Omdat ik in het Neven & Nichten weekend die foto had gewonnen kwam ik op het idee om allerlei foto’s op te hangen in het trappengat. Dus op naar de kringloopwinkel om allemaal verschillende lijstjes te scoren. Hier in het verzorgingshuis is een kringloopwinkel die een paar uurtjes per week open is, we scoorde daar meteen 11 lijstjes in verschillende kleuren en formaten. Een hele zaterdag bezig geweest om foto’s uit te zoeken en te printen. We hebben zelf ook nog verschillende lijstje met oude foto’s erin. We hebben allerlei foto’s verzameld van familie, vrienden, de camper, de beestenboel en…..van alle mensen die hier op bezoek geweest zijn. Die komen apart te hangen aan de Wall of Visitors 😉.
Op zondag gaan we de lijstjes ophangen, dat is nog een heel gepuzzel maar we vinden het resultaat erg leuk geworden. Het is nog niet af dus als we nog wat lijstje tegen komen dan zal het steeds verder uitbreiden. 😊
Ik lees op facebook dat de Valdresflye weer open is. Dit is een toeristische weg die in de wintermaanden afgesloten is. We besluiten om naar deze weg te rijden. Het begin van deze route is ongeveer 1 1/2 uur rijden van ons vandaan. We nemen een rugzak met broodjes en drinken mee en wat lekkers voor de hondjes.
Het weer is helaas niet opperbest maar het zou in de loop van de dag beter worden. We houden een stop in Fagerness en lopen daar wat rond zodat ook de honden de pootjes even kunnen strekken. We vervolgen onze weg en komen nog langs het hotel van Marco in Heggenes. Marco deed mee met het programma B&B vol liefde de wintereditie. Het weer is nog steeds niet best maar we kunnen een gedeelte van de route afleggen, de rest is weer afgesloten omdat er boven op de berg erg slecht zicht is. Dus we rijden tot zover als we kunnen en draaien daarna om. We maken in stop in Beitostølen, dit is een toeristisch dorp, vooral geliefd bij de skiërs. Het schijnt een prachtig skigebied te zijn. Ook komt daar de zon te voorschijn, het ziet er prachtig uit.
De route is mooi met hoge sneeuwmuren. Ik heb een paar filmpjes proberen te maken. We zijn rond 16.30 uur weer thuis en hebben ruim 200 km gereden. We kunnen weer een ✔️ zetten achter deze Norwegian Scenic route. Afgelopen zomer hebben we ook al verschillende van deze routes gereden, echt een aanrader.
Bert is woensdag al vrij dus we kunnen al een dagje eerder weg dan gepland, ik werk op school dus heb alle schoolvakanties vrij, dus ook deze week met Pasen. Bert had vorig weekend de camper al uit zijn winterstalling gehaald, dat was nog een hele klus omdat er nog heel veel sneeuw op het pad lag. Maar hij heeft dat toch maar weer geklaard. 💪
We hebben 2 nachten op een CP in Fredrikstad gereserveerd. Dat was het laatste plekje wat nog beschikbaar was. Dit lange weekend is erg populair bij de Noren om er op uit te trekken. We hebben een leuk plekje aan het water. Fredrikstad is een leuke stad maar omdat het weer niet heel geweldig was ziet het er een beetje somber uit. We laten er ons niet door weerhouden en gaan met het bootje naar de oude stadsdeel. We wandelen daar wat en doen meteen wat labcaches, zo kom je op leuke plekjes waar je anders niet zo snel zal komen. Ook hebben we een middag met een elektrische step rond getoerd, deze staan op verschillende plaatsen in de stad en die kan je met een app activeren. Super handig. We vinden het hier beide erg leuk en willen graag nog eens terug als het weer beter is.
Op vrijdag rijden we richting Zweden om wat boodschappen te doen. Het weer is daar nog veel slechter en besluiten om na het boodschappen doen maar weer terug naar Noorwegen te rijden. We belanden in Moss ook deze keer weer aan het water. Het weer is niet geweldig maar het is in ieder geval droog. We eten lekker bij Peppes pizza, ons favoriete pizzarestaurant. De volgende dag fietsen we nog rond door Moss en zoeken nog enkele caches en labcaches. Ook nu weer leuke plekjes gezien.
We zien dat het thuis beter weer is dus we besluiten om zondag al richting huis te rijden. We ruimen de camper leeg, zetten de wasmachine aan en relaxen de rest van het paasweekend.
Voordat ik naar Gardermoen zal rijden breng ik eerst de honden naar Heidi, daar blijven ze voor een nachtje, Bert zal ze vrijdagavond weer ophalen. Hopelijk gaat dit goed, al heb ik er alle vertrouwen in Heidi. Ik hoor later dat ze zelfs op bed hebben mogen slapen.
Ik vlieg rond 18 uur naar Nederland. Dit is de eerste keer dat ik naar Eindhoven kan vliegen. Dat is de helft goedkoper dan dat je naar Schiphol moet vliegen. Transavia vliegt sinds februari dit jaar van Oslo naar Eindhoven, echt een uitkomst voor ons. Een retour kostte me 82 euro dat is ook nog eens incl. een handtas en een klein koffertje. TOP 🎉.
Stefanie en Sander halen mij op in Eindhoven. De eerste nacht zal ik bij hun slapen. Nu heb ik er wel aan gedacht om wat foto’s te maken van het huis 😉. We kletsen gezellig bij en ik ga rond middernacht naar bed. De volgende ochtend ontbijten we gezamenlijk, Sander moet gaan werken en Stefanie en ik gaan nog even naar de winkel. Om 13.30 uur wordt ik verwacht in Schaijk bij Hendri. Stefanie zet mij daar af en nemen afscheid. Hopelijk zien we ze snel bij ons in Noorwegen.
We rijden naar de Graaf om Ilse op te halen en rijden meteen door naar Geesteren. Daar verblijven we in een groepsaccommodatie voor de rest van het weekend. Op vrijdag is er geen activiteit en sommige komen ook pas op zaterdag. We laten eten komen en kletsen de hele avond.
Zaterdag komen de laatste nog aan zo tussen 10 en 11 uur. We lunchen en vertrekken daarna in groepjes voor een autopuzzelrit. Leuke route langs verschillende kastelen in het mooie Gelderse Land. Het diner bestaat uit Chinees. Heerlijk gegeten, natuurlijk veel te veel nog over maar Carlo eet de volgende Chinees als ontbijt, ook dit is een traditie geworden. 🤭
In de avond is er een enveloppenspel, dit spel wordt door niemand minder dan Mirjam gepresenteerd. Chapeau voor Mirjam dat ze dit toch maar weer doet, zeker met zo’n luidsprekende (lees: schreeuwende) mensen en ongeduldige types. Ze blijft uiterst kalm en weet de boel in goede banen te leiden. Het is een afwisselend spel met vragen, opdrachten, raadsels etc. De prijzen liegen er niet om dus iedereen is fanatiek. Ik ga met een foto, waar alle neven en nichten en kouwe kant opstaan, naar huis. Deze zal een mooi plaatsje krijgen in ons huis. Rond middernacht gaan de eerste naar bed.
De volgende dag ontbijten we met zijn allen en ruimen we alles weer netjes op. We vertrekken richting Zeddam om daar in Restaurant Ruimzicht te lunchen. De bestelling is al doorgegeven dus dat was makkelijk. Na de lunch nemen we weer afscheid van elkaar. Hannie en Gerard brengen mij naar Eindhoven Airport. Hopelijk kunnen we er volgend jaar weer bij zijn.
Ik probeer zo nu en dan weer eens wat nieuws uit. Dit keer waren het chocoladebollen, geïnspireerd door Heel Holland Bakt. Het eerste baksel was een echt misbaksel, terwijl de smaak best oké was. De soes was in eerste instantie te kort gebakken waardoor ze helemaal instorten. De tweede keer ging het al beter, de vorm was nog niet geweldig maar de waren tenminste lang genoeg gebakken, maar nu was de chocolade helemaal korrelig. Maar de smaak was wederom oké. De derde keer, ja alle goede dingen in drieën of 3x is scheepsrecht, zijn ze best goed gelukt al zeg ik het zelf. Ze smaakte ook echt heel goed. Ik zou zo bij Jan de Groot in Den Bosch kunnen gaan werken 😉🤣.
Ik heb altijd al een echte Noorse trui willen hebben maar ze zijn of te duur of veel te dik. Mijn collega laat een foto van een trui zien die ze zelf gebreid heeft. Een prachtige trui met een mooi patroon. Een andere collega zegt later tegen mij dat zij wel voor mij een trui wil breien. O echt?? Wat lief en dat helemaal voor niets, ik moet alleen zelf de wol kopen. Zo gezegd zo gedaan. Ik mag het patroon lenen van die eerste collega om zo te zien welke wol ik moet kopen en hoeveel. Na 2 weken heb ik alles compleet, ja het gaat hier niet zo snel dan in Nederland. 😉 De wol en het boek met patroon geef ik aan de die tweede collega en ze gaat voor mij aan de slag. Er komt een kleine aanpassing omdat ik zo’n hoge col niet fijn vindt. En wat blijkt, 2 weken later is de trui al klaar. Hoe dan?? Wel een leuk cadeau op Stefanie haar verjaardag.
Ik ben er super blij mee. Voor nu is het nog te warm maar volgende winter zal ik hem zeker veel gaan dragen.
Op vrijdag is het dan zover. Bert krijgt zijn nieuwe vrachtwagen. Een spiksplinternieuwe Volvo die op gas rijdt. Dat vindt Bert dan wat minder maar het is niet anders. Hij heeft in Nederland ook met een wagen op gas gereden dus hij heeft ervaring. De pompen waar je gas kunt tanken zijn nog maar schaars dus het zal goed plannen worden. Hij is trots op zijn nieuwe aanwinst. Hopelijk veel veilige kilometers.
Na het weekend in Nederland vertel ik Elin over de PS4 en het leuke spel Beat Saber. Ook zij is meteen verkocht. We mogen de PS4 van Emil lenen en op de Noorse marktplaats Finn.no scoren we een vr bril met 2 controllers. Een goede training voor ons beide 🤣. Al snel komen we (Bert en ik) er achter dat de PS4 van Emil behoorlijk vol staat, ik wil niet iets verwijderen dus we kijken zelf op Finn.no om er zelf 1 te kopen. Hier een half uurtje vandaan staat er 1 te koop die nog als nieuw is. Inmiddels is de PS5 er ook al maar die zijn nu nog veel te duur voor ons. We rijden op zaterdag naar die man en zijn een Playstation 4 rijker. De vr bril is er inmiddels ook al en die ziet er ook nog als nieuw uit. Alles bij elkaar een koopje 😁. Dus op onze oude dag worden we nog gamers. Inmiddels al meer spellen gedownload en zijn we lid van de Playstation club. Super leuk tijdverdrijf.
Mijn leidinggevende had een nieuwe werkplek voor mij met vaste uren, wel nog met een invalcontract. Op 3 januari zou ik kunnen beginnen op de school in Hov. De school ligt net buiten het centrum en is 2,2 km van ons vandaag. Ik zag er heel erg tegen op, dit mede omdat ik om 5.00 uur moet beginnen, dat is dus bijna midden in de nacht 🤭.
Met zware tegenzin vertrek ik de eerste dag naar de school, dit betekend trouwens ook dat ik niet meer naar de Noorse les kan. Hopelijk leer ik de taal van mijn nieuwe collega’s. Het team bestaat uit 7 personen, voorheen met 8 personen maar er is er al 1 met pensioen gegaan. De tweede zal snel volgen om met pensioen te gaan, daarom werken Pinatikan en ik nu op deze plek. We zullen na 25 januari met 6 personen de school schoon gaan maken. De dag begint met een half uur koffie drinken. Monica is de voorwerkster en legt mij uit wat de bedoeling is. De school is verdeeld in de lagere school en de jongere school, dat is voor jongere tussen de 12 en 16 jaar ongeveer, die 3 jaar op deze “tussen” school zitten. Ik word ingedeeld op de jongere school en maak de klaslokalen, de gangen, de wc’s, de garderobes en douches van het zwembad, de gymzaal schoon. De eerste dag is me alles meegevallen, super leuke collega’s, van de 6 zijn er 3 Noors en zijn mijn leeftijd. Ze kletsen gezellig en vinden het reuze interessant om weer nieuwe collega’s te hebben. We werken 2 uur en hebben dan een pauze van bijna een uur 😱. Daarna werken we nog even om daarna zitten we nog een uur te wachten totdat het 10 uur is om naar huis te gaan. Daar heb ik wel wat moeite mee, ik werk liever gewoon de hele tijd, maar ja….ik ben een buitenlander en moet me aanpassen.
Al met al heb ik het goed naar mijn zin. We kletsen veel samen en hebben het ook erg gezellig en lachen veel.
Dennie en Pascal komen naar Noorwegen, ze hebben een huisje gehuurd op Etna Camping in Etnadal. Dat is hier ongeveer 45 minuten rijden hier vandaan. Deze camping staat te koop en de heren hebben een droom om in Noorwegen een camping over te nemen. Deze week staat voor hun in het teken van de buurt en de camping verkennen om te kijken of ze hier zouden willen wonen/werken. Wij waren in oktober al even op de camping wezen kijken, gewoon maar uit nieuwsgierigheid en je moet iets op een saaie zondag. 😁
Ze zijn met de boot gekomen op ons advies. Ook hun is het heel goed bevallen om op deze manier naar Noorwegen te komen. Na de boot is de eerste stop bij ons. We kletsen gezellig weer bij en lunchen gezamenlijk. Na de middag vertrekken ze richting Etnadal. Op 1e kerstdag hebben we ze uitgenodigd om bij ons te komen eten. Eerst maken we een wandeling door het altijd zonnige, pittoreske Hov. 😁
Het diner bestaat uit: Chinese tomatensoep, Fou young hai en Tjap Tjoy met als toetje ijs in verschillende smaken. 😋 Tijd voor een spelletje was er niet meer want we hebben alleen maar zitten buurten. Het was super gezellig. Later in de week hebben we in Dokka afgesproken om elkaar nog even te zien, ook Bert is vroeg klaar met werken en we treffen elkaar bij Bert zijn werk. We gaan ook nog mee naar de camping om het af te sluiten. Het was super leuk om de heren weer te zien. Hopelijk gaan ze een keer de stap nemen en hopelijk dan ook niet zo ver bij ons vandaan. 😉
UPDATE: Deze camping was toch niet helemaal wat ze zochten, dus de zoektocht gaat verder.
November en december zijn rustige maanden, nou ja….
We werken, we verplaatsen het hout richting de overkapping bij de voordeur, proberen wat nieuwe recepten uit, Flex gaat naar de kapper, Elin en ik staan op de kerstmarkt in het gemeentehuis en in het buurthuis Johs Minde, er is sneeuw, we zetten de kerstboom, zien prachtige luchten, gaan naar een kerstconcert in de kerk van Hov en krijgen bezoek op 1e kerstdag.
