestal ben ik minstens 45 minuten in de winkel aan het ronddolen. Ik moet ook elke keer wel iets vragen waar een product ligt. Ze kent me al, denk ik. 😁
Vandaag stond ook in het teken van een kerststol met amandelspijs maken. Via Toine’s Kitchen heb ik het recept. Toine is een Nederlander die in Amerika woont en typische Nederlandse recepten online zet.
Alle ingrediënten heb ik aan kunnen komen, dat is al een goed begin.
Ik begin met de amandelspijs. Dat is een makkie. Binnen 10 minuten ligt dit al in de koelkast. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik amandelmeel gebruikt heb en niet eerst amandelen heb vermalen. Maar toch….😉
In het brood deeg gaan rozijnen, gekonfijte vruchten en noten. De noten hak ik met mijn keukenmachine, tenminste dat dacht ik. Nou dat viel nog niet mee. Het was met een staafmixer makkelijker geweest maar ja….die heb hier niet. Dan zeggen wij: Die ligt in Velp. (daar staat de container met onze huisraad)
Het deeg ging nu een stuk beter dan met de worstenbroodjes. Alles verliep zoals het zo moeten. Dat denk ik tenminste, want ik heb nog nooit een kerststol gemaakt. 🤣
Het kost wel wat tijd maar dan heb je ook wat. De kerststol kwam heel goed uit de oven, het zag er prachtig uit. Nu even afkoelen en dan proeven. Bert was inmiddels ook thuis dus we proeven beide een stukje. Heerlijk, al zeg ik het zelf. Echt heerlijk. Eigenlijk moet er nog poedersuiker op maar die had ik niet meer. Ook niet meer erop gedaan want het was zo al heel erg lekker. Nu maar weer bedenken wat het volgende project gaat worden. 🤔
Deze dag is heel anders dan 1e kerstdag. We doen het rustig aan vandaag. Er staat alleen een wandeling op de planning.
Op 12 november gingen we wandelen in het bos. Maar we komen bij een weg uit met een slagboom. Shit, nou ja, dan zetten we hier de auto maar neer en lopen we verder. Maar wat is daar toch aan het einde van deze weg?? Je kan hier met je pinpas een kaartje kopen van 40 Kr. om deze weg op te mogen. Onze Nederlandse pas werkte niet bij deze slagboom en ook de creditkaart werkte niet.
Nu 6 weken verder hebben we dus wel een Noorse bankpas met pincode dus vandaag een nieuwe poging om deze weg te gaan bekijken. We komen uit bij een Ski en Fietsvereniging. Ze zijn druk met langlaufen op deze baan. Leuk om te zien. Jong en oud staan hier op de latten. We kijken hier wat rond en rijden dan de weg nog verder af. Er liggen ook verschillende caches dus die pakken we even mee.
En zo is het alweer kerst. Wat gaat de tijd snel. We zijn inmiddels al 7 weken in ons nieuwe land. Het voelt nog steeds heel goed. We merken wel dat we toe zijn aan ons eigen stekkie, dus wat doe je op 1e kerstdag? Inderdaad, weer op huizenjacht.
We zijn er achter dat in de provincie Innlandet de huizen goedkoper zijn. Hoe verder van Oslo of een andere grotere stad hoe goedkoper het wordt. Omdat Bert zijn werk ook 2 standplaatsen heeft in Innlandet zijn we ook daar naar huizen aan het kijken. We zoeken dan rond Dokka en Brumunddal, zo’n klein uurtje vanaf daar. We hebben 5 huizen gevonden die ons wel aanstaan.
We vertrekken om 9.30 uur met een tas vol broodjes, drinken, water voor de honden en wat lekkers voor ons allen. 😁
Na een uur en 3 kwartier komen we bij het eerste huis aan. Jeetje, wat mooi! De ligging is heel mooi. Niet in de middle of nowhere. Maar ook vrij genoeg. Het enige is dat er geen huisje voor verhuur bij staat. Maar dat is misschien wel te realiseren. Het huis is niet groot maar dat is precies wat we willen. De keuken en badkamer zijn prima, dat is namelijk hier nogal een dingetje. 🤨
Op naar het tweede huis, we rijden een weg van 28 kilometer tussen de bomen waar we niemand tegen komen. We stoppen dan ook even om de honden eruit te laten. Het is op dat moment -20 graden. Dat werd een korte stop want zelfs Flex had het koud. 🥶
Aangekomen bij het 2e huis zien we meteen dat het kort aan een weg ligt waar je 80 km mag rijden, dat is jammer. Ook ligt het helemaal tussen de bomen zodat er in de winter geen zon zal komen, of maar heel weinig. Helaas, want hier staan 2 vakantiehuisjes bij. Maar de ligging vinden we heel belangrijk. De rest is aan te passen maar de ligging niet.