Ook nog een paar serieuze zaken, op 10 november heb ik in Lillehammer het 2 jaarlijkse borstonderzoek, een week later krijg ik een brief dat er nader onderzoek nodig is om te kunnen vaststellen of er wel of niets aan de hand is. Dat is best schrikken, je weet natuurlijk maar nooit. Op 13 december moet ik voor verder onderzoek naar Hamar, Bert heeft een dag vrij kunnen krijgen om mee te gaan. Na nog extra foto’s, een echo en een punctie krijg ik te horen dat er niets aan de hand is en dat er alleen een cyste zat. Wat een opluchting. Dezelfde dag bellen we in de avond met Stefanie en Sander en horen we dat we opa en oma worden, wat een geweldig nieuws. Het is nog pril maar ze willen het toch vertellen dit omdat de moeder van Sander ziek is en hier erg naar uitkijkt en omdat het bijna kerst is en als Stefanie dan geen wijntje drinkt dan weet ook iedereen meteen wat er aan de hand is. We maken plannen om onze vakantie aan te passen en in augustus, als ze uitgerekend is, naar Nederland te reizen. In de kringloopwinkel loop ik tegen een campingbedje aan voor 100 kr, dat kan ik niet laten staan. Ik stuur met Greetz een leuke kaart met babysokjes, en zo leeft iedereen op zijn eigen manier op een roze/blauwe wolk.
UPDATE: helaas is er vroegtijdig een einde aan de zwangerschap gekomen. Op 19 januari stond er een afspraak bij de verloskundige en die had geen goed nieuws. Wat een verdrietig nieuws was dat. 😢
Op 15 september vertrekken we voor 3 weken naar Nederland, deze trip staat in het teken van bezoekjes afleggen aan familie en vrienden. We hebben een volle agenda maar we hebben er zin in.
Via Pinatikan, die ik ken van de Noorse les, hoor ik dat ze een inval schoonmaker zoeken bij Hovlitunet, dat is het verzorgingshuis hier in het dorp. Ze geeft mijn telefoonnummer door aan de manager van de schoonmaak en op maandag 7 augustus hoor ik dat ik dinsdag 8 augustus kan komen inwerken. Oke, prima, jammer dat dit net samenvalt met het bezoek van ons Hannie en Gerard, maar ja….het is niet anders.
Om 7 uur moet ik beginnen, het regent gigantisch, hier later over meer. Ik loop de eerste dag mee met Marita, zij is de voorwerkster. Ze legt me kort en niet zo krachtig uit wat ik moet doen. Moeilijk is het niet maar het gebouw is net een doolhof, dus dat wordt de grootste uitdaging. Ik moet zelf veel vragen want ze is niet heel spraakzaam. Ik kijk gewoon goed naar wat zij doet en ik doe het maar na. Na 2 dagen zijn ze zo tevreden dat ik een contract krijg aangeboden. Als invalkracht maar dat vind ik geen probleem.
Ik heb altijd gezegd dat ik niet ga schoonmaken, niet omdat ik dit te “min” vindt of zo maar gewoon omdat ik daar geen zin in heb. Nu werk ik in het verzorgingshuis en vindt het eigenlijk best leuk. Ik maak een praatje met de bewoners en het werk is makkelijk en op een rustig tempo, want toen ik vroeg hoelang ik krijg om een kamer te poetsen, keek ze me aan of ze water zag branden. In Nederland had ik dat weleens gehoord dat ze maar een bepaald aantal minuten krijgen voor een kamer maar hier kennen ze dat niet, je neemt de tijd die je denkt nodig te hebben. 👍 De rest van de week werk ik van 7.00 uur tot ongeveer 14.00 uur.
Jan Abels (oud collega van de Sligro) appte Bert om te vragen of wij thuis zijn, een keer in juli of augustus. Omdat het natuurlijk leuk is als Bert ook thuis is komen ze in een weekend.
Het beste weekend voor Jan en Gerrie is 22 juli, dat komt ons ook wel uit, we hebben net alles weer aan kant na de vakantie 🤭. Dat betekend, de camper leeg (nog niet schoon), de was weggewerkt en het gras gemaaid.
Ze komen rond de middag aan en lunchen gezellig met ons mee. De kat is ook mee maar die blijft in de camper. We kletsen gezellig bij en wandelen met de honden door het dorp. Ze vinden dat we mooi wonen. Ik heb een diner gemaakt en de rest van de avond kletsen we over van alles en nog wat. Een gezellige avond. Ze slapen in de camper en hebben dus van ons weinig nodig. Ze mogen gebruik maken van de wc en douche maar dat slaan ze af. Ze hebben zelf alles aan boord. 🚐
Na het ontbijt de volgende dag maken we nog een foto samen en nemen we alweer afscheid, ze vervolgen hun weg richting het noorden van Noorwegen.
Toen ik zag dat Robbie Williams naar Noorwegen zou komen en in Oslo een concert zou geven was ik er als de kippen bij om kaartjes te kopen, eerst nog even Bert overtuigen maar met een goede tip van ons Mia was dat zo gebeurd 😁. De tip was: Zeg maar tegen Bert dat Mark ook een beetje sceptisch was maar die was uiteindelijk ook meegegaan en die vond het geweldig.
Op zaterdag vertrekken we al vroeg, het is prachtig weer en zo kunnen we op ons gemak richting Oslo rijden. De honden worden door Heidi en Elin uitgelaten. Echt super blij mee.
Daar aangekomen is het al best druk, we kunnen onze auto echt heel dichtbij de Telenor Arena parkeren. We eten en drinken daar nog wat en wachten totdat we naar binnen mogen. Het wachten is geen straf, leuk om mensen te kijken, we spreken zelfs nog met een stel uit Nederland die speciaal naar Oslo gekomen zijn voor het concert.
Eindelijk mogen we naar binnen, we hebben staanplaatsen en we moeten nog best even wachten totdat het concert begint dus gewoon maar even op de grond gezeten. We staan redelijk vooraan bij een hek, dus niemand direct voor ons. TOP. Alleen de Golden Cirkle is nog voor ons.
Het voorprogramma was Lufthaus, niet echt onze muziek maar ach….Na lang wachten is hij er dan toch echt. Wat kan hij er een geweldige show van maken. Let me entertain you…..En dat heeft hij gedaan. Dit was voor mij de derde keer en het was weer geweldig. Ook Bert vond het fantastisch. Hij zei zelfs, als hij weer een keer komt dan gaan we weer. 👍😀
Tot 23.30 uur heeft het geduurd, het was warm maar het was het alles waard. We hebben beide genoten. De sfeer was goed dus toen iedereen weer naar buiten moest was de stemming opperbest.
00.15 uur zaten we in de auto, fijn dat het dan nog gewoon licht is. Wel nog even bij de Mac gestopt om iets te eten, we hadden beide trek. Rond 02.00 uur waren we thuis. Moe maar voldaan. Hopelijk komt hij in de toekomst nog eens vaker naar Oslo.
Bert heeft een Mega geocache event gevonden, dat wordt gehouden in het pinksterweekend in Horten. Dus we hebben een doel om weer te vertrekken. Bert zijn vrachtwagen moet naar de garage op vrijdag dus hij is al mooi vrij. We vertrekken zo rond 10 uur en rijden richting Horten waar we voor 2 dagen een camping gereserveerd hebben. Onderweg lunchen we nog op een parkeerplaats. Het is prachtig weer dus dat geluk hebben we. 🌞
Als we op de camping aankomen weten ze niet van onze reservering af, die ik via de website heb gemaakt, ik heb zelfs een bevestiging die ik kan laten zien. Helaas, de camping is vol. De eigenaar wordt gebeld en hij maakt voor ons een uitzondering en we mogen tussen 2 hutjes staan. Voor ons geen probleem omdat we toch veel weg zullen zijn. Fijn dat dit toch nog geregeld kon worden. 👍
De zelfde avond fietsen we naar een groot park in Horten waar de Meet & Greet zal zijn voor het Mega Event. Het is er best druk en we horen dan ook verschillende talen. De mensen komen hier van heinde en verre op af. Voor ons onvoorstelbaar, maar ja…. Het is wel gezellig we maken nog een praatje met een paar Nederlanders en fietsen daarna nog naar wat geocaches, o.a. naar een duikboot. Leuke route gefietst om tegen 22 uur weer terug op de camping te zijn.
De volgende dag is het echte event. We fietsen daar naar toe en bezoeken wat standjes en lopen wat rond. Heel bijzonder is het niet en we besluiten om de vele labcaches te doen die daar in de buurt liggen. We fietsen ruim 20 kilometer om daarna weer terug op het event uit te komen. We doen nog een paar grappige spelletjes en hebben dan genoeg gezien. Op de camping vragen we of we een extra nacht kunnen blijven omdat het hier erg mooi is, zeker ook om te fietsen. Gelukkig is dat geen probleem.
Zondag fietsen we daar nog verschillende kilometers en vinden de overgebleven labcaches. De honden in de veewagen, ze hebben het weer geweldig goed gedaan. Soms even los omdat we met de kar ergens niet door konden. Dus het was een route met obstakels. 🤭🤣 We eindigen op het terras met een pilsje.
Het is alweer maandag en weer tijd om richting huis te gaan. In de haven van Oslo ligt het grootste vliegdekschip van de wereld en ik zou dat graag willen zien dus onze route loopt via Oslo. Op internet had ik gevonden waar het voor anker zou liggen. We rijden naar Oslo en bij een bushalte zien we een aantal mensen staan te kijken naar het water, snel parkeren we de camper, half op de stoep en half op de bushalte. We nemen de verrekijker mee en zien het gigantische schip.
USS Gerald R Ford:
337 m lang
41 m breed (waterlijn)
78 m breed (vliegdek)
76 m hoog
25 dekken
75 vliegtuigen
+- 4500 man bemanning
101.600 ton waterverplaatsing
Aangedreven door 2 kernreactoren
We vervolgen onze weg naar huis en kunnen terug kijken op een heerlijk lang weekend.
Het weer in Noorwegen kan heel onvoorspelbaar zijn in Noorwegen. De laatste sneeuw is “net” verdwenen of het zal 24 april weer gaan sneeuwen. Er valt zo’n 30 tot 40 cm. Gelukkig is het hele natte sneeuw en is dan ook na een paar dagen weer verdwenen. Ik vind sneeuw heel leuk maar niet meer in april 😉. Ik heb vanaf 1 februari bijna elke dag een foto gemaakt, geprobeerd om dit vanaf hetzelfde standpunt te doen.
Op vrijdag 28 april komen Joey en Erna voor een lang weekend. Kei gezellig. Ik ga ze ophalen op het vliegveld zo rond 15 uur. Bert is helaas werken en komt deze avond ook niet thuis. Ik heb in de ochtend al Moussaka gemaakt zodat ik dit alleen nog maar hoef op te warmen. Zoals bijna elk bezoek hebben ze kaas meegebracht, maar liefst 4 stukken. Heerlijk 🧀🧀🧀🧀.
Zaterdag gaan we naar de winkel, maken ze kennis met Elin, wandelen we door het dorp en kletsen veel, we proberen ook nog op de Odnesberg te komen maar door de sneeuw van de laatste dagen is dit niet mogelijk. Jammer. We sluiten de dag af bij Peppes Pizza in Gjøvik en thuis nog met een spelletje 30 Seconds en heel veel lachen.
Zondag gaan we met zijn vieren naar het Kistefos museum. Ook Bert is hier nog nooit geweest. We vermaken ons prima, zeker ook omdat het weer ons goed gezind is.
We sluiten de dag af met heerlijke noedels gemaakt door Joey en Erna. Wat een verwennerij, zeker als je zelf niet hoeft te koken. De volgende dag is het alweer voorbij. We brengen samen ze naar het vliegveld en kijken terug op een heerlijk weekend, veel gelachen en veel gekletst. We zijn weer helemaal bij met wat er in Nederland gebeurd is. 👍
Bert is onverwacht 2 dagen vrij dus we pakken de camper in en gaan richting Zweden om weer frikandellen in te slaan. 😊 De zon schijnt en we kennen de weg inmiddels dus we zijn in een paar uur bij de winkels in Zweden.
We doen onze inkopen, gelukkig hebben we een grote koelkast en vriezer in de camper 🤣, en rijden weer terug richting de grens. Op de grens is een mooie parkeerplaats tegen een bos aan waar je gratis kan overnachten. We lopen dan ook heerlijk nog in de bossen met de honden en vinden ook nog wat caches.
De volgende dag rijden we naar Magnor net over de grens in Noorwegen, waar een glasblazerij is. Leuke winkeltjes maar helaas staken de glasblazers. We horen later dat er meerdere sectoren staken. Jammer maar helaas.
We rijden door naar Kongsvinger, een redelijke plaats op onze route. We parkeren bij de grote vestiging boven op de “berg”. Hier mogen we het geen berg noemen als er nog bomen groeien 😉🫣🤭maar wij als Nederlanders vinden het al snel een hele hoge berg. We bekijken de vestiging en lopen daarna door naar de oude binnenstad. Verrassend mooi stadje met een heerlijk terras waar we lunchen. Er staat een oude telefooncel wat nu als mini bieb dienst doet, ik neem nog een Noors puzzelwoordenboek mee.
Naar een heerlijk lunch en wandeling vervolgen we onze weg weer naar huis. Waar we als diner frikandellen eten. 😊
We hebben hier niet veel regen, zeker in de wintermaanden regent het niet. Dan sneeuwt het, maar ook die dagen zijn op 2 handen te tellen.
Maar…. nu heeft het 2 dagen geregend, helemaal niet zo hard maar wel veel water wat niet de grond in kan omdat die grotendeels nog bevroren is. Het water neemt de kortste weg dus…. een drama. Bij de buurman was de halve oprit weg gespoeld. Ook hadden we in onze tuin een rivier en een echte waterval. Het watervalletje naast ons huis was opeens een echte waterval. Normaal komt het water niet boven de rotsen uit maar hoor je alleen het water stromen. Nu is het een bruine kolkende massa.
Gelukkig hebben wij verder geen schade, ook is de kelder niet ondergelopen zoals bij Elin, daar stond zo’n 40 cm water binnen 😨.
Het ticket is al lang geleden geboekt om dit jaar er weer bij te zijn bij het altijd gezellige Neven & Nichten weekend.
Ik vertrek thuis zo rond 12.30 uur richting het vliegveld. 1 uur en 15 minuten later ben ik bij Dalen parkering. Deze parkeerplek had ik thuis al gereserveerd. Het werkt heel makkelijk. Je parkeert je auto, onthoudt de kilometerstand, je meld je bij het loket, je betaalt en geef de laatste 3 cijfers door van de kilometerstand en in welke rij je geparkeerd staat. Je levert je sleutels in en stapt in het busje wat je naar de vertrekhal brengt. De goedkoopste en makkelijkste manier hier om te parkeren.
Mooi op tijd kom ik op het vliegveld aan. Al snel blijkt dat we een half uur vertraging hebben, pfff dat is altijd balen want ik wil om 19.02 uur de trein halen. Uiteindelijk vertrekken we ruim 40 minuten later dan gepland. Eenmaal op Schiphol heb ik 12 minuten om bij de trein 🚅 te komen. God weet hoe ver ik moet lopen dus ik besluit te gaan rennen. Met het zweet op de kop 🥵kom ik om 19.01 uur aan op het perron waar de trein staat te wachten. Gelukkig…..ik heb het gered.
De treinreis verloopt verder heel voorspoedig en ik kom om 22.00 uur aan op het station in Maastricht. Hendri en Jeroen staan me op te wachten.
We komen net voor 22.20 uur aan bij de groepsaccommodatie. Het wordt een gezellige avond waar we heerlijk weer kunnen bijkletsen.
Op zaterdag komen de laatste nog aan, ook Stefanie en Sander zijn van de partij. Jeroen en ik gaan nog even naar de Lidl voor wat boodschappen en ik koop nog hagelslag, want tja….die is in Noorwegen niet te krijgen. We lunchen gezamenlijk en vertrekken daarna naar Maastricht voor de activiteit. We gaan in groepjes door de stad lopen en het is de bedoeling dat we al wandelend de vragen goed beantwoorden. We eindigen op het terras in het zonnetje. 🌞
We nemen afscheid van Stefanie en Sander en gaan weer terug naar Sint Geertruid. We hebben heerlijk eten van Kippie. Echt een aanrader.
De avond staat in het teken van oude spelshows die helemaal verzorgd is door Mirjam. Hilarisch was het, we hebben veel gelachen, hard geroepen, nagedacht en heel vaak, o ja… gezegd. Mirjam heeft haar creativiteit weer helemaal kunnen loslaten op deze leuk in elkaar gezette avond. Ze had o.a. een echt lopende band gemaakt zoals bij 1 van de 8, een caviabak met echt lopende cavia’s zoals bij de Weekendquiz. Complimenten.
De zondagochtend werden we al om 10.30 uur verwacht bij de grotten van Kanne. We kregen een rondleiding en mochten zelf ook nog wat van de mergelsteen maken. Heel interessante rondleiding door een zeer bevlogen gids.
Toen was het voor mij alweer tijd om naar het station te vertrekken. Ons Mia, Hannie en Gerard brachten mij naar het station waar ik om 13.30 uur weer op de trein stapte. Ook deze treinreis verliep heel goed. Ook weer mooi op tijd op Schiphol en deze keer vertrok het vliegtuig ✈️wel op tijd. Om 21.45 uur was ik weer thuis. Heel moe maar het was het zeker waard.
Via Facebook zagen we geweldige mooie foto’s van een ijskerk 🥶. Bij elke tip die ik voorbij zie komen, zoek ik deze op om te kijken hoever dit van ons af is. Deze tip was iets meer dan anderhalf uur van ons vandaan, dat is relatief dichtbij.
Zondag is altijd een beetje een saaie dag omdat er dan niets open is, meestal is dat voor ons de dag om ergens naar toe te rijden. 🚗 Dus deze zondag ook. De honden in de auto, rugzak mee met een lunchpakket en rijden maar. Na een rit van zo’n 122 km komen we op de parkeerplaats aan, dit is privé terrein maar we weten dat we hier mogen parkeren. We volgen het smalle pad van zo’n 1,5 km. Het is goed te lopen, soms een beetje omhoog en soms een beetje omlaag, we dragen wel beide brodder, dat zijn van die dingen die je onder je schoenen kan maken met ijzeren pinnetjes.
Na een mooie wandeling komen we aan bij de Iskjørkja, prachtig om te zien. Het water wat normaal naar beneden komt is nu helemaal bevroren. Lange ijspegels die door het licht een prachtige kleur hebben. Je loopt ook achter de “waterval” door. Heel bijzonder. 😍 Je kan niet stoppen met foto’s maken 🤭🤣.
Kijk zelf maar naar de foto’s hoe prachtig deze trip was. Echt de moeite waard. 👍
Als klap op de 🎇 zagen we ’s avonds nog het noorderlicht.
Op zaterdag 28 januari was er een Kulturfest in de Frivilligersentralen, dit werd georganiseerd door het Rode Kruis en de gemeente. Allerlei culturen bij elkaar, zowel het eten als de muziek. De burgemeester was er ook en deed eerst een woordje waarna 1 van elke nationaliteit naar voren moest komen om in zijn of haar moedertaal de mensen moest verwelkomen. En ja…..wij waren de enige Nederlanders dus ik moest naar voren. Later op de avond hoorde we dat er toch nog een Nederlander meer was. Er was namelijk ook een Duitse vrouw op het podium die met een Nederlander getrouwd is.
Het eten was heerlijk. Iedereen kon wat maken, op een afgesproken tijd kon je met het Rode Kruis boodschappen doen voor je gerechten, zodat je niet zelf voor de kosten hoefde te zorgen. Heel goed geregeld, aangezien ik beter in het eten ben dan het bereiden daarvan, hebben wij het aan de andere overgelaten 🤣🤭.
Uiteindelijk waren er 17 verschillende landen vertegenwoordigd.
Noorwegen
Duitsland
Nederland
Kongo
Turkije
Iritrea
Syrie
India
Mexico
Somalië
Egypte
China
Roemenië
Oekraïne
en nog een aantal die ik niet meer weet.
Het was een geslaagde avond met heerlijk eten. Na afloop is een jongstel uit Oekraïne nog mee naar ons geweest. Ze miste haar hond heel erg, die is namelijk bij haar moeder in Oekraïne achtergebleven. Flex en Soof vinden het altijd leuk als ze aandacht krijgen, dus iedereen blij 🧍♂️🧍♀️🐶🐶 .
Voordat we gaan wordt de camper natuurlijk eerst grondig schoont gemaakt. Hij ziet er perfect en schoon uit maar je wil toch even alles schoon hebben. Bij het schoonmaken zie ik iets zitten tussen een bovenkastje en de cassette van het rolgordijn. Het blijken 2 kogels te zijn 😱, met veel gepiel krijgen we deze er toch uit gefriemeld. We hopen dat deze voor de jacht bedoeld waren en niet voor andere doeleinden 🤔😧. Niet dat we zo’n voorstanders zijn van de jacht hoor. Maar jagen is hier heel gewoon.
Dit weekend staat in het teken van de camper uitproberen en shoppen. We willen naar Zweden om wat inkopen te doen, oftewel, we willen frikandellen kopen 🤣🤣. Je moet toch een doel hebben.
We stoppen eerst nog bij de Ikea en de Panduro hobby winkel in Hamar om daarna door te rijden naar Charlottenberg in Zweden. Het is een mooie rit en de de camper rijdt geweldig, volgens Bert.
Daar aangekomen gaan we eerst naar het winkelcentrum, we kijken wat rond en kopen frikandellen, een rugzak en beide een lekker fleece vest. 🛍️
Weer net terug over de grens in Noorwegen gaan we naar een camping. Dat is zo’n 5 km vanaf het winkelcentrum. We wandelen daar nog wat met de honden en zitten de rest van de avond in de camper. De stoelen en het bankje zitten goed. 👍😁
We waren bang dat, vooral Flex, op het bed zou springen maar dat heeft hij niet gedaan. We hebben ook goed geslapen. Tot nu toe is alles prima, het is vooral even wennen waar alles ligt. We rijden nog even terug naar het winkelcentrum om ook nog even bij de Lidl te kijken.
We vervolgen onze weg daarna richting huis. Het is een mindere dag qua weer maar ja….het is ook al eind oktober.
Dit zal onze laatste trip zijn voor dit seizoen. We hebben inmiddels een stalling gevonden waar de camper zal staan in de winter. We kunnen niet wachten om met Pasen de camper weer te gaan halen. 😁😍
Er gebeurd niet zoveel nu. De natuur wordt wel prachtig met allemaal rode en gele kleuren. Ik bak nog een keer worstenbroodjes en ik probeer, voor de eerste keer in mijn leven, om oliebollen en een appeltaart te bakken. Beide waren best goed gelukt. De appeltaart was voor mijn verjaardag. Ik nodig een paar vriendinnen uit voor de avond. Het was super gezellig. Bert als enige man heeft zich ook prima vermaakt.
Flex en Soof hebben er een nieuwe vriendin bij. Het is de dochter Aurora van Hegran. Hegran ken ik van het breicafe en woont hier tegenover. Aurora vindt de honden geweldig en loopt regelmatig een rondje mee. Ik kan met haar Noors praten op een gelijk niveau 🤭. Ik leer van haar en zij leert van mij de Nederlandse commando’s voor de honden. Echt grappig dat ze het leuk vindt om ook Nederlands te leren.
Elin, ik en onze 2 honden gaan een wandeling maken naar de top van een berg. Hier zijn niet heel veel echte bergen maar dit is er 1. Wij vinden elke heuvel al een berg maar daar denken ze hier anders over 🤭. Zolang er bomen groeien op de top is het geen berg maar een heuvel. O oké, weten we dat ook weer 😁, zo leren we elke dag weer wat bij.
Het is eerst even zoeken waar we de auto het beste kunnen parkeren maar daarna zijn we snel aan de klim kunnen beginnen. Het is een prachtige wandeling, het was warm dus de jas kon snel al uit. De honden vermaken zich prima en lopen lekker de hele wandeling los. Het is een pittige wandeling maar uiteindelijk maakt het uitzicht alles goed. Wat een adembenemend mooi uitzicht. 😍 We blijven daar even zitten om onze boterhammen op te eten en te genieten van de rust en ruimte. Je voelt je hier echt heel erg klein.
Het houdt maar niet op met de pakketjes uit Nederland 😁. Wat zal het deze keer zijn? Weer iets wat we totaal niet verwacht hadden. Na de vakantie van Piet en Naomi hebben ze een puzzel laten maken van allerlei foto’s die ze hier gemaakt hebben. Met ook nog wat leuke tekst erbij. Hoe leuk is dat!! En ook nog de Esterse Minipers met op de cover niemand minder dan de enige echte Naomi 😃, wat een knapperd! Ook deze keer weer Hartelijk Bedankt voor dit leuke cadeau. 👌👏👍
Mijn eerste echte opdracht gekregen om 2 T-shirts te bedrukken. Kei leuk! 😁 Ook wel spannend want ik kan het niet verpesten. Ook heb ik een kinderstoel mogen maken voor de doop van Nils Kristian. Nils Kristian is het zoontje van een vrouw die ook bij het breicafé komt. Daarom heb ik als cadeautje een truitje voor hem gemaakt. 🤗 Maar het eindresultaat mag er zijn. Ook maak ik nu onderzetters, mokken en kinderstoelen dus het assortiment breidt zich uit. 👍
En als klap op de 🎇 (vuurpijl) 🥁🥁 (tromgeroffel) heb ik een sticker gemaakt voor mijn auto zodat iedereen kan zien dat Theas Personlige Gaver bestaat. 🦚(trots als een pauw) 😂
Flex is weer naar de kapper geweest in Raufoss. Helaas spreken ze allen Russisch en wat Noors. Dus moeilijke communicatie. Maar ik zei: Kort. En we kregen hem kort terug. Ik vind het geweldig, hij lijkt nu net een puppy, hij is super zacht en iedereen ziet nu dat hij helemaal niet dik is.
We gaan een dagje naar het Norsk Vegmuseum, iets voorbij Lillehammer vind je dit gratis museum. Je snapt niet dat ze hier geen entree voor vragen. Het is groot, meerdere gebouwen, tentoonstellingen, buiten museum en een berg waar je in kan om te zien hoe ze vroeger tunnels maakten. Een aanrader als je in de buurt ben om daar een kijkje te gaan nemen. www.vegmuseum.no
Als afsluiting zijn we nog naar de bobsleebaan geweest. Deze werd gebruikt tijdens de Olympische Winterspelen in 1994.
Zondag 31 juli zijn we terug gekomen uit Nederland en maandag 1 augustus komen Piet en Naomi. Ze komen pas laat in de avond aan dus nog genoeg tijd om de was te doen, het huis in orde te maken etc. etc. Bert is alweer werken dus ik rijd zo rond 22.30 uur naar het vliegveld in Gardermoen. Pikkedonker dus ik nam nog een verkeerde afslag. 🫤 Maar al met al was ik toch nog op tijd op het vliegveld waar ze al klaar stonden. Gezellig om ze weer te zien, ondanks dat dit nog niet zolang geleden was.
Voor Naomi was het de eerste keer dat ze vloog maar ze vond het maar “gewoon” 🤣🤣
De koffers worden nog uitgepakt na een rondleiding door het huis om daarna vermoeid naar bed te gaan.
Het is een week geworden van vooral shoppen voor Naomi en foto’s maken voor Piet 🤣😂. We zijn naar de Odnesberg gereden om een prachtig uitzicht te hebben.
We zijn naar Lillehammer geweest en Piet en ik zijn vanaf de schans naar beneden gelopen, Bert en Naomi met de honden zijn met de auto naar beneden gereden om ons zo weer op te halen.
Zelf zijn ze nog naar Oslo geweest, naar Fargenes naar een openlucht museum en naar het museum Kistefos in Jevnaker.
We hebben ook nog relaxed. Het was voor hun natuurlijk ook vakantie.
Piet is een dagje met Bert mee geweest op de vrachtwagen en Naomi en ik zijn naar Jessheim gereden om daar te shoppen. 🛍️👜
De laatste dag zijn we nog naar de Høkleberget geweest om een prachtige wandeling te maken en te genieten van het prachtige uitzicht.
Vandaag zijn we op roadtrip geweest. Via de Facebookpagina Passie voor Noorwegen is er een Nedernorenkaart met allerlei leuke bezienswaardigheden en daar staan de mensen uit Nederland op die in Noorwegen wonen, dan kan je ook nog eens op de koffie als je wilt. 😁👍
We vertrekken zo rond 10 uur met een rugzak met drinken en wat te eten. We rijden richting Fagernes, onderweg houd ik goed de Nedernorenkaart in de gaten om te zien of we langs leuke plekjes komen. Het eerste bijzondere plekje is de Lunde Bru Etnedal. Een hele oude stenen boogbrug uit 1827 met een leuke picknickplek erbij met beelden gehouwen uit steen. Er is hier niemand zo de honden kunnen lekker even los.
We vervolgen onze reis naar Fagernes, ik heb van de week wat oude afleveringen zitten kijken van Ik Vertrek en daar was een gezin met 2 kinderen verhuisd naar Fagernes om daar een schoenmaker en kledingreparatiewinkel te beginnen. We rijden er even langs. Natuurlijk is er niemand want het is zondag. Ik herken het huis/winkel meteen.
Ook zoeken we nog in Fagernes naar de camping waar we 9 jaar geleden overnacht hebben, deze hebben we niet gevonden. 🤔☹️
De volgende stop is Einangsteinen. Hier staat boven op een berg een hele oude steen, hij wordt beschermt door glas. Het is een Runestone en er wordt gedacht dat hij uit het jaar 300 stamt. Dus je mag wel zeggen: Een hele oude steen. Het uitzicht is prachtig, jammer dat het weer niet helemaal meewerkt. De temperatuur is goed, de bewolking wat minder.
Omdat het weer niet echt mee wil werken, rijden we een mooie route met prachtige uitkijkpunten.
Je kan aan alles merken dat het voorjaar begint. De knoppen aan de struiken/bomen worden met de dag groter. Het gras wordt voorzichtig aan weer wat groener. De sneeuw is bijna overal weg, althans, hier in het dorp. Wat hoger gelegen gebieden daar is nog wel sneeuw en ijs te zien.
Er zijn geen hele bijzondere dingen gebeurd. Ik kook Tjap Tjoy, die erg lekker was. Ik ga nog steeds de maandagavond wandelen maar ik lees ook weer veel in mijn albums van de fietstocht met de 3 heren in 2007. Dit omdat we natuurlijk nu wonen waar we toen waren. We stonden bv in de krant toen we in Gjøvik overnachten. Dat is nu een klein half uurtje rijden. Die krant is hier DE krant, ik heb deze meegenomen naar het Strikkekafe. De dames vonden het erg leuk om te zien dat ik hier dus al in de krant gestaan had. 😀
Voor diegene die het niet weten waar ik het over heb. In 2007 kwam Henri met het idee om een fietstocht van Oss naar de Noordkaap te maken. Willem en Ruud sloten zich bij hem aan en ik werd gevraagd om de bezemwagen te rijden. Ook verzorgde ik de overnachtingen, de boodschappen, de was, het eten en alles wat er nog meer bij komt kijken. Het was een heel bijzondere tocht. We hebben toen veel van Noorwegen gezien en toen is het dromen over Noorwegen begonnen. Omdat de 3 heren bij de brandweer zaten, had ik een brandweerwagenbusje 🚒. Dat viel goed op. Ook werd het een sponsortocht voor het goede doel, de Brandwondenstichting. Ruim €10.000 opgehaald voor het goede doel. Het was de eerste keer dat ik zolang van huis was. Stefanie was net klaar met haar examens en werkte fulltime, ze had een zomerbaantje bij BrabantZorg, waar ik ook destijds werkte. Ze was dus de hele dag onder de pannen en ze kende Sander toen al, dus daar over hoefde ik me geen zorgen te maken. De tocht heeft in totaal 6 weken geduurd. Een ervaring om nooit meer te vergeten. Ik zal hiervan ook wat foto’s plaatsen.