Nu moeten we een heel eind rijden om bij het derde huis te komen, het is mooi weer en we rijden ergens waar we nog nooit geweest zijn dus genoeg te kijken.
Het 3e huis ligt wel heel dicht naast de buren. Ook de weg ernaar toe is lang, heel lang. Langs die weg zijn wel meer huizen maar verder geen voorzieningen. Nee, door naar de volgende. We zijn beide er van overtuigd dat je wel meteen er een goed gevoel bij moet hebben. Op de foto kunnen ze het mooi neerzetten en dan kom je daar en dan denk je….o dat is wel even wat ander.
Op naar de volgende 2 huizen, die liggen in dezelfde straat. We moeten die hele weg weer eerste terug…
We zien meteen bij het aankomen dat het niets voor ons is. De ligging is totaal niet wat we zoeken, het zijn vrijstaande huizen maar liggen soms bijna tegen elkaar aan.
Conclusie van deze huizenjacht is dat we bij het eerste huis willen gaan kijken. De makelaar hebben we al gemaild. We moeten toch ergens beginnen.
We waren weer thuis zo rond 17 uur. We hebben toch nog een soort van kerstdiner gemaakt. Het was misschien niet een traditioneel kerstdiner maar het was wel heerlijk.
De kerk werd gebouwd op een offerplaats uit de voorchristelijke tijd en was oorspronkelijk een lange kerk. Deze kerk stond op het terrein van de pastorie van Mist. De pastorie werd verplaatst vanwege het risico op kleirassen. De nevel bevindt zich nu op ongeveer een kilometer van de oude ruïnes, maar dichter bij de nieuwe kerk van Nes.
Hier zijn we naar toegereden toen mijn auto aan het laden was. Er stond een ijzige wind en het was heel glad, dus het werd een korte wandeling. We hebben wel alles bekeken.
Woensdag en donderdag had ik een dipje. Het huilen stond me nader dan het lachen. En als je me vraagt waarom? Dan zou ik het niet weten. Ik kon er niet echt de vinger opleggen. Het waren, denk ik, meerdere dingen bij elkaar.
Sinds afgelopen week is het echt aan het dooien. Dat betekend dat het hier spekglad wordt. De sneeuw wordt water en omdat de grond nog zo koud is, vriest dit water in de nacht weer vast aan de grond. Echt verschrikkelijk. Ik ben zo bang dat ik val. Gelukkig hebben we van Ingeborg en Peter, Nordic Grip walking studs gehad. Deze doe je onder je schoenen zodat je een soort van spijkerbanden hebt onder je schoenen. Echt geweldig.
Het andere probleem was dat Flex helemaal is los geslagen. Ze mogen hier veel los lopen wat ook echt heel fijn is, maar….. hij eet alles wat los en vast zit. Eerst rent hij naar het voerbakje van Alfred de kat. Meestal is dit al leeg of staat binnen. Ze zetten het vaak binnen omdat Flex het anders op eet. Dan rent hij als een dolle naar het kippenhok. Daar wordt regelmatig een oude pan met restjes eten neer gezet. Dus ook die bak moet leeg. Gin Gin, de hond van hier, eet ook gezellig mee. Als ik hem roep dan komt hij niet, hij loopt zelfs van me weg als ik naar hem toe loop. Heel frustrerend. Dit werd echt van kwaad tot erger.
Ook ben ik de hele dag bezig met het aanpassen zodat niemand last van ons heeft. Dit zit in mijn hoofd en ik denk dat ik de enige ben die er last van heeft. Maar goed…..ik zal het los moeten laten.
Gelukkig heeft het maar 2 dagen geduurd.
O ja, er was nog wel iets positiefs. We hebben een winkel in Jessheim gevonden die spliterwten verkoopt, dus ik heb heerlijke erwtensoep gemaakt. Ook ben ik woensdag voor de eerste keer naar de schoonheidsspecialiste geweest. Mijn wenkbrauwen zijn weer mooi bijgewerkt.
De sneeuw schuift van het dak, we kunnen bijna niet meer naar buiten kijken.
Onze brievenbus hangt vooraan de straat, dat is dus zo’n 1,5 km van het huis af. Als we naar de winkel of zo geweest zijn dan kijken we meteen of we post hebben. We hebben regelmatig post uit Nederland, de belastingdienst, ING bank, soms een leuke kaart, papieren voor de autoverzekering, contract van de bank. Dus meestal, op die leuke kaarten na, is het niet heel veel bijzonders. Tot vandaag. We kregen een papiertje in zo’n scheurenvelop, zo’n envelop waar je ook je nieuwe pincode in krijgt. Maar wat moet ik met dit papiertje.