Afgelopen vrijdag heeft Elin me meegenomen naar een winkel waar je wol kunt kopen, om te breien of haken. Ik vertelde dat ik nieuwe wandelschoenen 🥾wilde en ze vertelde me dat er in Dokka een goede winkel zit met ook goede service. Kom op…zegt ze, heb je tijd dan rijden we er even naar toe. Oké, prima. Gezellig ook. In Dokka heb ik eindelijk goede schoenen kunnen scoren. Ook laat ze me nog andere winkels zien die misschien interessant zijn voor mij. Ik heb het maar getroffen met haar. Ben er ook erg blij en dankbaar voor dat ze die allemaal voor mij doet. Ook koop ik nog een echte Noorse wafel machine. Heerlijk zijn die wafels en heel makkelijk en snel om te maken. Met wat room en jam erop zijn ze traditioneel.
O ja… we hebben afgelopen zaterdag de camper 🚐 opgehaald in Fenstad. We gaan met Pasen lekker een lang weekend naar Lillehammer. Gelukkig startte de camper meteen en hebben er geen muizen 🐭 in gezeten. Dat is toch altijd maar afwachten als de camper in zo’n vrij open schuur staat. Omdat de camper nu bij huis staat moesten we de garage opruimen zodat mijn auto binnen kan staan. En dat opruimen is best goed gelukt, al zeg ik het zelf. 😉
Dus zo meteen de camper schoonmaken en weer klaar maken zodat we morgen kunnen gaan. Witte donderdag en Goede vrijdag zijn hier ook vrije dagen dus een lekker lang weekend. Op Polarsteps maak ik een verslag van al onze campertripjes. Wie het leuk vind om ons daar ook te volgen…www.polarsteps.com/TheaMegens.
We zijn weer 4 weken terug in Noorwegen. De eerste week voelde dit heel erg dubbel maar ik was heel druk met alles op zijn plek te zetten. We hadden die donderdag hier alles in de gang gezet, dus het was een enorme puinhoop. Bert is ’s maandag weer gaan werken, hij was meteen de hele week van huis, in eerste instantie zag ik hier heel erg tegenop maar dat viel gelukkig allemaal mee. Zoals ik al zei, ik had genoeg afleiding.
Deze 4 weken zijn om gevlogen. Bij ons Mia heeft Bert veel koffie gedronken ☕☕☕, het is heerlijke koffie, schijnbaar. Het is ook een koffiebonen machine. Dus ik op pad naar Gjøvik om voor hem ook zo’n apparaat te scoren. Kom ik bij de balie om af te rekenen ziet de verkoopster (we hebben een account bij hun, is hier bij heel veel winkels, kan je sparen voor korting. Dan zijn en blijven we toch weer echte Nederlanders 🤭) dat we in Hov wonen. Zij woont daar ook. Dan hoort ze ook nog dat ik uit Nederland kom (dat heeft iets te maken met mijn gebrekkig Engels, denk ik 😁). Ze verteld dat haar vriend half Nederlands half Noors is. Zijn vader is Nederlands en moeder Noors en die wonen ook in Hov, naast hun. Wat toevallig!!! Ze schrijft hun adres op en zijn altijd welkom om een keer op de koffie te komen. Nou….dat gaan we zeker een keer doen. (tekst gaat verder onder de foto(‘s))
Als ik met de honden ga wandelen dan kom ik altijd langs de frivilligsentral. Ik dacht: Misschien kunnen hun iets voor mij betekenen of ik voor hun. Ik trek de stoute 👞👞aan en stuur via Messenger een bericht. Dit doe ik in mijn beste Noors, een beetje van Google translate en een beetje van mezelf. Ik krijg vrij snel een bericht terug dat ik altijd welkom ben om op de koffie te komen. Ze verteld ook nog dat ze op maandagavond altijd gaan wandelen en dat ik van harte welkom ben om mee te gaan. Omdat ik hier niet op gerekend had qua eten kon ik niet meteen die dag mee. Ik ben wel naar de ontmoetingsplek gelopen tijdens het honden uitlaten. Daar zag ik al een paar vrouwen staan te wachten en heb hun aangesproken. Ik werd hartelijk ontvangen en mocht meteen mee. Ik vertelde dat ik volgende week mee zou gaan. Het was meteen gezellig. Ook vertelde ze dat ze op dinsdagmiddag van 12 tot 14 uur een strikkekafe (breicafé) hebben bij de frivilligsentral. Ook daar was ik van harte welkom. Ondanks dat ik niet brei mocht ik toch komen. 😁🧶 De volgende dag ben ik daar maar meteen naar toe gegaan met mijn haakwerk. Er zijn dan zo’n 10 vrouwen van allerlei leeftijden gezellig aan het kletsen onder het genot van koffie of thee. Ik werd meteen opgenomen en het was gezellig. Op woensdagmiddag is er steeds iets anders te doen. Ook hier ben ik al een keer naar de bingo geweest. Dat is goed voor mijn Noorse taal, ik kon mijn bordjes met nummertjes zelf goed bijhouden, ik had zelfs 2x prijs. 🏆 2 bossen tulpen. En nee, geen tulpen uit Amsterdam maar uit Fall. Dat is een dorpje naast Hov, die is de grootste tulpenkweker van Noord Europa. Dus nu ga ik elke maandagavond wandelen en elke dinsdagmiddag handwerken. Goed voor de sociale contacten en goed voor mijn taal. (tekst gaat door onder de foto’s)
De rest van de tijd vermaak ik me prima. Het is een groot huis wat gepoetst moet worden, 4x per dag met de honden lopen, mijn hobby’s bijhouden, soms wat tv kijken en huiswerk maken voor de Noorse les. Ik haal nu elke dag mijn 10.000 stappen. 🏆😁🚶♀️🥾 Ook ben ik alweer naar de schoonheidsspecialiste geweest voor mijn wenkbrauwen, en een nieuwe afspraak gemaakt voor de kapper. Flex is ook al naar de hundefrisør geweest. Lekker kort want die lange haren onderaan zijn buik waren altijd nat als we gelopen hadden, en moesten elke keer weer afgedroogd worden. Nu is het kort en is dat niet elke keer meer nodig. Gelukkig. Ik heb frikandellen gemaakt, nou ja…..het smaakt maar om nou te zeggen dat ze echt naar frikandel smaken?!? We zijn ook nog naar de kringloopwinkel geweest, vinden we altijd leuk om daar een beetje rond te kijken. Ook daar hebben we iets leuks gescoord. Een geborduurde wanddoek (ik weet niet hoe je zo iets noemt) met daarop Velkommen til Oss. Voor de mensen die net als ik uit Oss komen is dat grappig. Althans dat vind ik 🤣😀😉🤭. Zaterdag 12 maart hebben we nog meegedaan aan de pubquiz van het Neven & Nichten weekend. Was erg leuk om op afstand toch mee te kunnen doen. Afgelopen week hebben we beide een nieuwe fiets gekocht. In de winter kun je hier niet echt fietsen maar nu het weer hopelijk beter wordt willen we weer wat gaan fietsen. Hier heb je niet zoals in Nederland zoveel fietswinkels. Je besteld een fiets online, die laat je in de sportzaak aankomen en dan kan je je fiets proberen en eventueel meteen meenemen. Die hebben we dus ook gedaan. Vrijdag de fietsen opgehaald, in de nacht de accu opgeladen om zaterdag een stukje te gaan fietsen. Hier de berg af en trappen maar….maar dat trappen lukte mij niet. Wat bleek, lag de ketting eraf. 😔 en met geen mogelijkheid er meer op te krijgen. Dus de fiets weer in de auto om deze naar XXL in Gjøvik te brengen. Die jongens wisten er ook geen raad mee en we moeten dus wachten op de echte fietsenmaker die er maandag pas weer is. Dus al met al. Twee prachtige fietsen gekocht maar nog geen meter gefietst. Dan maar weer een wandeling maken. Er is een app waar je alle wandelingen op kunt zien. Das lekker makkelijk. We kiezen wel altijd de eenvoudige wandelingen want die zijn voor ons Nederlanders al best uitdagend soms. Het is een wandeling met veel hoogte verschil en soms ligt er nog wat sneeuw of ijs. Dus opletten geblazen. Maar we hebben het gered!! 🚶♀️🚶🐶🐶
Hieronder nog wat foto’s van de afgelopen weken. Tot snel weer 👋
En dan krijg je een telefoontje waarvan de wereld even stil staat. Mijn ergste nachtmerrie werd die woensdag werkelijkheid. Om 18.16 uur krijg ik een telefoontje van ons Hannie dat Mark van ons Mia is overleden. Wat??? Ja, ik hoor het goed. Hij is op 61 jarige leeftijd plotseling overleden. 😥 Ik kon maar aan één ding denken en dat was: Hoe kom ik zo snel mogelijk in Nederland. Dan voelt Noorwegen ineens heel ver weg.
Toen we de keuze maakte om naar Noorwegen te gaan was dit één van de dingen die we ons goed hadden gerealiseerd, er kan een keer een telefoontje komen, maar zo snel al en Mark…. Dit hadden we nooit gedacht.
Ik bel met Bert en met Stefanie om dit gruwelijk nieuws te vertellen. Iedereen is ontdaan en kan het niet bevatten. Stefanie en Sander gaan die avond nog naar ons Mia. Gelukkig dat zij ons Mia kunnen bijstaan. Ons Hannie was gelukkig al die tijd al bij haar. Ook goede vrienden steunen haar meteen.
Als Bert thuis komt dan zegt hij meteen: We gaan gewoon met de auto, dan kunnen alle beesten mee. Want ja…dat is een praktisch probleem wat dan om de hoek komt kijken. Stefanie en Sander bieden ook meteen aan dat we bij hun kunnen blijven incl. alle beesten. Hoe fijn is dat…
Piet en Naomi zouden vrijdag komen maar ook die moet ik bellen dat dit helaas niet door kan gaan. Verder kijken hoe we het beste kunnen rijden. De beste optie met de beestenboel is om naar Gotenburg te rijden, daar de nachtboot te nemen naar Kiel en van Kiel naar Oss te rijden. Dit is zo’n 1050 km rijden, verdeeld over 2 dagen. Dat moet gaan lukken. Op de boot boeken we een hut waar huisdieren zijn toegestaan.
We pakken die zelfde avond nog alle spullen bij elkaar in ons oude huis. Het plan is om donderdag om 8 uur te vertrekken naar ons nieuwe huis. Dit omdat de meeste spullen daar liggen. De auto helemaal vol geladen vertrekken we donderdag om precies 8.00 uur naar Hov. 9.45 uur komen we daar aan. We laden de auto uit en pakken ons koffer en allerlei andere spullen weer in de auto. Om 12 uur vertrekken we richting Gotenburg. De boot vertrekt daar om 18.45 uur. We zijn ruim op tijd en geven ons over aan de rust op de boot. We kunnen immers dan niet anders als wachten/slapen totdat we de volgende ochtend om 9.15 uur in Kiel aankomen. Om 9.30 uur rijden we van de boot af. De laatste etappe gaat in. Om 15.30 uur komen we in Oss aan bij Stefanie en Sander. Al met al is het niet tegen gevallen hoe snel we in Nederland kunnen zijn. We laden de auto uit en rijden meteen door naar ons Mia.
Heftig….. maar we zijn er voor haar. We kunnen meteen beginnen met er voor te zorgen dat de kaarten op tijd weg zijn. Dan volgen er dagen van verdriet/regelen/praten/elkaar steunen etc.
Dinsdag om 12 uur is de uitvaart in Uden. Omdat Mark al heel lang lid was van de motorclub hadden zo’n 16 motoren zich verzameld om Mark zijn laatste rit te begeleiden. Heel indrukwekkend. De afscheidsdienst was heel “mooi”, indrukwekkend en ook fijn dat we dit met z’n allen hebben kunnen doen. Een afscheid wat hij verdiende. ❤️
Gelukkig hebben we na de uitvaart nog een paar dagen. De boot is geboekt voor zaterdagavond. We komen veel samen, eten gezamenlijk en vieren ook nog een beetje Stefanie haar 33e verjaardag.
Zaterdagochtend is het weer tijd om afscheid te nemen van de familie. We hebben naast de familie weinig andere mensen gezien. Dit is een bewuste keuze geweest. Het afscheid valt wederom zwaar. De hele terug reis is dan ook emotioneel. Mijn gedachte gaan steeds weer naar mijn lieve, sterke zus. Ze heeft gelukkig heel veel lieve mensen om haar heen. Lieve buren waar ze terecht kan, hele lieve vrienden die dichtbij wonen, zelfs een paar op loopafstand. En natuurlijk ons Hannie en Gerard, Stefanie en Sander en de familie van Mark. En ik…..ik probeer er op afstand voor haar te zijn. Altijd in mijn gedachten, een appje sturen en om haar te bellen. ❤️❤️
Na een korte nacht lopen we al om 6.45 uur buiten met de honden. We doen meteen wat boodschappen, gelukkig is hier de winkel al om 7 uur open. Vandaag (donderdag) staat in het teken van dozen uitpakken. We hebben, ik geloof, iets meer dan 50 dozen. Bij het inpakken hebben de verhuizers sommige grotere dingen die wij los hadden staan, ook nog in een grote doos gedaan. Dus alles bij elkaar zullen het zo’n ruim 60 dozen zijn. We hebben er dan ook een hele kluif aan. ‘S avonds zijn we dan ook weer doodop en liggen weer om 22 uur op bed.
Vrijdag besluiten we om net voor de middag nog te vertrekken naar Ikea. Ook brengen we nog de gekochte gordijnen terug omdat we besloten hebben om geen gordijnen te hangen in de kamer. Bij de Ikea kopen we nog 2 nachtkastjes, pootjes voor onder de tv kast en opbergboxen. De rest van de dag en ook de zaterdag besteden we aan het uitpakken van dozen en het inruimen van de slaapkamers, keuken, kamer en de garage. We hangen nog wat lampen op, zetten de wasmachine en droger op zijn plaats, hangen hier en daar al wat aan de muur en lopen ook nog tussendoor met de honden buiten. 🐶🐶
Uiteindelijk hebben zijn we zaterdagavond een heel eind klaar. Dit was ook de bedoeling omdat we zondag weer terug moeten naar Fenstad. Dit omdat Bert nog een week vanuit Oslo moet werken. Wat hij daarna moet doen is nog afwachten. Hij kreeg namelijk al de planning door voor de komende 2 weken maar hij heeft daar meteen op geantwoord dat hij de 2e week niet meer daar zal werken. Daar werd op geantwoord dat ze de beste oplossing daarvoor zullen zoeken. Wat dit betekend weten we nog niet maar dat zullen we nog wel horen. We zijn benieuwd.
Via Pieter van Jacobs Verhuizingen horen we dat de verhuizers met onze container op woensdagmiddag bij ons nieuwe huis zijn. Yes, dat is mooi. Bert moet die woensdag nog werken maar heeft donderdag en vrijdag wel vrij gevraagd en ook gekregen.
Omdat mijn auto onderweg nog een keer moet laden, ga ik al vroeg weg in Fenstad. Op de helft van de route kan ik bij de Kiwi de auto opladen 🚗. Dit duurt dan zo’n klein half uurtje. We kunnen meteen even de benen en poten strekken.
We vervolgen onze weg voor het tweede gedeelte, dit gaat wat moeizamer omdat op deze weg niet gestrooid is. Maar uiteindelijk komen we mooi op tijd aan bij ons nieuwe huis, maar dan zie ik dat op de oprit zo’n 40 cm sneeuw ligt. Ik waag het er niet op om zo de oprit naar boven op te rijden. Ik zet de auto aan het begin van de straat bij de winkel neer en loop zo naar ons huis.
Er is veel sneeuw gevallen dus ik begin met de oprit sneeuwvrij te maken. Dat is nog een heel karwei. Gelukkig hebben de vorige bewoners een sneeuwfrees laten staan. Deze gebruik ik en dat gaat boven verwachting goed. Het is een beetje als grasmaaien maar dan frees je de sneeuw weg. Na een uur hard werken en het zweet op de rug is de oprit mooi begaanbaar. 😁👍
Ik ga de auto halen zodat ik de spullen eruit kan halen, maar helaas, ik kan niet boven bij ons huis komen, de oprit is veel te glad. Dan maar de auto onderaan de oprit laten staan en dan maar lopen met de spullen. Inde tussentijd krijg ik een telefoontje van Pascal van Jacobs verhuizingen dat ze er zo rond 15 uur zullen zijn. Dan moet ik natuurlijk zorgen dat mijn auto weer weg is zodat hun er goed bij kunnen. Dan dient zich het volgende probleem aan…..mijn auto loopt vast. Hij zit met zijn buik vast op een berg ijs. Ik kan niet voor of achteruit. 😱🤬😡
Ik probeer met van alles om het ijs weg te bikken. We hebben nog niet veel aan gereedschap dus mijn oog valt op de pook van de openhaard. Die gebruik ik om het ijs onder de auto weg te halen. Na een uur lukt het me om de auto weer weg te rijden, en met weer zweet op de rug en….op de kop.. 😰
Rond 16 uur is er dan de verhuiswagen, maar goed dat ze wat later waren want anders was mijn auto nog niet van de oprit geweest.
Al snel wordt het duidelijk dat de vrachtwagen ook niet achteruit de oprit op kan, dit allemaal door de sneeuw. Ook hun moeten dus de wagen onder laten staan en alles lopend naar het huis dragen of rollen. Dit is een hels karwei, ik heb medelijden met ze. Maar hun zeggen: Tja….het is winter en dan kan dat gebeuren. Gelukkig pakken hun het goed op. Ze sjouwen alles naar binnen en ik heb de verantwoordelijke taak om te zeggen waar iets moet komen te staan en/of het naar boven, de garage of in de kamer/keuken moet komen te staan. 😁 Ook zorg ik voor wat te eten en te drinken. 🥐🍲☕🧋
Alles loopt voorspoedig totdat ik zeg dat we ook een piano hebben. Dat is dus een probleem, die krijgen ze de oprit niet op omdat het veel te glad is. De oprit is inmiddels door het vele op en neer lopen veel gladder geworden. Zo’n piano weegt al gauw zo’n 200 kg en dat is dus niet te doen. Na overleg met Jacobs Verhuizingen wordt er besloten dat de piano na geleverd wordt. Jammer maar het is niet anders, dit is beter dan dat er ongelukken gebeuren.
Om 21 uur staat alles binnen. Nadat de verhuizers vertrokken zijn, eten wij nog wat en gaan om 22 uur naar bed. Moe maar voldaan.
Zaterdag 12 februari krijgen we de sleutel van ons nieuwe huis. Omdat de eigenaar pas 12 uur bij de overdracht kon zijn besluiten we om de plannen te wijzigen. We hebben een aanhanger gehuurd om eerst naar de Ikea te gaan en dan meteen door te rijden naar het huis. Eigenlijk hadden we bedacht om vroeg de sleuteloverdracht te hebben, in Hov een aanhanger te huren en dan die middag naar Ikea te gaan. Maar we huren nu een aanhanger in de buurt van Fenstad en rijden naar Oslo omdat ze daar alles op voorraad hebben wat op ons lijstje staat. 🛏️🪑
Om 8 uur hebben we de aanhanger gereserveerd, om hopelijk om 9 uur bij de Ikea voor de deur te staan. Tot dan toe verloopt alles heel soepel. We sjezen door de Ikea met ons briefje, er zijn een paar dingen die we bij de infobalie moeten bespreken, helaas gaat het hier mis. Ik geef de verkoper mijn lijstje maar hij vergeet 1 artikel, hier komen we pas later achter. De rest gaat van een leien dakje. We rekenen alles af waarna we eerst nog naar het tegenoverliggend gebouw moeten, waar ook nog een zelfbedieningsmagazijn is. Daarna naar een Ikea afhaalpunt een paar kilometer verderop. Daar komen we er dus achter dat we dat ene artikel van het bed niet hebben. 💩💩💩 Gelukkig was die man heel vriendelijk en vertelde ons dat we het hier wel kunnen ophalen maar dat we het in de winkel of dat andere zelfbedieningsmagazijn moeten betalen. Wat een gedoe…..Maar goed, hij maakt de bestelling, wij weer met die bon een paar kilometer verderop naar het zelfbedieningsmagazijn om te betalen om daarna weer terug te gaan naar het afhaalpunt bij diezelfde man. Na 1 1/2 uur hadden we alles compleet en konden we onze reis vervolgen naar Hov.
We hadden tegen Ejdin al gezegd dat we er tussen 12 uur en 12.30 uur daar zouden zijn, dat hebben we bijna gehaald. Om 12.35 uur kwamen we aan met een aanhanger vol spullen. Trouwens…. ook de auto was goed vol geladen. 🤭😁
We nemen nog even de meterstand op, hij laat nog even het een en ander zien en om 13.00 uur krijgen we dan officieel de sleutel 🗝️😁.
We laden eerst alles uit de aanhanger en auto. Daarna loop ik even naar de winkel voor wat boodschappen voor de lunch.
Na de lunch gaan we aan de slag. We beginnen met het bed, want we willen daar blijven slapen voor 1 nacht. Dat lukt aardig, alleen de lattenbodem is wel wat werk maar uiteindelijk staat het bed er. 👍 Inclusief 2 nachtkastjes.
Ook schroeven we de poten onder de 2 fauteuils, de 2 eethoekstoelen, het eethoekbankje, het bankje voor in de hal en de 3 bijzettafeltjes. We leggen de karpetten uit zodat ze goed recht kunnen trekken. Hangen op onze slaapkamer al de gordijnen neer. Ze moeten nog wel ingekort worden maar dat is voor later. We hangen nog 2 jaloezieën op en halen de oude gordijnroedes weg.
Wat dan overblijft is een grote berg karton. In de grootste doos gooien we al het karton en zetten deze doos in de garage, zodat we elke keer de papiercontainer kunnen vullen met karton.
Al deze taken hebben we wel over 2 dagen verdeeld. We hebben voor de eerste keer daar geslapen, wel niet zo best maar dat zullen de spanningen van de laatste dagen wel zijn. 🙃
Ik had vrijdag spaghetti gemaakt zodat we in Hov op zaterdag konden opeten, maar ja…..aan de spaghetti hadden we wel gedacht maar niet aan de magnetron die in mijn auto staat. Ook geen pan of iets bij waar we het in op konden warmen. Dan maar de plaatselijke horeca gesteund. 🍔🍟 Was erg lekker dus voor herhaling vatbaar.
We hadden gordijnen gekocht voor boven en beneden maar we zien er toch vanaf om beneden overgordijnen neer te hangen. We vinden het zonder eigenlijk ook wel prima. Scheelt ook weer een hoop werk. 😁
Zo rond 15 uur vertrekken we weer op zondag om de aanhangwagen terug te brengen. Alles is nu zover klaar zodat woensdagmiddag de verhuizers onze spullen uit Nederland kunnen komen brengen. YES!
Ik ben nu vooral druk met voorbereidingen voor de verhuizing. De adreswijziging is gemaakt, verschillende winkels bezocht, adreswijziging doorgegeven aan instanties etc. etc.
Ook zijn we nog naar Hov gereden om nog even naar het huis te kijken. Ze zijn al een heel eind met opknappen. Er staat ook al een fornuis met inductie kookplaat, met dat laatste word ik wel heel blij 😁✔️👍. We koken nu op elektrisch en daar kan ik moeilijk aan wennen.
Verder gebeurd er weer niet zo veel dus zet ik hier maar eens wat mooie foto’s.
O ja, ik was van de week nog naar de schoonheidsspecialiste geweest voor een pedicurebehandeling. Kost maar liefst 70 euro. Maar nu weet ik precies wat ze hier onder zo’n behandeling verstaan. Ik hoop dat ik in ons nieuwe huis dit weer kan oppakken, want ze doen veel en veel minder dan dat ik gewend was. Dus in mijn ogen, makkelijk verdiend.
Afgelopen week is er van alles gebeurd. Zondag hebben we het huurcontract getekend 🏠🎉🖊️. Was een leuk moment omdat het nu vastgelegd is. Het is gewoon nu echt ons huis, nou ja…ons huis. We gaan het huren maar het voelt nu al als ons huis.
Maandag ga ik aan de gang met de adreswijzigingen. We hebben nog een paar dingen in Nederland, zoals de bank, camperverzekering, telefoon en natuurlijk de belastingdienst. Dit hebben we per 14 februari aan laten passen. Ook de Noorse belastingdienst is al op de hoogte. Je kan ook meteen bij de Post je adres laten wijzigen en je post wordt dan nog gratis 2 maanden doorgestuurd. Das lekker makkelijk 😁. Je krijgt dan ook meteen een sticker met je naam voor op je nieuwe brievenbus. We komen er achter dat er best wel al veel instanties, bedrijven e.d. ons adres al heeft, dus ook die moeten allemaal veranderd worden. Ach dan heb ik wat te doen 🤭🤣.
Dinsdag is een stomme dag. Ze zijn nog steeds bezig om meer capaciteit aan stroom te realiseren. Vandaag wordt dan ook de stroom afgesloten zodat ze het kunnen koppelen of zo iets. Dit duurt van 9.00 uur tot uiteindelijk 15 uur. Jeetje….dan kom je er pas achter dat je werkelijk niets kunt zonder stroom. Op een gegeven moment werd het natuurlijk ook koud, dus met 2 dekens op de bank maar een boek gelezen. Het weer was slecht dus je liep ook niet even lekker naar buiten. Het regent en het waait.
Donderdag is Bert uitgegleden op een stuk ijs op de weg. Hij beland op zijn stuitje waar hij nu nog steeds last van heeft. Het was donker dus hij zag niet dat er ijs op de weg lag. We hebben van die mooie snowsteps gekregen van Peter en Ingeborg maar die had hij niet aan. Snowsteps zijn van die rubberen dingen die je onder je schoenen kan vast klemmen met ijzeren pinnetjes eraan. Is niet nodig, zei hij steeds. Eigenwijs is ook wijs….. Gelukkig heeft hij het er nog goed van afgebracht. Voor hetzelfde geld breekt hij iets. Sindsdien gebruikt hij ze wel. 😁👍
Vrijdag ga ik naar Jessheim met de honden naar de dierenwinkel, dat is altijd een feest. Feest voor de honden en niet voor mij want ik moet weer diep in de buidel tasten voor een zak voer. Gelukkig kreeg ik die ochtend een SMS met een code voor 20% korting, en dat scheelt natuurlijk weer. 👍 Ook heb ik nog een poging gewaagd om worstenbroodjes te bakken. Ze zijn beter gelukt dan de eerste keer maar…..zijn nog steeds niet perfect. Hopelijk gaat het me toch nog ooit lukken. Bijna de hele dag is het water afgesloten, waarom?? Geen idee. Is best lastig als je aan het bakken bent en je hebt vieze handen om dan geen water te hebben. Maar ja… ook dat lost zich weer vanzelf op.
Zaterdag….eerst gingen we vaak op zaterdag naar huizen kijken maar dat hoeft natuurlijk nu niet meer. En wat ga je dan doen?? Precies, naar de Ikea. 😉🤣 We hebben nog van alles nodig voor in het nieuwe huis. We doen wat inspiratie op en nemen nog iets lekkers in het restaurant. We hebben inmiddels een lijstje gemaakt wat we nog moeten hebben voor in het nieuwe huis. We hebben veel weg gedaan omdat het niet goed meer was of dat we het niet meer mooi vonden. Veel dingen hebben we al zo lang dat het ook eens tijd werd om eens iets anders te kopen. We kopen nu nog niets want dat moet allemaal weer verhuisd worden. In Hamar is ook een Ikea dus tegen die tijd gaan we daar nog een keer terug.
Als klap op de vuurpijl zien we ’s avonds nog het Aurora Borealis oftewel het Noorderlicht. Bert ging het laatste rondje lopen met de honden en kwam binnen en zegt dat we weer naar buiten moeten omdat hij het Noorderlicht gezien had. Dus ik vlug weer wat kleren aangetrokken en weer naar buiten. Met het blote oog is het lastig te zien maar op je telefoon door de camera zie je het veel beter. Prachtig 🥰🎉. Het was minimaal maar toch was het overduidelijk het Noorderlicht. ✔️ Iets met een bucketlist. 🤭😉
Zondag of het weekend staat altijd in het teken van huiswerk maken en leren. We zijn natuurlijk nog steeds op Noorse les. Op maandagavond hebben we de Zoom les met Nathalie. Altijd heel erg leerzaam maar ook heel moeilijk. Soms denk ik weleens, ik leer het nooit. Maar we blijven volhouden. 💪
We hebben op finn.no, dit is de Funda/Marktplaats van Noorwegen, een zoekopdracht opgeslagen van huur en koopwoningen in de buurt van Alnabru, waar Bert nu werkt, en Dokka waar Torpa Bilruter ook een vestiging heeft. Maandagavond krijgen we een melding dat er een nieuw huis op de site staat. De laptop stond toch aan dus meteen maar even kijken.
Het gaat om een vrijstaande huurwoning in Hov, zo’n 20 minuten van Dokka. Hov “kennen” we al omdat het allereerste huis waar we zijn wezen kijken ook in Hov was. Dat koophuis waar we geluk hadden dat de eigenaar er was en dat we ook meteen binnen mochten kijken.
Het is een groot huis maar de huurprijs is prima. In de provincie Innlandet zijn de huizen ook beduidend goedkoper dan waar we nu wonen. We wonen nu in de provincie Viken.
Toen we besloten om naar Noorwegen te gaan verhuizen hadden we het idee om in de buurt van Lillehammer iets te zoeken, omdat Bert toen bij Oslo een baan kreeg zijn we destijds daar iets in de buurt gaan zoeken.
Dit huis is 30 km van Gjøvik en een uurtje rijden van Lillehammer. Dus het staat ook nog eens in de regio waar we eigenlijk al wilde wonen.
Het heeft een nette keuken en een prachtige badkamer, 3 slaapkamers en boven en beneden een WC, dat laatste is hier niet zo vanzelf sprekend. Het is op loop afstand van de winkels. Een prachtig uitzicht en geen directe buren. Eigenlijk met 1 woord, Geweldig!!
Nu we 8 weken hier wonen, ben ik er wel achter gekomen dat ik niet achteraf wil wonen, zeker niet zolang ik geen werk heb. Dus in het centrum en toch vrij wonen is perfect.