Op eens krijg ik een ingeving, omdat het adres van de Joker, de plaatselijke supermarkt, erop staat. Ik met mijn papiertje naar de Joker. Ik vraag aan die mevrouw in mijn beste Engels of zij me kan helpen. Ze zegt meteen met een blij hoofd. Dan heb je een pakketje gekregen. Nou, dat is leuk.
Ik zag meteen aan het handschrift dat het van ons Hannie moet zijn. Ik heb tot thuis gewacht met open maken.
En tot mijn verbazing en verrassing zat er een puzzel in met allerlei foto’s van mijn familie. Wat ontzettend leuk!! Hier wordt je weer helemaal blij van. BEDANKT!
Vandaag heeft Bert zijn werkkleding gekregen, hij lijkt wel een gele markeerstift 🤣🤣. Het is overal verplicht in hun werk om dit soort kleding te dragen.
Hij heeft een broek, trui, jas en schoenen gekregen. 1 setje dus dat wordt vaak wassen. Zijn eerste werkweek is heel goed verlopen. Hij rijdt alleen omdat de andere chauffeurs hem niets meer konden leren. 👍
De meeste tijd is hij mooi op tijd thuis, soms wat later maar hij mag tot nu toe niet klagen. Hij werkt officieel tot 17 uur en is over het algemeen tussen 18 en 18.30 uur thuis. Omdat hij pas om 7 uur hoeft te beginnen, gaan we ook niet meer zo vroeg naar bed zoals eerst in Nederland.
Al met al…..een prima baan met heel afwisselend werk. Hij doet dat toch allemaal maar… 😊
Vandaag hebben wij onze eerste cursus succesvol afgesloten. Wij zijn geslaagd voor Noors A1. 🏆🎉🎊
We hebben nu het grootste gedeelte van de grammatica gehad. Pfff was wel pittig, zeker voor iemand die geen talenknobbel heeft zoals ik. Maar het is ons gelukt.
We gaan nu meteen door voor A2, dit is meer gericht op het spreken. Ben benieuwd…..
Lise had op Facebook een oproep geplaatst of er iemand een stalling had voor een camper. Daar zijn 2 reacties opgekomen. De ene kwam van iemand hier uit het dorp, dus lekker dichtbij.
Afgelopen woensdag is Bert daar wezen kijken. Het is bij een boer die ook arts is. Wel gepensioneerd. Hij woont daar helemaal alleen op een mega terrein met een heel groot huis, een paar grote schuren, een oud huisje wat hij nog verhuurd. De schuur wordt goed bevonden en de prijs wordt afgesproken.
Vandaag zou de camper daar naar toe gaan. Eerst moest er alle sneeuw vanaf geveegd worden, dat was al een hele klus. Ik zou voorop rijden en Bert met de camper achter mij aan. Toen ik thuis weg reed en boven bij de buren even wachten omdat ik Bert niet meer zag, ging de telefoon. Bert kon met de camper niet boven komen. Je moet je voorstellen dat dit de oprit is van de boerderij waar we wonen, nou….dat begint al goed. 🤔😒
Hij heeft 2x geprobeerd om boven te komen maar als hij er bijna was dan slipte hij door en kon alleen nog maar heel langzaam terug. Gelukkig heb ik dat niet gezien, ik zou het doodeng gevonden hebben.
Terug thuis hebben we gekeken of we hem naar boven konden trekken maar wat schetst onze verbazing, de camper heeft geen trek oog. Wat nu?? Jeremy gebeld of hij misschien sneeuwkettingen heeft, die heeft hij wel maar die passen niet. Jeetje.. Bert zegt: ik ga het nog 1x proberen maar dan rijd ik achteruit. O oké?? Ik wacht hier wel.
Hij rijd als een volleerde chauffeur achteruit met de camper de berg op. Ik had hartkloppingen maar hij ging de bocht om en ik maar wachten en hopen dat het goed ging. Hij belde me op…..Kom maar, ik ben boven!! Gelukkig. 👍😊😁
Om naar de stalling te rijden moet je ook weer vanaf de doorgaande weg een doodlopende weg in naar zijn boerderij. Ook hier moet je weer omhoog. Half weg de weg wacht ik omdat ik Bert weer niet zie. Weer bellen….rijden maar want ik sta op jou te wachten zodat ik met volle vaart die berg op kan. O jeetje, als dat maar goed gaat.