We besluiten om meteen een bericht naar de verhuurder te sturen. Meteen daarna zeggen we tegen elkaar, we moeten er gewoon naar toe bellen. Een beller is sneller. 😁😉 We zijn de eerste die reageren, dat is al een goed teken. Zaterdag 8 januari is er een kijkdag van 12 tot 13 uur. We mogen dan gaan kijken.
Maandagavond tot zaterdag 12 uur is best een lange tijd. Jeetje wat kan wachten lang duren. Ook het slapen gaat weer iets minder goed. Maar uiteindelijk is het zaterdag. We vertrekken zo rond 9.45 uur, veel te vroeg maar het heeft gisteren veel gesneeuwd dus de wegen zijn niet allemaal even goed. Het is een uur en 3 kwartier rijden maar omdat ik de weg wist, dat dacht ik, reden we eerst nog de verkeerde kant op. Al met al waren we om 11.50 uur daar.
We worden hartelijk welkom geheten. Het huis is van een jonge man die nu in Oslo woont maar wel is opgegroeid in Hov. Zijn ouders zijn 30 jaar geleden uit Bosnië verhuisd naar Noorwegen. Hij is in Hov geboren. Zijn vader regelt veel omdat hij in de buurt woont. We bekijken het huis en zijn eigenlijk al meteen enthousiast. We willen nog niet te snel juichen omdat we weten dat er al meer mensen zijn geweest om het huis te bekijken.
We raken aan de praat en die vader zegt: Wie het eerst heeft gereageerd die heeft het eerste het recht om te huren. Wij dus helemaal blij omdat wij het zeker willen huren. 😍🥰😄
We komen overeen dat we per 12 februari gaan huren. Zij zouden per 1 februari kunnen maar omdat onze meubels uit Nederland moeten komen en we weten dat dit pas in februari kan, gaan we nu voor 12 februari. Bert moet nu nog even op zijn werk kijken wanneer hij in Dokka kan gaan beginnen. 14 februari of 1 maart. We verhuizen dan ook pas echt als Bert daar zijn werk heeft.
We hoeven er eigenlijk niets aan te doen want ze hebben het hele huis, waar nodig, opgeknapt. Ze gaan nog lampen hangen (dat is fijn want we hebben bijna alle lampen in Rijkevoort laten hangen), elektra aanleggen onder de overkapping, de master bedroom wordt nog afgewerkt met mooie houten panelen en een nieuw plafond.
Een mailtje is al verstuurd naar Jacobs Verhuizingen, hun kennende hebben we daar snel antwoord op. Bert gaat maandag op zijn werk vragen wanneer hij kan wisselen. Dan gaan we bekijken wanneer we echt gaan verhuizen en kunnen we hier de huur opzeggen. We hebben 2 weken opzegtermijn dus dat komt goed.
We zijn er zo blij mee!! Niet meer op onze tenen lopen, letterlijk en figuurlijk, hier. Het is hier echt prachtig en we wonen hier echt heel leuk maar…..voor mij toch te afgelegen. Ook vind ik het lastig dat ik denk dat onze honden of wij iemand tot last zijn. Dit zit in mijn hoofd en ik denk niet in dat van iemand anders. Altijd maar bezig zijn om niemand tot last te zijn, dat is best vermoeiend.
Zo meteen dus weer helemaal op ons zelf. We huren het huis van super lieve mensen die nu al helemaal gek zijn van onze honden. Misschien kunnen ze nog eens op onze honden passen als we een paar dagen naar Nederland willen 😉
Hier onder volgen een aantal foto’s van ons nieuwe huis. 😁
Voordeur
Hal
Woonkamer
Woonkamer
Keuken
Overloop
Master bedroom
Slaapkamer
Badkamer
Badkamer
Ook heb ik zelf nog een paar foto’s gemaakt.
Het uitzicht met daarachter Randsfjorden
Keuken
Keuken
De badkamer
Oprit
Vanaf de weg gezien
We zijn daarna nog even naar Dokka gereden om te kijken waar Bert dan komt te werken. Het is inderdaad maar 20 minuten rijden, dat is wat anders dan de 50 minuten die hij nu rijdt.
Het is al een paar dagen mistig. Een klein wereldje. Toch willen we gaan wandelen. We kiezen het rondje om het Nordbytjernet. Er liggen ook wat caches dus die kunnen we dan meteen meepakken.
We komen daar aan en er staan al meerdere auto’s. We lopen richting het meer maar we zien niet of we al op het ijs staan of niet. Ik vind dat doodeng. Omdat het best mistig is kun je ook niet ver kijken. Dan zien we ineens een spoor van voetstappen en gaan dat pad volgen. Het is een mooi rondje van ongeveer 3 kilometer. Flex en Soof kunnen hier mooi los lopen. Flex zijn achterpoten zitten binnen no time vol met klonten ijs. Dat blijft aan die lange haren zitten. Dit vindt hij niet fijn en stopt steeds om die klonten eraf te bijten. Ik zal zijn haar wat korter knippen, dan heeft hij er misschien minder last van.
Het klossen door de sneeuw is op sommige plekken best lastig. Dus de beenspieren worden hier goed op de proef gesteld. De eerst week hadden we ook last van onze kuiten van het lopen naar boven en naar beneden op de heuvels en bergen. Daar hebben we al geen last meer van. Dus….het gaat nog eens goed komen met ons. 😉🤣
Bert was weer onverwacht vrij. Lekker, weer een lang weekend. We besluiten om vandaag naar een huis te gaan kijken waar een leuk vakantiehuisje bij zit. We hebben gisteren nog de makelaar een bericht gestuurd of het goed was dat we zouden komen kijken. Niks gehoord dus we rijden er gewoon naar toe en dan zien we wel. We zijn net 10 minuten onderweg als ik een bericht krijg dat er een bod is gedaan op dat huis. Nou…daar hoeven we dus niet meer naar toe.
Zondag hebben we een afspraak staan om het huis te gaan bekijken waar we 1e kerstdag zijn langs gereden. We vragen of die afspraak verzet kan worden naar vandaag. En dat kan. Wonderbaarlijk kregen we binnen een paar minuten antwoord op dus de route werd gewijzigd.
Daar aangekomen hebben we het hele huis mogen bekijken. Er is een badkamer en keuken die oke zijn. Een mooie huiskamer en 2 slaapkamers op de begane grond. Hier noemen ze dat de 1e etasje. Is ook weer ff wennen want in een groot winkelcentrum staan wij steeds een etage te hoog 🤣.
Boven is het laag en Bert kan alleen in het midden staan. Dit wordt vooral als opslag gebruikt. Ook staan er nog 2 bedden voor als er iemand komt slapen.
Het terras wat aan de huiskamer grenst is echt geweldig. De tuin is 7 hectare en bestaat gedeeltelijk uit een stuk bos. In de tuin staat nog een hondenren, kippenhok en schuurtje. Ook is er nog een grote garage bij.
Het uitzicht is mooi weids en de zon komt er in de winter ook goed bij. Wat ik wel heel belangrijk vindt. Het enige minpunt is dat er geen vakantiehuisje bij staat. Er is wel plaats genoeg om dit eventueel zelf nog te plaatsen.
Het gevoel is goed. We vragen dan ook of er een mogelijkheid is om het huis eerst te huren. Dit omdat we nog niet weten hoe het zit met een hypotheek. Bert zal eerst zijn eerste salaris moeten hebben voordat we met de bank kunnen praten. Ze staat hier niet verkeerd tegenover omdat ze hun nieuwe huis ook eerst kunnen huren. Ze gaat het met haar vriend overleggen en komt hier bij ons op terug.
Er staat ook een huis te koop wat er heel mooi uitziet, zowel van binnen als van buiten. Maar het ligt afgelegen, met heel veel grond. Omdat we relatief in de buurt zijn gaan we er toch even kijken.
Het ligt zo’n 700 meter van de doorgaande weg af. Er ligt veel sneeuw maar er is wel een spoor in de sneeuw. Bert durft het aan om er in de rijden. Na zo’n 500 meter zitten we bijna vast in de sneeuw. Ik vind het doodeng, maar Bert stuurt vakkundig de auto uit de sneeuw weer in het spoor. Toch durven we niet verder te rijden. Het spoor wat er nu ligt is al wat ouder en er ligt weer verse sneeuw op. We zakken zo’n 40 cm diep de sneeuw in. Dus de hele weg weer terug in zijn achteruit. Dit gaat hem dus niet worden. Wat een ellende. Als het hier sneeuwt dan zit je echt met een probleem. Dan zal je zelf een tractor moeten hebben om de weg vrij te maken. Nee, helaas. Hoe mooi het huis ook is.
Hierna rijden we terug naar huis. We gaan lekker voor de tv zitten om iets leuks te kijken zodat we niet in slaap vallen voordat het 12 uur is. 😉🤣
Om 12 uur gaan we even naar buiten om de rest Godt Nyttår te wensen. We drinken een drankje met Jeremy, Erly, Gabriella, Andreas, Nadège (zo heet ze niet maar we kunnen haar naam niet onthouden. Ze poetst hier de cabines en verzorgd ook het ontbijt. Ze zegt heel vaak, That is a catastrophe. Dat zegt Nadège uit de serie Chateau Meiland ook altijd, dus daarom heet ze voor ons Nadège 🤭) en nog een paar mensen die we niet kennen.
Gezellig, maar na een half uur is het te koud om buiten te blijven staan. We gaan naar binnen, kletsen nog even na en gaan dan ook maar naar bed. Op naar het nieuwe jaar. Hopelijk brengt dat ons ook weer veel goeds.
Vandaag eerst naar de winkel geweest, dat betekend eerst je auto uitgraven. Haha, maar dat was toch redelijk snel gedaan. Goede workout zo in de ochtend. Boodschappen doen dat blijft een hele onderneming. Meestal ben ik minstens 45 minuten in de winkel aan het ronddolen. Ik moet ook elke keer wel iets vragen waar een product ligt. Ze kent me al, denk ik. 😁
Vandaag stond ook in het teken van een kerststol met amandelspijs maken. Via Toine’s Kitchen heb ik het recept. Toine is een Nederlander die in Amerika woont en typische Nederlandse recepten online zet.
Alle ingrediënten heb ik aan kunnen komen, dat is al een goed begin.
Ik begin met de amandelspijs. Dat is een makkie. Binnen 10 minuten ligt dit al in de koelkast. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik amandelmeel gebruikt heb en niet eerst amandelen heb vermalen. Maar toch….😉
In het brood deeg gaan rozijnen, gekonfijte vruchten en noten. De noten hak ik met mijn keukenmachine, tenminste dat dacht ik. Nou dat viel nog niet mee. Het was met een staafmixer makkelijker geweest maar ja….die heb hier niet. Dan zeggen wij: Die ligt in Velp. (daar staat de container met onze huisraad)
Het deeg ging nu een stuk beter dan met de worstenbroodjes. Alles verliep zoals het zo moeten. Dat denk ik tenminste, want ik heb nog nooit een kerststol gemaakt. 🤣
Het kost wel wat tijd maar dan heb je ook wat. De kerststol kwam heel goed uit de oven, het zag er prachtig uit. Nu even afkoelen en dan proeven. Bert was inmiddels ook thuis dus we proeven beide een stukje. Heerlijk, al zeg ik het zelf. Echt heerlijk. Eigenlijk moet er nog poedersuiker op maar die had ik niet meer. Ook niet meer erop gedaan want het was zo al heel erg lekker. Nu maar weer bedenken wat het volgende project gaat worden. 🤔
Deze dag is heel anders dan 1e kerstdag. We doen het rustig aan vandaag. Er staat alleen een wandeling op de planning.
Op 12 november gingen we wandelen in het bos. Maar we komen bij een weg uit met een slagboom. Shit, nou ja, dan zetten we hier de auto maar neer en lopen we verder. Maar wat is daar toch aan het einde van deze weg?? Je kan hier met je pinpas een kaartje kopen van 40 Kr. om deze weg op te mogen. Onze Nederlandse pas werkte niet bij deze slagboom en ook de creditkaart werkte niet.
Nu 6 weken verder hebben we dus wel een Noorse bankpas met pincode dus vandaag een nieuwe poging om deze weg te gaan bekijken. We komen uit bij een Ski en Fietsvereniging. Ze zijn druk met langlaufen op deze baan. Leuk om te zien. Jong en oud staan hier op de latten. We kijken hier wat rond en rijden dan de weg nog verder af. Er liggen ook verschillende caches dus die pakken we even mee.
En zo is het alweer kerst. Wat gaat de tijd snel. We zijn inmiddels al 7 weken in ons nieuwe land. Het voelt nog steeds heel goed. We merken wel dat we toe zijn aan ons eigen stekkie, dus wat doe je op 1e kerstdag? Inderdaad, weer op huizenjacht.
We zijn er achter dat in de provincie Innlandet de huizen goedkoper zijn. Hoe verder van Oslo of een andere grotere stad hoe goedkoper het wordt. Omdat Bert zijn werk ook 2 standplaatsen heeft in Innlandet zijn we ook daar naar huizen aan het kijken. We zoeken dan rond Dokka en Brumunddal, zo’n klein uurtje vanaf daar. We hebben 5 huizen gevonden die ons wel aanstaan.
We vertrekken om 9.30 uur met een tas vol broodjes, drinken, water voor de honden en wat lekkers voor ons allen. 😁
Na een uur en 3 kwartier komen we bij het eerste huis aan. Jeetje, wat mooi! De ligging is heel mooi. Niet in de middle of nowhere. Maar ook vrij genoeg. Het enige is dat er geen huisje voor verhuur bij staat. Maar dat is misschien wel te realiseren. Het huis is niet groot maar dat is precies wat we willen. De keuken en badkamer zijn prima, dat is namelijk hier nogal een dingetje. 🤨
Op naar het tweede huis, we rijden een weg van 28 kilometer tussen de bomen waar we niemand tegen komen. We stoppen dan ook even om de honden eruit te laten. Het is op dat moment -20 graden. Dat werd een korte stop want zelfs Flex had het koud. 🥶
Aangekomen bij het 2e huis zien we meteen dat het kort aan een weg ligt waar je 80 km mag rijden, dat is jammer. Ook ligt het helemaal tussen de bomen zodat er in de winter geen zon zal komen, of maar heel weinig. Helaas, want hier staan 2 vakantiehuisjes bij. Maar de ligging vinden we heel belangrijk. De rest is aan te passen maar de ligging niet.
Nu moeten we een heel eind rijden om bij het derde huis te komen, het is mooi weer en we rijden ergens waar we nog nooit geweest zijn dus genoeg te kijken.
Het 3e huis ligt wel heel dicht naast de buren. Ook de weg ernaar toe is lang, heel lang. Langs die weg zijn wel meer huizen maar verder geen voorzieningen. Nee, door naar de volgende. We zijn beide er van overtuigd dat je wel meteen er een goed gevoel bij moet hebben. Op de foto kunnen ze het mooi neerzetten en dan kom je daar en dan denk je….o dat is wel even wat ander.
Op naar de volgende 2 huizen, die liggen in dezelfde straat. We moeten die hele weg weer eerste terug…
We zien meteen bij het aankomen dat het niets voor ons is. De ligging is totaal niet wat we zoeken, het zijn vrijstaande huizen maar liggen soms bijna tegen elkaar aan.
Conclusie van deze huizenjacht is dat we bij het eerste huis willen gaan kijken. De makelaar hebben we al gemaild. We moeten toch ergens beginnen.
We waren weer thuis zo rond 17 uur. We hebben toch nog een soort van kerstdiner gemaakt. Het was misschien niet een traditioneel kerstdiner maar het was wel heerlijk.
Er is op YouTube een Nederlander die in Amerika woont en veel recepten deelt en dan veelal Nederlandse gerechten. Ik heb nog nooit worstenbroodjes gemaakt en heb daar nu de tijd voor dus……
Alle ingrediënten heb ik kunnen vinden in de winkel, dat is al iets 😁. De keukenmachine, die we hier gekocht hebben, aan het werk gezet om het deeg te kneden. Nou dat ziet er niet goed uit. Hartstikke droog, dus maar wat extra melk toegevoegd. De machine heeft het zwaar en ik ook omdat ik niet weet hoe ik het kan veranderen. Uiteindelijk lijkt het iets te zijn. Nog niet echt wat het moet zijn maar we doen het er maar mee.
Ik laat het deeg rijzen en ga met het gehakt verder. Het is een hele klus maar het is wel leuk om te doen.
Op het laatst heb ik 15 worstenbroodjes, tenminste, daar moeten ze voor door gaan. 😶
Nog zo’n 20 minuten in de oven. Spannend hoe ze zullen smaken.
Conclusie na een uurtje of 3.
Het deeg is niet goed gelukt, dit moet de volgende keer anders. Ook het gehakt is te massief. Ook hier weet ik al een oplossing voor. Maar….ze zijn wel te eten. 🤣
De kerk werd gebouwd op een offerplaats uit de voorchristelijke tijd en was oorspronkelijk een lange kerk. Deze kerk stond op het terrein van de pastorie van Mist. De pastorie werd verplaatst vanwege het risico op kleirassen. De nevel bevindt zich nu op ongeveer een kilometer van de oude ruïnes, maar dichter bij de nieuwe kerk van Nes.
Hier zijn we naar toegereden toen mijn auto aan het laden was. Er stond een ijzige wind en het was heel glad, dus het werd een korte wandeling. We hebben wel alles bekeken.
Woensdag en donderdag had ik een dipje. Het huilen stond me nader dan het lachen. En als je me vraagt waarom? Dan zou ik het niet weten. Ik kon er niet echt de vinger opleggen. Het waren, denk ik, meerdere dingen bij elkaar.
Sinds afgelopen week is het echt aan het dooien. Dat betekend dat het hier spekglad wordt. De sneeuw wordt water en omdat de grond nog zo koud is, vriest dit water in de nacht weer vast aan de grond. Echt verschrikkelijk. Ik ben zo bang dat ik val. Gelukkig hebben we van Ingeborg en Peter, Nordic Grip walking studs gehad. Deze doe je onder je schoenen zodat je een soort van spijkerbanden hebt onder je schoenen. Echt geweldig.
Het andere probleem was dat Flex helemaal is los geslagen. Ze mogen hier veel los lopen wat ook echt heel fijn is, maar….. hij eet alles wat los en vast zit. Eerst rent hij naar het voerbakje van Alfred de kat. Meestal is dit al leeg of staat binnen. Ze zetten het vaak binnen omdat Flex het anders op eet. Dan rent hij als een dolle naar het kippenhok. Daar wordt regelmatig een oude pan met restjes eten neer gezet. Dus ook die bak moet leeg. Gin Gin, de hond van hier, eet ook gezellig mee. Als ik hem roep dan komt hij niet, hij loopt zelfs van me weg als ik naar hem toe loop. Heel frustrerend. Dit werd echt van kwaad tot erger.
Ook ben ik de hele dag bezig met het aanpassen zodat niemand last van ons heeft. Dit zit in mijn hoofd en ik denk dat ik de enige ben die er last van heeft. Maar goed…..ik zal het los moeten laten.
Gelukkig heeft het maar 2 dagen geduurd.
O ja, er was nog wel iets positiefs. We hebben een winkel in Jessheim gevonden die spliterwten verkoopt, dus ik heb heerlijke erwtensoep gemaakt. Ook ben ik woensdag voor de eerste keer naar de schoonheidsspecialiste geweest. Mijn wenkbrauwen zijn weer mooi bijgewerkt.
De sneeuw schuift van het dak, we kunnen bijna niet meer naar buiten kijken.
Onze brievenbus hangt vooraan de straat, dat is dus zo’n 1,5 km van het huis af. Als we naar de winkel of zo geweest zijn dan kijken we meteen of we post hebben. We hebben regelmatig post uit Nederland, de belastingdienst, ING bank, soms een leuke kaart, papieren voor de autoverzekering, contract van de bank. Dus meestal, op die leuke kaarten na, is het niet heel veel bijzonders. Tot vandaag. We kregen een papiertje in zo’n scheurenvelop, zo’n envelop waar je ook je nieuwe pincode in krijgt. Maar wat moet ik met dit papiertje.
Op eens krijg ik een ingeving, omdat het adres van de Joker, de plaatselijke supermarkt, erop staat. Ik met mijn papiertje naar de Joker. Ik vraag aan die mevrouw in mijn beste Engels of zij me kan helpen. Ze zegt meteen met een blij hoofd. Dan heb je een pakketje gekregen. Nou, dat is leuk.
Ik zag meteen aan het handschrift dat het van ons Hannie moet zijn. Ik heb tot thuis gewacht met open maken.
En tot mijn verbazing en verrassing zat er een puzzel in met allerlei foto’s van mijn familie. Wat ontzettend leuk!! Hier wordt je weer helemaal blij van. BEDANKT!
Vandaag heeft Bert zijn werkkleding gekregen, hij lijkt wel een gele markeerstift 🤣🤣. Het is overal verplicht in hun werk om dit soort kleding te dragen.
Hij heeft een broek, trui, jas en schoenen gekregen. 1 setje dus dat wordt vaak wassen. Zijn eerste werkweek is heel goed verlopen. Hij rijdt alleen omdat de andere chauffeurs hem niets meer konden leren. 👍
De meeste tijd is hij mooi op tijd thuis, soms wat later maar hij mag tot nu toe niet klagen. Hij werkt officieel tot 17 uur en is over het algemeen tussen 18 en 18.30 uur thuis. Omdat hij pas om 7 uur hoeft te beginnen, gaan we ook niet meer zo vroeg naar bed zoals eerst in Nederland.
Al met al…..een prima baan met heel afwisselend werk. Hij doet dat toch allemaal maar… 😊
Lise had op Facebook een oproep geplaatst of er iemand een stalling had voor een camper. Daar zijn 2 reacties opgekomen. De ene kwam van iemand hier uit het dorp, dus lekker dichtbij.
Afgelopen woensdag is Bert daar wezen kijken. Het is bij een boer die ook arts is. Wel gepensioneerd. Hij woont daar helemaal alleen op een mega terrein met een heel groot huis, een paar grote schuren, een oud huisje wat hij nog verhuurd. De schuur wordt goed bevonden en de prijs wordt afgesproken.
Vandaag zou de camper daar naar toe gaan. Eerst moest er alle sneeuw vanaf geveegd worden, dat was al een hele klus. Ik zou voorop rijden en Bert met de camper achter mij aan. Toen ik thuis weg reed en boven bij de buren even wachten omdat ik Bert niet meer zag, ging de telefoon. Bert kon met de camper niet boven komen. Je moet je voorstellen dat dit de oprit is van de boerderij waar we wonen, nou….dat begint al goed. 🤔😒
Hij heeft 2x geprobeerd om boven te komen maar als hij er bijna was dan slipte hij door en kon alleen nog maar heel langzaam terug. Gelukkig heb ik dat niet gezien, ik zou het doodeng gevonden hebben.
Terug thuis hebben we gekeken of we hem naar boven konden trekken maar wat schetst onze verbazing, de camper heeft geen trek oog. Wat nu?? Jeremy gebeld of hij misschien sneeuwkettingen heeft, die heeft hij wel maar die passen niet. Jeetje.. Bert zegt: ik ga het nog 1x proberen maar dan rijd ik achteruit. O oké?? Ik wacht hier wel.
Hij rijd als een volleerde chauffeur achteruit met de camper de berg op. Ik had hartkloppingen maar hij ging de bocht om en ik maar wachten en hopen dat het goed ging. Hij belde me op…..Kom maar, ik ben boven!! Gelukkig. 👍😊😁
Om naar de stalling te rijden moet je ook weer vanaf de doorgaande weg een doodlopende weg in naar zijn boerderij. Ook hier moet je weer omhoog. Half weg de weg wacht ik omdat ik Bert weer niet zie. Weer bellen….rijden maar want ik sta op jou te wachten zodat ik met volle vaart die berg op kan. O jeetje, als dat maar goed gaat.
Ik rijd naar de boerderij, stap uit en kijk naar de oprit. Komt hij met volle vaart die berg opgereden en meteen na de schuur stuurt hij naar links, voor mijn gevoel ging hij rakelings langs die schuur maar dat bleek achteraf wel mee te vallen. Gelukkig maar.
De camper staat nu mooi binnen in de schuur. Hier kan hij de hele winter blijven staan. Maar wat een avontuur voordat het zover was. 😅😆
Deze week is er van alles gebeurd. Het nachtwerk van vorige week was Bert niet zo goed bevallen. Sowieso omdat de weg natuurlijk onbekend is en dan in de donker wordt het er ook niet beter op. De route was wel prima maar dat slapen overdag is hem niet goed bevallen. Dit komt natuurlijk ook wel omdat hij met een andere chauffeur in de vrachtwagen lag. Die had de kachel op 22 graden gezet, veel te warm om te slapen. Hij had hem al speciaal voor Bert lager gezet 🥵. Die chauffeur komt uit Litouwen en kan geen woord Noors en heel slecht Engels, dat is heel vermoeiend om dan een gesprek met iemand te hebben. Maar goed….met handen en voeten kom je een heel eind. Zaterdag zo rond 9 uur was hij weer thuis. Samen gegeten en toen maar weer naar bed.
Ze zijn schijnbaar blij met Bert want hij heeft een contract aangeboden gekregen bij AS Torpa Bilruter in Dokka. Dokka wordt niet zijn standplaats maar Alnabru. Dit ligt tegen Oslo aan. Waar we van de week naar het eerste huis zijn wezen kijken was in de buurt van Dokka. Mochten we ooit toch nog die kant op willen verhuizen dan kan hij nog in Dokka gaan werken. Dat eerste huis is inmiddels ook al verkocht. Het is een half jaar contract, dat is hier altijd, om daarna een vast contract te krijgen als het beide bevalt.
Gisteren en vandaag werd hij weer mee gevraagd om proef te rijden in Alnabru bij Schenker. De tijden zijn van 7 uur tot 17 uur. Echte ambtenaren tijden 😊. De eerste dag begint al goed…..hij wordt dus om 7 uur verwacht in Alnabru, de chauffeur heeft hem laten weten, toen Bert al onderweg was, dat ze pas later zouden kunnen beginnen omdat de nachtdienst ook vertraagd is. Om een lang verhaal kort te maken, Bert heeft 2 uur staan wachten voordat ze iets konden doen. De chauffeur kan wel goed Engels dus dat maakt het een stuk makkelijker.
Woensdag zijn wij voor mij op pad geweest om een auto te kopen. Als Bert straks de hele week werken is dan kan ik hier weinig of niks zonder auto. Het is een elektrische Volkswagen Up geworden. Ben benieuwd, maandag kan ik deze pas ophalen omdat we zelf naar de Noorse RDW moeten om hem over te laten schrijven, dit omdat we nog geen BankID hebben.
Over BankID gesproken….we hebben inmiddels een F-nummer. De bank vroeg een bewijs van de belastingdienst over ons D-nummer. Wij deze opgevraagd en op dat moment blijken we al een F-nummer te hebben. De volgende dag kregen we de officiele papieren thuis. Zo….weer een stap dichterbij het Noorse leven en bestaan. Het contract met de bank is getekend en nu is het wachten op een pasje en BankID. We zijn zeer benieuwd hoelang dit zal gaan duren. ☺
We hebben beide een Noors telefoonnummer, dit wordt veel gevraagd bij allerlei instanties. En beginnen beide met een SIM kaart met prepaidkaart. Dit kan later altijd nog omgezet worden naar een vast abonnement.
We zijn nu morgen al 5 weken in Noorwegen en hebben, achteraf gezien, al heel veel geregeld. Alles even kort op een rijtje:
D-nummer wat later is omgezet naar een F-nummer. (D-nummer is een tijdelijk nummer en F-nummer is je vaste persoonsnummer)
Beide een “nieuwe” auto incl. verzekering.
Beide een Noors telefoonnummer.
Een stalling voor de camper. (zie andere blog)
Bert heeft een baan.
Bijna een bankrekening met BankID. 😁😂
De dagen dat Bert werken is ben ik bezig met de huishoudelijke taken maar ik heb ook weer mijn oude hobby fotografie opgepakt. Ik doe mee aan een online Missie. We krijgen elke dag een opdracht om een foto te maken met thema. Leuk om te doen en ik leer er ook heel veel van. Dit is trouwens fotografie met je smartphone. Ook volg ik online een cursus fotografie. Ik heb een nieuwe camera, van Bert gekregen 😋🤣. Dus ik probeer elke dag wel weer iets nieuws uit. Vandaag waren het de kleurrijke druppels. Best goed gelukt, al zeg ik het zelf.
Omdat we op deze zondag niet echt iets te doen hebben, gaan we kijken naar 2 huizen die we gezien hebben op Finn.no. Het is een heel eindje rijden maar ach…we hebben verder toch niets te doen vandaag.
We rijden zo iets voor 10 uur thuis weg. Het is bewolkt en het kijkt maar grijs. Net alsof het elk moment kan gaan sneeuwen.
We rijden 117 km om bij het eerste huis te komen. Inmiddels sneeuwt het een beetje, ook hier ligt beduidend meer sneeuw als bij ons, maar de wegen zijn goed schoon. We komen bij het eerste huis aan en we zien dat er al meer mensen rond het huis aan het kijken zijn. Oke….dat hadden we niet voorzien. Omdat het huis leeg is dachten we gewoon even wat rond te kijken. Nu blijkt dat het een soort van open dag was. De vader van de eigenaar was daar en had al wat sneeuw weggehaald. Na een praatje gemaakt te hebben mochten we alles bekijken, dus ook binnen. Wat een meevaller!!
Het huis ziet er heel goed uit terwijl het gebouwd is in 1890. Er is een oude enkele garage, een vrij nieuwe dubbele open garage, een stabbur, een oude schuur en het woonhuis. Beneden ziet het er goed uit, de keuken is prima, veel opbergruimte, mooie kamer met houtkachel. Ook is de badkamer beneden, is niet echt modern maar is nog prima. Via een steile trap kom je boven, daar is alles heel laag. 2 hele kleine slaapkamers en nog wat deurtjes waar een kast achter zit.
Woonhuis – beneden helemaal prima, boven is het niks
Heel jammer van de bovenverdieping en er is geen bijgebouw wat te verhuren is.
Eindconclusie – Helaas, we gaan verder zoeken
We rijden door naar het 2e huis, zo’n 3 kwartier rijden.
We moeten vanaf de doorgaande weg nog 7 km rijden naar het huis, de weg is heel slecht, alleen maar sneeuw. Soms is het zelfs moeilijk te zien waar de weg is…..❄😱. Ik wil eigenlijk al afhaken maar ben toch nieuwsgierig naar het huis. We komen 1x een auto tegen en verder helemaal niemand. Uiteindelijk bij het huis aangekomen zijn we allebei genezen voordat we het huis goed gezien hebben. We draaien op de oprit, tenminste we denken dat dit de oprit was, en rijden weer terug. Dit gaat hem niet worden. Vrij wonen is leuk maar dit is wel heel vrij.
Eindconclusie: Met gillende banden (dat lukt alleen niet met sneeuw) weer weggegaan.