Ik rijd naar de boerderij, stap uit en kijk naar de oprit. Komt hij met volle vaart die berg opgereden en meteen na de schuur stuurt hij naar links, voor mijn gevoel ging hij rakelings langs die schuur maar dat bleek achteraf wel mee te vallen. Gelukkig maar.
De camper staat nu mooi binnen in de schuur. Hier kan hij de hele winter blijven staan. Maar wat een avontuur voordat het zover was. 😅😆
Omdat we op deze zondag niet echt iets te doen hebben, gaan we kijken naar 2 huizen die we gezien hebben op Finn.no. Het is een heel eindje rijden maar ach…we hebben verder toch niets te doen vandaag.
We rijden zo iets voor 10 uur thuis weg. Het is bewolkt en het kijkt maar grijs. Net alsof het elk moment kan gaan sneeuwen.
We rijden 117 km om bij het eerste huis te komen. Inmiddels sneeuwt het een beetje, ook hier ligt beduidend meer sneeuw als bij ons, maar de wegen zijn goed schoon. We komen bij het eerste huis aan en we zien dat er al meer mensen rond het huis aan het kijken zijn. Oke….dat hadden we niet voorzien. Omdat het huis leeg is dachten we gewoon even wat rond te kijken. Nu blijkt dat het een soort van open dag was. De vader van de eigenaar was daar en had al wat sneeuw weggehaald. Na een praatje gemaakt te hebben mochten we alles bekijken, dus ook binnen. Wat een meevaller!!
Het huis ziet er heel goed uit terwijl het gebouwd is in 1890. Er is een oude enkele garage, een vrij nieuwe dubbele open garage, een stabbur, een oude schuur en het woonhuis. Beneden ziet het er goed uit, de keuken is prima, veel opbergruimte, mooie kamer met houtkachel. Ook is de badkamer beneden, is niet echt modern maar is nog prima. Via een steile trap kom je boven, daar is alles heel laag. 2 hele kleine slaapkamers en nog wat deurtjes waar een kast achter zit.
Woonhuis – beneden helemaal prima, boven is het niks
Heel jammer van de bovenverdieping en er is geen bijgebouw wat te verhuren is.
Eindconclusie – Helaas, we gaan verder zoeken
We rijden door naar het 2e huis, zo’n 3 kwartier rijden.
We moeten vanaf de doorgaande weg nog 7 km rijden naar het huis, de weg is heel slecht, alleen maar sneeuw. Soms is het zelfs moeilijk te zien waar de weg is…..❄😱. Ik wil eigenlijk al afhaken maar ben toch nieuwsgierig naar het huis. We komen 1x een auto tegen en verder helemaal niemand. Uiteindelijk bij het huis aangekomen zijn we allebei genezen voordat we het huis goed gezien hebben. We draaien op de oprit, tenminste we denken dat dit de oprit was, en rijden weer terug. Dit gaat hem niet worden. Vrij wonen is leuk maar dit is wel heel vrij.
Eindconclusie: Met gillende banden (dat lukt alleen niet met sneeuw) weer weggegaan.
De rit naar huis is nog ver, onderweg nog maar even gestopt zodat de honden ook nog even hun pootjes kunnen strekken. Die vonden het geweldig in de sneeuw.
Bert is van de week gebeld naar aanleiding van een sollicitatie. Afgelopen maandag is hij daar op gesprek geweest. Waar hij naar toe moest was een uur rijden. Tja.. bij Oslo schijnt hier een ruim begrip te zijn. Het ligt dus net aan de verkeerde kant van Oslo dus daarom was het vanaf thuis een uur rijden. Maar goed…
Het was een goed gesprek en er waren meerdere opties. Ze zoeken voor meerdere soorten werk nog mensen. Werk overdag en elke avond thuis is er wel maar dan moet hij dus dat uur rijden. De andere opties zijn: ’s nachts rijden, wat heel goed verdienen is en nog werk waar je een voor langere tijd weg bent.
Hij gaat vanavond mee met een chauffeur als training. Hij moet zich om 19 uur melden in Alnabru. Dan rijden ze vannacht naar Haugesund (dat ligt grof gezegd tussen Stavanger en Bergen). Daar lossen ze, slapen, laden en ’s nachts weer terug naar Alnabru. Dat betekend dat hij 1 overnachting heeft in de vrachtwagen en zaterdagochtend rond 7 uur weer thuis is.
Daarna wordt er bekeken wat voor werk er het beste bij Bert past. We zijn heel erg benieuwd hoe hem dit gaat bevallen. 🤞
Volgens een aantal mensen was de wandeling rond het Ellingermeer een vrij vlakke wandeling en niet moeilijk. Dus vandaag stond deze wandeling op ons programma.
De eerste hobbel was om de parkeerplaats te vinden, dat valt niet altijd mee als je de omgeving totaal niet kent. Maar gelukkig was deze toch nog snel gevonden. Maar dan? Waar is het pad van de wandeling?? Volgend obstakel. Gelukkig dat het een beetje gesneeuwd had en dat we voetstappen in de sneeuw zagen. Dus die maar gevolgd. De weg naar het meer toe was al een behoorlijke wandeling op zich. Uiteindelijk bij het meer aangekomen en toen er nog om heen gewandeld. Rond het meer was het redelijk vlak en was de wandeling goed te doen. Het uitzicht op het meer was prachtig.
We zagen al voetstappen in de sneeuw op het meer, daar hebben wij ons niet aan gewaagd. Later hoorde we dat ze vaak pas vanaf half januari op het natuurijs gaan omdat ze dan weten dat het veilig is.
De wandeling zou een uur zo ongeveer zijn, wij hadden er 2 1/2 uur voor nodig. Misschien dat ze alleen rond het meer bedoelde?? Maar dat maakt niks uit, wij zijn weer aan onze stappen gekomen voor vandaag 😀💪👍⛄❄ En dat bij -12 graden. Het is koud maar zeker niet guur, er is weinig of geen wind. Onze nieuwe jassen zijn heerlijk, muts op en gaan. 🚶♀️ De honden vermaken zich prima, die hebben geen last van de kou. 🐶🐶
Vanavond zijn we uitgenodigd om bij Lise soep te komen eten. Gezellig! Daarna kunnen we met zijn alle naar een concert van de fanfare in de kerk.
We zijn met achten voor het eten. Lise, Jeremy & Erle met 2 Belgische vrienden, een Nederlandse student die hier 2 weken woont en werkt en wij. Super leuk en gezellig. 6 van de 8 personen die Nederlands/Vlaams spreken, dat was best bijzonder. We spreken allemaal Engels zodat iedereen elkaar kan verstaan. De soep was iets minder, het was schapenvlees met kool en gekookte aardappel. We mochten zelf opscheppen dus dat werd voor mij, soep zonder vlees. Dat is geen probleem, gezelligheid was belangrijker.
Na het eten moesten we nog haasten om om 20 uur bij de kerk te zijn. Er was een concert van de plaatselijke fanfare, of zo iets. Ze speelde ook voor ons bekende nummers, dus dat was leuk. De verhalen die tussenin verteld werden waren vast goed want er werd gelachen. Wij lachte maar gewoon mee. 🤣 Zo hier en daar verstonden we een paar woorden. Misschien als er volgend jaar weer een concert is dat we dan meer kunnen verstaan.
Ik heb ook nog wat foto’s toegevoegd van de schuur hier op het terrein. Deze is al helemaal in kerstsfeer. Wat een gezelligheid. 🎄
Ik had een route gevonden om te wandelen en waar ook meteen wat caches te vinden zouden zijn. Eenmaal op de plek gekomen kwamen we er al snel achter dat dit een pittige wandeling zou worden. We moeten de berg op, over een paadje wat rotsachtig is en waar veel boomwortels overheen liggen. Jeetje….waar zijn we aan begonnen. Ik ben altijd bang om te vallen en loop dus de hele tijd naar beneden te kijken waar ik mijn voeten naar zet. Bert is wat zekerder van zichzelf en kijkt dan ook nog rond. Dat was maar goed ook want hij zag op een meter of 20 een eland staan. Oog in oog met een eland en zijn jong. Wij heel voorzichtig een foto gemaakt. We zijn snel doorgelopen want we wilde niet dat onze honden ze ook zouden zien.
Wauw echt geweldig. Heel apart. Wat een bijzondere beesten. 🦌
Bovenop de berg hadden we een prachtig uitzicht, dat maakte weer veel goed. We zijn nog een stukje verder gegaan omdat we dachten dat het nu niet meer zo moeilijk zou zijn, nou…niks was minder waar. Uiteindelijk zijn we omgedraaid en dezelfde weg terug gelopen. We hadden toch ruim 7 kilometer gelopen. 💪
Vandaag hebben we voor het eerst een wandeling vanaf ons huis gemaakt. Vorige week had het nog wat geregend en zouden de paden nog te modderig zijn. Nu vriest het al een paar dagen dus vandaag was de grote dag. 🤣
Het was een mooie wandeling, met soms berg op en soms berg af. We voelen het wel in onze benen. Maar dat went wel. De eerste dagen hadden we ook last van onze kuiten maar dat is al over. 💪
Flex en Soof hebben, net als wij, genoten van de prachtige wandeling.