De rit naar huis is nog ver, onderweg nog maar even gestopt zodat de honden ook nog even hun pootjes kunnen strekken. Die vonden het geweldig in de sneeuw.
Vandaag hebben we voor het eerst een wandeling vanaf ons huis gemaakt. Vorige week had het nog wat geregend en zouden de paden nog te modderig zijn. Nu vriest het al een paar dagen dus vandaag was de grote dag. 🤣
Het was een mooie wandeling, met soms berg op en soms berg af. We voelen het wel in onze benen. Maar dat went wel. De eerste dagen hadden we ook last van onze kuiten maar dat is al over. 💪
Flex en Soof hebben, net als wij, genoten van de prachtige wandeling.
Vorige week woensdag waren we naar een auto wezen kijken. Een proefritje gemaakt en de auto was door ons goedgekeurd. Maar……….. zal dit gaan lukken met alleen een D-nummer en geen BankID. De verkoper zegt dat dit wat meer tijd gaat kosten maar dat het zeker zal gaan lukken. Nou dat hopen we dan maar.
Vandaag moest onze huurauto terug en het zou dan makkelijk zijn als we de nieuwe, voordat we naar het vliegveld rijden, zouden kunnen ophalen. De garage zou er alles aandoen dat dit zou gaan lukken.
En… het is gelukt. We hebben een auto op naam en deze is ook verzekerd. Wegenbelasting betaal je hier niet apart, dat gaat via de verzekering, en je hebt dan natuurlijk nog tolwegen.
We zorgen dat we ruim op tijd bij de garage zijn, dat is maar goed ook want we moeten nog naar het Noorse RDW om ons te identificeren, gelukkig is dat maar een paar minuten rijden.
Als daar alles geregeld is worden de kentekenplaten er pas opgemaakt. Vandaar uit kunnen we naar het vliegveld om onze huurauto terug te brengen.
De nieuwe auto rijdt als een trein, wat een grote bak 😆, laat de winter maar komen. ❄⛄🌡 Bert heeft ook geregeld dat ze er een LED bar op hebben gezet. Kunnen we de elanden goed zien. 🤣
Deze middag hebben we ook een tweedehandse wasdroger op de kop getikt. Wat een genot om weer meteen te kunnen drogen, en het belangrijkste, dat de haren na het wassen en het drogen niet meer aan de kleding of beddengoed zit. Helemaal blij mee. 👌
Trandumskogen in Ullensaker werd een van de eerste Duitse massagraven die in mei 1945 in Noorwegen werden ontdekt. De Duitse beulOscar Hans was de hoogste officier van het departement dat verantwoordelijk was voor deze executies. In totaal werden hier 173 Noren,6 Britten en 15 Russen geëxecuteerd. Velen werden door de Duitsers ter dood veroordeeld, maar velen werden ook zonder veroordeling geëxecuteerd. Na de oorlog werden Noorse verraadgevangenen en vooraanstaande NS’ers ingezet bij het uitgraven van de graven.
Vandaag is er een gedenkteken opgericht voor hen die tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Trandumskogen werden geëxecuteerd. Trandumskogen heeft momenteel de status van nationaal monument (Wikipedia)
Het is heel indrukwekkend om daar te wandelen. Ook heel mooi om foto’s te maken. Ik heb mijn oude hobby weer eens opgepakt maar dat valt nog niet mee. Maar al doende leert men. Dus ik ga de komende tijd nog veel oefenen.
Vandaag gaan we de toerist uithangen in Noorwegen. We parkeren de auto in een parkeergarage vlakbij DE straat Karl Johans Gate. We wandelen eerst naar de kerstmarkt Jul I Vinterland. Leuke kraampjes met allerlei spullen, van warme wanten tot heerlijke Nederlandse friet.
Ook bekijken we de wisseling van de wacht bij het koninklijk paleis. Een week eerder waren Koning Willem-Alexander en Koningin Maxima nog hier op staatsbezoek. Het gaat er hier niet zo stijf aan toe dan in Engeland. Nog wel met veel poeha maar de wachters kijken ook gewoon een keer naar een andere kant. Dat zal je in Engeland niet zien.
We bezoeken een koffietentje, een souvenirwinkel en een kroeg. Al met al een geslaagde dag.
We zijn vandaag voor de eerste keer uitgenodigd om een concert bij te wonen in de schuur. De hele ochtend is er al bedrijvigheid om alles op te bouwen voor het concert. Er komen allerlei jonge artiesten die zingen, dansen, muziek maken.
Omdat het zo heel erg koud is in de schuur worden de dansacts niet uitgevoerd. Jammer….
Wij hebben een paar artiesten zien optreden. We hebben ook nieuwe mensen ontmoet. Wat ons betreft was het een geslaagde middag.
Onze dagen zijn steeds anders. We wandelen, relaxen, huishoudelijke taken (ja, het is geen vakantie)😉, boodschappen doen, bankrekening openen, solliciteren, naar de NAV.
Op woensdag rijden we naar Årnes naar de NAV, dat is een soort van UWV/arbeidsbureau. We moeten ons daar inschrijven als werkzoekende, dit is nodig voor de belastingdienst om onze inschrijving te versnellen. Dus dan maar ons inschrijven….maar dat gaat zo maar niet, want daar heb je een BankID voor nodig en dat krijgen we pas als in ingeschreven staan als inwoners van Noorwegen. Ja…wie was er eerder, de kip of het ei.
Maar de medewerkster is zo aardig om ons te helpen en we krijgen zomaar een D-nummer van haar. Wauw dat is meer dan verwacht. Nu kunnen we al iets meer, tenminste dat hopen we. 👍 Maar inschrijven dat gaat nog steeds niet, we moeten dit doen via een medewerkster, blijkt later. De meeste kantoren van de NAV zijn alleen open op woensdag van 12 tot 14 uur. Op vrijdag rijden we maar naar Lillestrøm omdat daar het kantoor de hele dag open is. Ook daar worden we geholpen door een aardige dame. Ze kan ons inschrijven en we krijgen daar ook een bewijs van. Inloggen dat gaat nog niet want…..daar heb je een BankID voor nodig en dat krijgen we ………. Maar goed, onze inschrijving is voor nu het belangrijkste.
Boodschappen doen is ook zo’n dingetje. Naar de supermarkt duurt een eeuwigheid. We lopen door alle gangen om te kijken wat er is en wat het kost. Lang leve Google Translate 🤣.
We zijn ook al voor een goede winterjas wezen kijken, jas paste perfect maar het prijskaartje niet echt. Jezus mina. Voor 2 werklozen is het een vermogen, dus we laten deze voor nu toch nog maar even hangen. 😁
Bij de telefoonwinkel hebben we een prepaid simkaartje gekocht zodat we alvast een Noors telefoonnummer hebben, we merken ook dat er soms niet wordt opgenomen als je met een buitenlands nummer belt. Tja, als ik in Nederland een buitenlands nummer zag dan nam ik ook niet op dus dat is te begrijpen. Dit telefoonnummer kunnen we later eventueel nog omzetten naar een abonnement. Maar dat kan pas als we een BankID hebben en dan krijgen we pas…….
Bert heeft inmiddels al verschillende sollicitaties weg gedaan. Afwachten maar weer. We moeten nog een beetje wennen aan de Zuid-Europese mentaliteit, o nee, we zitten in het noorden van Europa. Nou, hier zijn ze dus hetzelfde als in het zuiden. mañanamañana
O ja, we hebben al onze eigen brievenbus. Je naam moet hier op de brievenbus staan, zo niet dan kan er post retour gaan. Dit hebben we kunnen regelen met Lize. 👍💪
Na een slechte eerste nacht, veel te warm, een hond die 2x blafte en een slaapkamerdeur die niet dicht kon, dus een hond en kat op bed, zijn we gebroken. Maar ja….we gaan straks op een andere slaapkamer slapen, hopelijk gaat het dan beter.
De eerste afspraak die we hebben is bij Hertz op het vliegveld Gardermoen, om een auto te huren. We hebben een Toyota Yaris gehuurd voor 2 weken. Hopelijk hebben we dan een D-nummer zodat we een auto kunnen kopen. Dit D-nummer heb je overal voor nodig. Een auto of huis kopen, een verzekering afsluiten, een bankrekening openen, een telefoonnummer krijgen.
Daar aangekomen krijgen we een Suzuki Swift 4×4 Hybride. Super de luxe ding, met alles erop en eraan. 👍 Het kost een poar cente mar dan hedde ok wa. 🚗
Bij ons huis hebben we zelfs een eigen parkeerplaats. We verblijven in Mormorhus (grootmoedershuis) 2e etage.
José Venhuizen vond het kenteken meteen wel heel goed. 🤣🤣
De laatste 160 km moeten we nog afleggen. Ook deze laatste etappe gaat prima. We komen veel te vroeg aan bij ons nieuwe huis. Ach ja… we lunchen in de camper, bekijken de “schuur” en leren nog voor les 8 van de Noorse Les. De schuur ziet er echt heel sfeervol uit. Hier mogen we zitten, koffie drinken net wat we willen. Leuke plek als er ooit bezoek komt. De boven verdieping van deze sfeervolle schuur is gereserveerd voor huwelijksceremonie, concerten, allerlei bijeenkomsten etc. Aanstaande zaterdag is er een soort van concert/dans van nieuwe artiesten die daar een film op gaan nemen. Dit is zonder publiek maar we zijn wel uitgenodigd om een kijkje te gaan nemen. Dat gaan we zeker doen!!
Rond 15 uur kunnen we ons huis betreden. Het ziet er nog steeds heel gezellig uit. We laden de helft van de camper leeg en richten het al een beetje in. We zijn moe dus de andere helft zal moeten wachten op morgen. We wandelen nog even op het terrein. Zover je kan kijken is van Lise, de eigenaresse. Er staan ook 3 spiegelhuisjes en een spiegelsauna. Heel prachtig gaan ze op in de natuur. De honden vinden het geweldig, al die ruimte.
De rest van de avond doen we niet veel meer. We videobellen nog wel even met Stefanie. 🤩😁
Donderdag 4 november gaan we dan toch echt vertrekken. We spreken nog wel even af met Stefanie en Sander op de carpoolplaats in Ravenstein. Het wordt een emotioneel afscheid. 😥😥 We blijven zwaaien totdat we elkaar niet meer zien. De eerste honderd kilometer zijn dan ook echt aan mij voorbij gegaan. Na een uur is het een beetje gezakt en zoek ik naar de eerste overnachtingsplek.
De reis gaat verder naar Denemarken waar we in Kopenhagen overnachten in een jachthaven.
De volgende dag willen we net voor of net over de grens van Noorwegen eindigen. Het lukt ons om over de grens te komen, zonder problemen 🍺🍺. We stoppen op de eerste de beste CP. Een mooi plekje voor één nacht.
De hele reis is heel goed verlopen. Ook de honden en kat hebben zich heel goed gedragen. Zelfs van Bumper hadden we dit niet verwacht omdat hij nog nooit met de camper is mee geweest. 🐱🐶🐶💪👌
Vandaag is dan eindelijk, of eigenlijk is het best snel gegaan allemaal, de dag dat we naar de notaris gaan. We slapen best onrustig maar dat komt gedeeltelijk ook door Bumper die ons bed vannacht ook ontdekt heeft. 😍🤣🐱
We zetten om 7.30 uur de wekker en lopen voor de laatste keer met de honden het gebruikelijke rondje. We eten wat en we zijn mooi op tijd klaar voor het inspectierondje met de makelaar en de kopers.
Gelukkig werd alles goed bevonden en konden we door naar de notaris.
Binnen gekomen bij de notaris komt er een stoffige man binnen, ach ja…een notaris is best een stoffig beroep maar gelukkig was het een man met heel veel droge humor, we hebben gelachen met zijn allen. Gelukkig want het is anders maar moeilijke en taaie kost.
Na een half uur stonden we weer buiten en waren we officieel dakloos.
Vandaag om 7.00 uur zijn de verhuizers er al. Dat is mooi op tijd. Ze lopen eerst een rondje door het huis om te kijken wat er mee moet en wat achter moet blijven. Alles krijgt een sticker met mijn naam en de eventuele bestemming. We hebben Lillehammer opgegeven omdat we iets moesten doorgeven. Elke doos en elk los meubelstuk of wat niet in de doos kon, krijgt zo’n sticker. Op elke sticker staat ook een nummer, 1 van de verhuizers heeft dat nummer + wat voor doos of meubelstuk het is genoteerd op een speciaal papier. Dit is allemaal nodig voor de douane. Mocht er een controle komen dan weten ze precies wat er in welke doos zit.
Daarna zijn ze begonnen met inladen van de container. Dat ging heel vlot. Wat een werkpaarden zijn die verhuizers, echt hard werken en sjouwen. Een vak apart dat heb ik nu wel gezien. Petje af voor de mannen van Jacobs Verhuizingen in Velp. 👍👍
Wij hoefde niet veel te doen als te kijken en zorgen dat er koffie was, dus we hadden die dag een makkie.
Om 12 uur waren ze klaar. Een beetje een raar moment als je dan de verhuiswagen weg ziet rijden met al je spullen. Tot over een …….half jaar??? Misschien nog wel langer.
De container staat nu in Velp in het containerhotel. Daar staat hij in een geconditioneerde ruimte.
Alles wat er nu nog in huis staat moet mee in de camper, en dat is best veel 😮🤔
De maand oktober stond in het teken van verjaardagen, afscheidsdiners, opruimen, spullen verkopen, verjaardag/afscheidsfeestje geven en alvast wat dozen inpakken.
1 oktober uiteten met oud collega’s van Kuehne + Nagel, bij ’t Zusje in Uden
2 oktober verjaardag van Fenny in Berghem
3 oktober verjaardag met lunch van ons Mia in Oss.
8 oktober uiteten met oud collega’s van Brabant Zorg
9 oktober uiteten met 2 nichtjes en mijn zussen en zwagers bij Tinus in Megen
15 oktober mijn verjaardag/afscheidsfeestje voor een paar vrienden uit Rijkevoort
15 oktober ’s middags verjaardag/afscheidsfeestje voor de familie van Haren
15 oktober ’s avonds verjaardag/afscheidsfeestje voor vriendengroep van Bert
16 oktober ’s middags verjaardag/afscheidsfeestje voor familie Megens en vrienden van mij.
20 oktober Bert zijn laatste werkdag met afscheidsfeestje
21 oktober mijn laatste werkdag. Ik ben al ruim 6 weken afscheid aan het nemen van mijn cliënten. Dat ging vaak met een lach maar ook met een traan 😥. Met sommige cliënten heb je toch in al die jaren een fijne band opgebouwd. Ik zal sommige dan ook zeker gaan missen.
Bij het afscheid zijn we heel erg verwend met allerlei soorten “overlevingspakketten”. Heel erg leuk. Dat heeft ons echt heel erg goed gedaan. Ook van heel veel cliënten iets gekregen, dan zie je pas hoe ze je waardeerde.
Tussen alle diners en verjaardagfeestjes ook nog gewoon gewerkt natuurlijk.😊 Tussen de bedrijven door ook alvast wat opgeruimd en ingepakt. Ook wat spullen uit mijn praktijk verkocht, spullen die ik toch nooit gebruik of niet meer ga gebruiken. Dat is best aardig gelukt en dat ruimt ook lekker op.
Ook is mijn Smart verkocht, gelukkig vonden de kopers het goed dat ik er nog tot 22 oktober mee zou rijden. Dat was heel fijn anders had Bert met de camper naar zijn werk gemoeten. Kan wel maar is niet zo makkelijk.
